سالن آرایش گل آرا

سالن آرایش گل آرا : سوار بر اسبی که با ابریشم بسیار درآمیخته بود، به هر سو با هوای یک پیروز مغرور می نگریست و با غنائم فتوح برمی گشت و به خاطر اعمال قهرمانانه اش، مدعی افتخار و سپاس بود. از هموطنانش ازدحام تماشاگران بسیار زیاد بود و چون باران می بارید و همه چتر حمل می کردند، منظره عجیبی بود. ما را مستقیم به قلعه بردند.

رنگ مو : قبلاً همیشه تا زمانی که وارد دربار می شدیم کلاه خود را بر سر می گذاشتیم، اما اکنون مجبور بودیم آنها را در دروازه قلعه در بیاوریم. پس از بردن به داخل یک اتاقک، و با آب برنج، تربچه شور، و چای بدون شکر، ما را به سالن قضاوت، جایی که افسران قبلاً جمع شده بودند و فرماندار بلافاصله بعد از آن ظاهر شد، هدایت کردند.

سالن آرایش گل آرا

سالن آرایش گل آرا : کوچکترین تغییری در آن قابل مشاهده نبود ۸۳قیافه او؛ او مثل همیشه دلپذیر و بی قرار به نظر می رسید و از رفتار ما ناراحتی نشان نمی داد. به محض اینکه روی صندلی نشست، با شوخ طبعی که عادت داشت، پرسید که انگیزه پرواز ما چه بود؟ به او متذکر شدم که می‌خواهم قبل از هر چیز اعلام کنم که مسئولیت مسیری که ما در پیش گرفته‌ایم به تنهایی بر عهده من است و اصحابم برخلاف میل آن‌ها به دستور من عمل کرده‌اند.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

اگر آنها از انجام این کار امتناع می کردند، اگر زمانی به سرزمین مادری خود بازگردیم، مشمول مجازات های سختی خواهند شد. بنابراین، اگرچه ژاپنی ها باید من را بکشند، اما نباید به یک موی سرشان آسیب برسانند. بونجو به سردترین حالت ممکن پاسخ داد که اگر ژاپنی‌ها لازم می‌دانستند که جان من را بگیرند.

می‌توانند بدون اینکه من آنها را در نظر داشته باشم. اگر برعکس، آن ها انجام این کار را صلاح نمی دانستند، تمام التماس های من فایده ای نداشت. سپس سؤال خود را تکرار کرد. من پاسخ دادم: «ما فرار کردیم، زیرا کوچکترین امیدی برای آزاد شدن نداشتیم. برعکس، هر روز با وضوح بیشتری به ما نشان می‌داد.

که ژاپنی‌ها مصمم هستند هرگز ما را آزاد نکنند.» “کی بهت گفته؟ آیا تا به حال به شما اشاره کرده ام که همیشه شما را زندانی خواهیم کرد؟» پاسخ دادم: «دستورات پایتخت هیچ خیری را منع نمی‌کرد.» “از کجا میدونی؟” افسری که در اینجا حضور داشت و ما به زبان روسی به او آموزش دادیم، زمینه خوبی برای این تصور به ما داد.

اکنون استاندار چندین سؤال از این افسر مطرح کرد که ما بهتر از پاسخ او متوجه نشدیم. ۸۴فقط دیدیم که او کمی خجالتی نبود و به نوبت قرمز و سفید شد. حالا فرماندار دوباره به ما رو کرد و دستور داد که تاریخ پرواز خود را به او بدهیم، بدون اینکه از پیش پا افتاده ترین شرایط صرف نظر کنیم. ما موظف بودیم.

که هر روز به او بگوییم کجا بودیم و طرحی از چندین محل که به نظر می‌رسید در مورد آنها تردید داشت، بسازیم. پس از اینکه او از ما خواست که آیا برخی از نگهبانان و خدمتکاران از ما مطلع نبودند و به فرار ما کمک نکردند، با جدیت پرسید که هدف دقیق پرواز ما چیست؟ ما پاسخ دادیم: برای بازگشت به سرزمین مادری خود.

چگونه ممکن بود این پروژه انجام شود؟ ما قصد داشتیم یک قایق را در جایی در امتداد ساحل بگیریم و با آن به نزدیکترین بندر روسیه برویم. «آیا نمی‌توانستید حدس بزنید که به محض اطلاع از فرار شما، فوراً دستور داده می‌شود که ساحل و به ویژه همه کشتی‌ها را تماشا کنید.» “بله، ما این انتظار را داشتیم.

اما در طول زمان ممکن بود شرکت ما در زمانی که کمتر انتظارش را داشتیم موفق شود.” فرماندار ادامه داد: “اما در سفرهای قبلی خود دیدی که زمین پوشیده از کوه هایی بود که رفت و آمد در میان آنها بسیار دشوار است و در امتداد ساحل دهکده های بی شماری وجود دارد که فرار را تقریبا غیرممکن می کند.

سالن آرایش گل آرا : اقدام شما بدون فکر و کودکانه بود.» من پاسخ دادم: «و با این حال، شش شب در کنار ساحل و در میان این روستاها سرگردان بودیم، بدون اینکه کسی آن را کشف کند. به هر حال ما این را نمی گذاریم ۸۵برای فرار از سرنوشت نکبت بار خود، تا آنجا که ممکن است بی فکر و یا حتی ناامید باشد، برنامه ریزی کنیم.

و چون زندانی ابدی بر سرمان موج می زد، تصمیم گرفتیم یا به خانه هایمان برسیم، یا قبری در میان کوه ها پیدا کنیم یا زیر امواج.» “چرا برای مردن باید به جنگل یا دریا رفت، در حالی که می توانستی اینجا خیلی راحت این کار را انجام بدهی؟” “این خودکشی بود، اما اگر ما زندگی خود را برای به دست آوردن آزادی خود جرأت کنیم.

می‌توانیم به کمک خدا تکیه کنیم و شاید عاقبت خود را به دست آوریم.” “اگر موفق می شدی، در روسیه در مورد ژاپنی ها چه می گفتی؟” «هر آنچه شنیدیم یا دیدیم، بدون افزودن یا کتمان چیزی». آیا نمی‌دانی که اگر فرار می‌کردی، فرماندار و چند افسر دیگر جان خود را از دست می‌دادند؟» ما به خوبی می‌توانستیم تصور کنیم.

که نگهبانان از مجازات در امان نیستند، همانطور که در اروپا مرسوم است، اما نمی‌دانستیم که قوانین ژاپن آنقدر بی‌رحمانه است که افراد بی‌گناه را به مرگ محکوم می‌کند.» آیا قانونی در اروپا وجود دارد که به یک زندانی اجازه فرار بدهد؟ مسلماً قانون مکتوبی وجود ندارد، اما اگر قول افتخار خود را نداده باشد، برایش جایز است.

که از هر فرصت مساعدی برای پرواز استفاده کند.» با این توضیح مبهم، معاینه به پایان رسید و فرماندار نطقی طولانی کرد و گفت: اگر ژاپنی بودیم و مخفیانه از زندان خارج شده بودیم، عواقب آن برای ما بسیار بود. ۸۶جدی؛ اما از آنجایی که ما خارجی بودیم و با قوانین ژاپن آشنا نبودیم و به علاوه هیچ هدفی نداشتیم که برای ژاپنی‌ها مضر باشد.

بلکه فقط تحت تأثیر میل به دیدن سرزمین مادری خود بودیم که برای همه مردم عزیزتر است. ; بنابراین، نظر خوب او نسبت به ما بدون تغییر باقی ماند. درست بود.

سالن آرایش گل آرا : که او نمی‌توانست پاسخگوی نوری باشد که دولت پرواز ما را در نظر می‌گیرد، اما همچنان خود را پایبند به منافع ما می‌دانست و تلاش می‌کرد تا اجازه‌ی بازگشت ما به روسیه را بگیرد.