رنگ مو یخی

رنگ مو یخی : این در ۲۰ اکتبر خواهد بود – ۵۰ سال از روزی که او شهر را با طوفان گرفت. استادی که در سانفرانسیسکو در خانواده ای از مهاجران ایتالیایی به دنیا آمد.

مو : من در برابر بهترین بازیکنان جهان در سراسر جهان بازی می کنم. هر کجا که باشم، درام، اکشن، هیجان را خلق می کنم، زیرا از مبالغ هنگفتی که شرط بندی کردم.” او در یکی از بزرگ‌ترین سفرهایش به اوماها، نبراسکا، در پوشش یک فروشنده گهواره نوزاد پرواز کرد تا به مردی کمک کند که خودش او را تحت فشار قرار داده بود. رایسمن برای هر بازی ۱۰۰۰ دلار بازی کرد و ۱۴ بازی پیش رو از این مسابقه بیرون آمد.

رنگ مو یخی

رنگ مو یخی : وقتی توپ حدود یک اینچ از راکتش فاصله داشت، سرش را برمی‌گرداند و به صورتش می‌خورد». همانطور که عنوان زندگی نامه او نشان می دهد، مارتی همچنین به شرط بندی در مواردی معروف است. او اعتراف می‌کند: «وقتی مجبور شده‌ام دست به کار شده‌ام. “اما این شیوه زندگی من نبوده است. من خودم را نادرست معرفی نمی کنم.

خیابان ۹۶ غربی از دیرباز محل فعالیت تنیس روی میز بوده است. یک سالن پینگ پنگ در سال ۱۹۳۴ در آنجا افتتاح شد و مارتی آن را در سال ۱۹۵۸ به دست گرفت. امروز، بسیاری از بازیکنان بزرگ جهان هنگام بازدید از نیویورک برای یک بازی به آنجا می روند. داستین هافمن، والتر ماتائو، بابی فیشر و آرت کارنی نیز در آنجا بازی کرده اند. مشتریان دائمی مارتی از پسران ۸ ساله تا مردی ۸۳ ساله که هفته ای دو بار بازی می کند، متغیر است.

این مرکز بعد از ظهر باز می شود و هفت روز هفته تا ساعت ۳:۳۰ بامداد تعطیل نمی شود. مارتی می‌گوید: «من در غرب ساید زندگی می‌کنم و بیشتر دوستانم هم همین‌طور هستند. مردی در حین مصاحبه در این نزدیکی ایستاده است. مارتی او را بیل، مدیر سابق خود معرفی می کند. “مدیر؟” مرد را با لبخندی خشن خرخر می کند. “او را نمی توان مدیریت کرد. انسان ها را می توان مدیریت کرد، اما رایسمن چیز دیگری است.

اگر او بگوید “ساعت ۳ آنجا خواهم بود” ممکن است ساعت ۴ ظاهر شود – روز بعد. اما.” تصدیق می کند، “اگر مارتی آن ویژگی های خاص را نداشت، آن استعدادهای نادر را نداشت.” رکورددارترین ویولونیست جهان ۳-۳-۷۹ یکشنبه ۲۰ اکتبر ۱۹۲۹ بود. چهار روز بعد، در پنجشنبه سیاه، وال استریت با بزرگترین ضررهای تاریخ خود مواجه می شد و کشور در بزرگترین بحران خود از زمان جنگ داخلی غوطه ور می شد.

رنگ مو یخی : اما ۲۰ اکتبر همچنان به دهه ۲۰ خروشان تعلق داشت و در آن تاریخ بیشترین تبلیغاتی که در منهتن برگزار شد کنسرت ویولن توسط یک واندرکاند ۹ ساله به نام روجیرو ریچی بود که اجرای بی عیب و نقصی از کنسرتو ویولن مندلسون را اجرا کرد. و به عنوان یک نابغه توسط منتقدان برجسته موسیقی شهر تحسین شد. آن کنسرت حرفه ریچی را ساخت.

در ۱۰ سال پس از آن، این پسر هنرپیشه حقوق سالانه بالاتر از حقوق رئیس جمهور ایالات متحده داشت. داستان ممکن است به همین جا ختم شود، اما بر خلاف بسیاری از اعجوبه ها، که خود را زود می سوزانند، روجیرو ریچی همچنان به عنوان یک هنرمند رشد کرده است. او از دهه ۱۹۴۰ به عنوان یکی از بزرگترین نوازندگان ویولن زنده یاد می شود و با بیش از ۵۰۰ آهنگ ضبط شده، رکورددارترین تکنواز، ساز و آواز، در جهان امروز است.

او به ویژه در خارج از کشور تقاضای زیادی دارد، او پنج سفر به استرالیا و سه سفر به اتحاد جماهیر شوروی داشته است، جایی که او مجبور شد در اولین حضور خود ۹ پیس بزند. بیست تا از کنسرت های او در آلمان غربی یک سال قبل فروخته شد و بیش از ده ها تور آمریکای جنوبی او نیز با فروش رفت.

ریچی، مردی ۶۰ ساله کوتاه قد و خوش ذوق، با چشمانی درشت و درخشان، ابروهای سیاه و سفید، و صدایی ملایم و کمی برجسته که به نظر می رسد، می گوید: «بیشتر ایام سال به سفر می روم، به جز یک ماه تعطیلی در تابستان. اگر در اروپا به دنیا آمده باشد. او در گوشه ای از کاناپه در آپارتمان باشکوه خود در وست ساید جمع شده می نشیند.

من دوست ندارم سفر کنم. در زمان های قدیم خرابی هواپیما زیاد بود و ما همیشه در فرودگاه ها منتظر بودیم تا هواپیما را تعمیر کنند. امروز آنها این همه جست و جوی هواپیماربایی دارند. شما باید از طریق ماشین ها بگذرید. آنها این خطوط عظیم را دارند و وقتی به هتل می‌رسی، یک مایل صف است.” او معتقد است که تماشاگران روسی “بهترین مردم جهان هستند.

رنگ مو یخی : آنها بین حرکات تشویق نمی کنند، مانند نیویورک. … همیشه دیدن یک مکان برای اولین بار جالب است. من نمی خواهم بروم. دیگر خیلی به روسیه رفتیم. فهمیدیم کسل کننده است. کاری برای انجام دادن نیست. و این خیلی سرگرم کننده نیست. انعام نمی دهد، بنابراین خدمات هتل بسیار بد است. یک ساعت طول می کشد تا صبحانه بگیرید؛ می توانید آنجا بنشینید و کاملاً باشید.

پیشخدمت نادیده گرفت. برای برقراری تماس تلفنی: رفتن به ماه راحت تر است.” رپرتوار ریچی، که شامل بیش از ۶۰ کنسرتو از قرن هفدهم تا بیستم است، بزرگ‌ترین رپرتوار ویولونیست در حال حاضر در معرض دید عموم است. این نیاز به تمرین زیاد دارد. ریچی می‌گوید: «وقتی بچه هستید، از تمرین متنفر هستید. و وقتی بزرگ‌تر می‌شوید، تمرین لذت‌بخش است. این به شما اجازه می‌دهد.

از همه چیزهای ناخواسته دیگر فرار کنید… من هیچ مشکلی در تمرین کردن ندارم. این ساختمان چون ساختمان های قدیمی دیوارهای سنگینی دارند اما اگر بخواهی در هتل تمرین کنی سخت است گاهی اوقات می توانی از خاموشی استفاده کنی یا تلویزیون را روشن می کنی بعد شکایت نمی کنند اگر کمانچه می شنوند ، شکایت می کنند.” ریچی امسال دو کنسرت بزرگ در نیویورک دارد.