سالن زیبایی در کویین سنتر

سالن زیبایی در کویین سنتر : اما باید اقدامات خوبی توسط دولت انجام شود تا از شرم آور بودن آن جلوگیری شود. خانم استیونسون، بانوی فیلادلفیا؛ رئیس باشگاه مدنی در آن شهر، چند هفته پیش در مورد فعالیت اصلاحی این باشگاه سخنرانی کرد که در آن قسمت زیر را می یابیم: «به نظر می‌رسد قانون مرموز و نانوشته‌ای بر ارگانیسم اجتماعی حاکم است.

رنگ مو : که باعث می‌شود هر زمان که گرایش‌هایی، شاید ذاتی در طبقات خاص، عمومی شدن و در نتیجه برای جامعه خطرناک شود، واکنشی طبیعی و سالم رخ دهد. به عنوان مثال، با افزایش امکانات برای سفرهای خارجی، و افزایش مناسبات بین‌المللی، آنگلومانیا آنقدر مد شده بود که یک خطر اولیه برای روحیه واقعی دموکراتیک آمریکایی که قدرت واقعی ملت ما را تشکیل می‌دهد، شکل می‌دهد.

سالن زیبایی در کویین سنتر

سالن زیبایی در کویین سنتر : تبدیل شدن به یک عادت ملی برای تمجید از همه چیز اروپایی – از سلطنت و نهادهای اشرافی آن گرفته تا حقیرترین لباس یا استفاده خانگی – به ضرر همه آمریکایی ها؛ و از “چهارصد” بالا این عادت به سرعت در حال گسترش به بالا بود. چهل هزار، اما درست زمانی که طبقات ثروتمند ما در خارج از کشور به طرز مثبتی مضحک و تقریباً غیرقابل تحمل در داخل کشور بودند.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

واکنشی آغاز شد و از هر طرف انجمن‌های میهن‌پرستانه یک نظم اجتماعی به وجود آمد – پسران و دختران انقلاب. و غیره – که با آموزش دادن به غرور خود احترام به خود آمریکایی را در میان مردم ما زنده کرد، اگر غرور باید داشته باشیم، در جایی که مشروع باید باشد – با خدمات خوب ارائه شده به کشور خودمان.” به نظر می رسد این یک محور با هدف “رفتن به اروپا” باشد.

زیرا افول “روح واقعی آمریکایی” و رشد آنگلومانی به “افزایش امکانات برای سفرهای خارجی” و “افزایش متناظر بین المللی” نسبت داده می شود. ارتباط جنسی.” اگر این اتهام درست باشد، یکی از آزاردهنده‌ترین اتهامات مطرح شده است، زیرا نشان می‌دهد که «روح واقعی دموکراتیک آمریکایی» از چیزی رنج می‌برد که جهان تاکنون آن را یکی از بزرگترین پیروزی‌های علم مدرن و یکی از بزرگترین موهبت‌ها می‌دانست.

اعطا شده در مسابقه – پیشرفت عظیم در ناوبری بخار اقیانوسی. که در واقع، میهن پرستی آمریکایی بسیار شبیه ایمان کاتولیک در قرون وسطی است – چیزی که به طور طبیعی با پیشرفت در هنر دشمنی دارد. اگر رویه رفتن به اروپا نیز برای ایمان و اخلاق آمریکایی خطرناک باشد، تعداد کسانی که می روند آن را بسیار اهمیت می دهد.

احتمالاً هیچ آمریکایی وجود ندارد که از شرایط بسیار محدود فراتر رفته باشد و حداقل یک بار در زندگی خود به اروپا نرود. کمتر روستایی در کشور وجود دارد که در آن مردی که در تجارت یا بازرگانی موفق بوده موفقیت خود را با سفر خود و خانواده به اروپا به همسایگانش اعلام نکند. به ندرت استاد، معلم، روحانی، هنرمند یا نویسنده ای وجود دارد.

که برای انجام این سفر از دستمزد هر چند اندک پس انداز نکند. مردان حرفه ای یا تاجر خسته دائماً این کار را انجام می دهند، به این بهانه که این تنها راهی است که می توانند “تعطیلات واقعی” داشته باشند. روزنامه‌نگاران آن را به عنوان تنها راه خلاص شدن از سر موضوعات زننده‌ای مانند کروکر و گیلروی و هیل و مورفی می‌سازند.

سالن زیبایی در کویین سنتر : افراد ثروتمند هر سال، یا بیشتر اوقات، از طریق بی قراری صرف آن را به دست می آورند. ما اکنون مهاجرانی را که در دنیای قدیم متولد شده‌اند و برای دیدن دوستان خود برمی‌گردند، بی‌حساب می‌کنیم. ما در مورد بومیان آمریکایی صحبت می کنیم. البته، همه آمریکایی‌های بومی نمی‌توانند بروند، زیرا، حتی زمانی که می‌توانند هزینه کنند.

همیشه نمی‌توانند وقت داشته باشند. اما ما به این پیشنهاد می پردازیم که به ندرت هیچ آمریکایی «در این سرزمین وسیع» به قول اعضای کنگره وجود دارد که با داشتن هم زمان و هم پول، به اروپا نرفته باشد یا قصد ندارد روزی برود. به طوری که، اگر گزارش خانم استیونسون از اثرات اخلاقی سفر درست بود، نشان می داد.

که بهترین بخش از جمعیت ما، اخلاقی ترین، مذهبی ترین و تحصیل کرده ترین آنها دائماً خود را توسط ده ها هزار نفر افشا می کردند. به اکثر تأثیرات تحقیرآمیز اما آیا حقیقت دارد؟ ما فکر نمی کنیم. آمریکایی‌هایی که با دانشی از تاریخ، هنرهای زیبا و ادبیات به اروپا می‌روند، همگی به این واقعیت پی می‌برند که نمی‌توانستند تحصیلات خود را بدون رفتن به پایان برسانند.

برای چنین افرادی سفر در اروپا یکی از خالص‌ترین و عالی‌ترین لذت‌ها است، زیرا اروپا تقریباً در هر زمینه‌ای از تلاش انسان‌ها تجربیات بشر را در خود دارد. درست است که اغلب با نارضایتی از آمریکا بازمی‌گردند، اما از این نارضایتی برخی از با ارزش‌ترین پیشرفت‌های ما رشد کرده‌اند.

در اروپا دیده اند چشمانشان را به امکانات و کاستی های کشور خودشان باز کرده است. برای مثال آشنا، این سفر در اروپا است که بیشترین تلاش را برای تحریک جنبش اصلاحات شهرداری انجام داده است.

دیدن لندن و پاریس و برلین و بیرمنگام است که بیشترین تلاش را برای بیدار کردن مردم از وحشت حاکمیت کروکر-گیلروی و شعله‌ور ساختن عزم برای پایان دادن به آن به عنوان یک رسوایی ملی انجام داده است. طبقه آمریکایی‌هایی که ناراضی برنمی‌گردند.

معمولاً کسانی هستند که هیچ تحصیلاتی برای شروع ندارند. “به چشم آنها دانش صفحه گسترده او، غنی از غنایم زمان، آیا باز نشد!” بنابراین، حتی زمانی که در آکروپولیس در آتن یا در تریبونا در فلورانس می ایستند.

احساس غمگینی می کنند که «از آن خارج شده اند». آنها با حسرت به بیلی یا جیمی و قهوه و کیک های خانه دوردست خود در میسوری یا آرکانزاس فکر می کنند.

با فحش دادن به اروپا و محتوای آن برمی گردند. هیچ آسیبی با سفر خارجی به “روح واقعی دموکراتیک آمریکایی” این طبقه وارد نمی شود. و حالا در مورد «آنگلومانیا»، موضوعی که باید با ظرافتی به اندازه یک بمب آنارشیستی با آن برخورد کرد.

انگلومانیا به هر شکلی باید در همه کشورها، به ویژه فرانسه و آلمان مواجه شود، و از زمان صلح ۱۸۱۵ اینجا و آنجا در سراسر قاره خود را نشان داده است.

سالن زیبایی در کویین سنتر : رانندگی، لباس مردانه، ورزش به طور کلی، و آسایش خانگی. دلیل آن این است که انگلیسی ها برای دو قرن بیش از هر مردم دیگری به این چیزها توجه کرده اند. هیچ کس دیگری تا این اندازه اسب را برای اهداف لذت پرورش نداده است.