رنگ مش استخوانی

رنگ مش استخوانی : و گاهی اوقات آنها هرگز به طور کامل تسلیم نمی شوند. آنها استدلال های قدرتمندی در کنار خود دارند. «تو گردش می‌خواهی، نه؟ کاغذ بدون تیراژ چه فایده ای دارد؟ و اگر به هموطنان اطراف اجازه دهید این «اسکوپ» را داشته باشند، چگونه می‌توانید گردش کنید؟» بنابراین صاحب روزنامه باید مشغول شود.

رنگ مو : در عرض ده روز پس از اینکه موضوع به من بسته شد، مجبور شدم امورم را به وکلا بسپارم، و سپس گروهی از افراد ظاهر شدند که گفته می‌شد گروه «مکاتبات بین‌المللی» اسکرانتون، پ. نامه‌های بانکداران و غیره که نشان می‌داد آنها بسیار معتبر و باکلاس هستند و من این انتخاب را داشتم که به دست گیرنده بروم یا بگذارم آنها ملک را بگیرند.

رنگ مش استخوانی

رنگ مش استخوانی : یکی از خونسردترین چیزهایی بود که تا به حال در موردش شنیدم. آنها او را به خاطر تلاش برای پذیرش اوراق بانکی کاملاً خوب برای کمک به من از بحران تنبیه کردند. حقایق فوق با عجله دیکته می شوند، اما نکاتی در آنها وجود دارد که فکر می کنم شما می خواهید. البته شما پایان خواص را می دانید.

به اندازه کافی پول به من پرداخت کردند تا بتوانم سهام خود را از رده خارج کنم. مابقی پولی را که قرار بود به من بدهند، در قرارداد ثابت شده بود. من قرارداد را برای حمایت از سهامداران ترجیحی خود به وکلای خود تحویل دادم. در عرض چند هفته ما متقاعد شدیم که افرادی که ملک را تصاحب کرده بودند قصد غارت آن را داشتند. حسابدار به من گفت که در عرض چند ماه صد و هفتاد و پنج هزار دلار از ملک بیرون آوردند.

کتابها را به رودخانه شرقی بردند و از روی پل انداختند. نتیجه همه اینها این بود که من با دولت ایالات متحده کار کردم و جمعیت را متهم کردم. به مرور زمان آنها را به دادگاه کشاندیم. محاکمه چهار پنج هفته طول کشید. ما به معنای واقعی کلمه نتوانستیم چیزی را ثابت کنیم. ما ثابت کردیم که “مجله همپتون” یک قطعه دارایی با ارزش است و پول در می آورد.

اما نتوانستیم ثابت کنیم افرادی که آن را دریافت کردند کلاهبردار بودند. تمام رکوردها از بین رفت. نتیجه این شد که قاضی پرونده را پس از چهار یا پنج هفته از دادگاه بیرون انداخت و ما هرگز پولی را پس نگرفتیم. البته ملک در این بین خراب شده بود. ۲۳۳من در مورد چندین مجله گفته ام که رضایت دادند “خوب باشند”. من وضعیت رقت انگیز “آمریکایی” را نشان داده ام و این انحراف بدبختی را که منتشر می کنند. و منظور از آن چیست؟ این معنی در مقاله ای که در اوایل سال ۱۹۱۱ در “نیویورک پرس” منتشر شد.

زمانی که “مجله آمریکایی” توسط شرکت انتشارات کراول تصاحب شد، بیان شد. “Press” اظهار داشت که این نگرانی توسط توماس دبلیو. لامونت، از کنترل می‌شود و اعلام کرد که “آمریکایی” دیگر هیچ هول‌کاری انجام نخواهد داد. در پاسخ، “آمریکایی” در شماره بعدی خود بیانیه ای صادر کرد و با غرور اعلام کرد که همان سردبیران، جان اس فیلیپس، ری استانارد بیکر، آیدا تاربل و فینلی پیتر دان همچنان مسئول هستند و “سیاست مجله.

بدون تغییر خواهد بود.» برای بحث در این مورد، زبان خودم ناکافی است. من باید از واژگان پسرم، دانش آموز دبیرستانی استفاده کنم: “سینه های بیچاره!” چهار سال این سردبیران آن را کنار گذاشتند، و بعد از کار کنار رفتند، و چند نفر از همکاران جوان که منشی دفترشان بودند، اکنون «سردبیران» «مجله آمریکایی» هستند – که دارای یک میلیون تیراژ و پنجاه و هشت هزار نفر است.

خطوط تبلیغات در هر ماه! اکنون که دارم می نویسم، متوجه می شوم که این شرکت انتشاراتی کراول، “کولیر” را خریداری کرده است و ما شاهد همین اتفاق برای “هفته نامه ملی” خود خواهیم بود! به همان شیوه غم انگیز، دوست قدیمی من ریدوی، که “صنعت گوشت محکوم” را منتشر کرد، از “همه” خارج شد و یک کارمند جدید و کاملا “رام” مسئول است.

رنگ مش استخوانی : قابل قبول برای انتشارات باتریک. روشی که اس اس مک کلور از مجله اش خارج شد، مجله ای که زمانی افشاگری ایدا تاربل از استاندارد اویل را منتشر می کرد، و اکنون بیهوده های جدی کلیولند موفت و تبلیغات ضد سوسیالیستی توسط ناگفتنی نیول دوایت هیلیس را منتشر می کند. روز پیش اتفاق افتاد که داشتم به شماره پشتی «مک کلور» نگاه می‌کردم.

رنگ موی قهوه ای روشن با مش استخوانی : و چشمم به قسمت افتتاحیه سریالی جلب شد که به این سبک اعلام شد: در آخر! یک رمان جدید و عالی از نویسنده “بزرگراه وسیع”. «بلتان قوی» اثر جفری فارنول که نویسنده «آقای آماتور» و «ماه پول» نیز بوده است. این یک داستان معمولی نیست. بسیاری از رمان نویسان در زمانی که جفری فارنول به این داستان عاشقانه بی‌نظیر بلتان و لیدی هلن داده.

سه کتاب می‌نوشتند، برخی شش کتاب. نتیجه بهترین چیزی است که در نوع خود «مک کلور» تا به حال چاپ کرده است – به هر حال رمان سال. و در مقابل این یک تصویر تمام صفحه صورتی و بنفش است ۲۳۴دختری مه آلود و عرفانی در حالت هیجان انگیز نیمه برهنه، با این نقل قول: بی نفس و در حالتی که مجذوب شده بود به او خیره شد: دید.

که چگونه موهای بلندش در زیر بوسه های خورشید در حال مرگ، قرمز شگفت انگیزی می درخشد. دیدم که چگونه لباس ارغوانی او، کمربند بسته شده به کمر باریکش، به زیبایی های اندام خوش فرم او چسبیده است: دیدم که چگونه کفش کوچک از راز معطر چین هایش بیرون می زند – و به همین ترتیب بی زبان ایستاده بود.

در بند طلسم زیبایی اش. “راز معطر چین های آن!” این زباله های معطری است که اکنون به نام سام مک کلور به مردم آمریکا داده می شود! یا «متروپولیتن» را در نظر بگیرید، که چند سال پیش خود را به عنوان یک مجله سوسیالیستی معرفی کرد. همه ما به شدت از این ایده که پول هری پین ویتنی برای ایجاد عدالت اجتماعی در آمریکا استفاده شود.

هیجان زده بودیم. اما بعد دیدیم که «متروپولیتن» به دستور سفارت تزار فقید، افشاگری راسپوتین را سرکوب کرد. اکنون می‌بینیم که ستون‌های سرمقاله‌اش را به ژنرال لئونارد وود می‌سپارد تا در یک تبلیغ برای آموزش نظامی جهانی استفاده شود! در این بزرگترین بحران تاریخ، آرمان مردم بدون حتی یک قهرمان در مجلات محبوب ما مانده است.

رنگ مش استخوانی : فقط روزنامه های سوسیالیست و دو یا سه هفته نامه رادیکال با تیراژ محدود وجود دارد. بقیه بربریت است در هر دفتر روزنامه در آمریکا همان مبارزه بین دفتر بازرگانی و اداره خبر همیشه در جریان است. کسب و کار دریافت اخبار مستلزم “هیجان” است، و مغزهای جوان دائماً وارد می شوند، و به این مغزهای جوان باید نظم و انضباط امتیاز ویژه ای آموزش داده شود.