جدیدترین رنگ مو بالیاژ

جدیدترین رنگ مو بالیاژ : مردانش را تماشا کند که بادبان‌ها را خم می‌کنند و لنگر را بالا می‌برند، اما ذهنش به سمت پایان سفر می‌رود… خیلی زود آماده شدیم. درک یونیفورم مجلل خود را پوشید، من کت و شلوار تجاری معمولی ام را پوشیدم.

رنگ مو : با این حال می دانستم که در قلمروی دیگر، با افکار من که اکنون این شکاف را پر می کند، دختر واقعی است. آیا به ناشناخته ها بروم؟ جست و جوی ناشناخته ها. دستکش ناشناخته اکنون در برابر من پرت شد، همانطور که در برابر کاوشگران باستانی پرتاب شد که چالش آن را برداشتند و بر عرشه های متحرک گالون های کوچک خود سوار شدند و گفتند: “ما می رویم و ببینیم در آنجا چه چیزی وجود دارد.

جدیدترین رنگ مو بالیاژ

جدیدترین رنگ مو بالیاژ : چشم‌های هوس‌انگیز، کم‌رنگ با نور ستاره‌ها – چشم‌هایی که به نظر می‌رسیدند. فکر کردم: “چرا، این دیوانگی است!” من این چهره را با چشمانم نمی دیدم. هیچ چیزی نبود، هیچکس در اتاق با من نبود جز درک. من آن را می دانستم. سایه های ما خالی بود. من فقط با کلمات درک چهره را تجسم می کردم و آنچه را که فقط در تخیل من وجود داشت واقعی می کردم.

ناشناخته.” همان فریب اکنون روی من بود. صدایم را شنیدم که می گفت: “چرا بله، حدس می زنم بروم، درک.” فصل سوم به ناشناخته ما در اتاقی که آزمایشگاه درک بود، ایستادیم. آماده سازی ما ساده بود: درک همه آنها را از قبل آماده کرده بود. کار کمی باقی مانده بود. آزمایشگاه اتاق کوچکی از دیوارهای تخته، سقف تخته و کف بود.

بدون پنجره، با یک در باز به سرداب خانه آپارتمان. وقتی وارد شدیم درک در را بعد از ما قفل کرده بود. او گفت: “من خدمتکارم را برای یک هفته فرستادم بیرون. مردم اینجا فکر می کنند من برای تعطیلات رفته ام. هیچ کس دلتنگ ما نخواهد شد، چارلی – به هر حال برای مدتی هم نیست.” هیچ کس برای من تنگ نخواهد شد.

مگر کارفرمایان من، و من بدون شک ضرر کوچکی برای آنها خواهم بود. ما چراغ آپارتمان درک را خاموش کرده بودیم و آن را با احتیاط قفل کرده بودیم. این سفر! خود من می لرزیدم و می ترسیدم. با این حال اشتیاق عجیبی در من بود. اتاق زیرزمین به راحتی مبله بود. فرش روی زمینش بود. هر چه دستگاه آزمایشگاه تحقیقاتی در اینجا بود، اکنون حذف شد.

اما شواهد آن باقی ماند – جست و جوی طولانی درک برای این راز که اکنون می خواست از آن استفاده کند. ردیفی از قفسه‌های تخته‌ای در یک طرف اتاق نشان می‌داد که بطری‌ها و دستگاه‌های شیمیایی در آن قرار داشتند. جعبه ای از ابزارهای الکتریکی و شانس و انتها سیم هنوز در گوشه ای از اتاق دور ریخته شده بود. یک مخزن آب جاری و اتصالات گاز وجود داشت که بدون شک مشعل های بونسن در آن قرار داشتند.

جدیدترین رنگ مو بالیاژ : درک دستگاه خود را تولید کرد. روی یک مبل کوچک کوچک کنار دیوار نشستم و او را در حالی که لباس هایش را در می آورد تماشا کردم. دور کمرش کمربند پهن و مسطح سیم بافته را تنظیم کرد. یک جعبه کوچک در وسط پشت به آن بسته شده بود – یک چیز پهن و مسطح فلزی به ضخامت یک چهارم اینچ و خمیده به تناسب بدنش.

این یک باتری ذخیره سازی جریان ارتعاشی بود که او از آن استفاده می کرد. از باتری، رشته‌های ریز سیم از پشتش به سمت گردنبند سیمی که روی گلویش قرار داشت بالا می‌رفت. سیم های دیگر از بازوهای او تا مچ دست کشیده شد. برخی دیگر از پاهای او تا مچ پا پایین می آیند. یک الکترود تخت مانند کلاه ایمنی به بالای سرش وصل شده بود.

همانطور که او آنجا ایستاده بود، به یاد نمودارهای پزشکی بدن انسان با سیستم شریانی افتادم. اما وقتی دوباره لباس پوشید و لباس کاپیتانی شادابش را پوشید، فقط الکترود به سرش چسبیده بود و سیم‌های نازکی که از پشت آن آویزان بود، مشخص بود که چیز غیرعادی در او وجود دارد. با لبخند گفت: اینطوری به من خیره نشو.

جدیدترین رنگ مو بالیاژ : به خودم چنگ زدم این چیز ترسناک بود، حالا که من واقعاً وارد آن شدم. درک به طور مختصر در مورد عملکرد دستگاهش برای من توضیح داده بود. یک جریان الکترونیکی ارتعاشی که او هنوز نامی برای آن نداشت، در باتری کوچک ذخیره شده بود. او گفته بود: “هیچ چیز نامفهومی در این مورد وجود ندارد، چارلی. این صرفاً تغییر نرخ ارتعاش ماده اولیه ای است که بدن ما از آن ساخته شده است.

ارتعاش عامل حاکم بر همه حالات ماده است. در ماهیت آن چیزی که ما جوهر می نامیم کاملاً نامشهود است. این قبلاً ثابت شده است. گردابی! گردابی از نیستی! شبه جوهری را ایجاد می کند که تنها ماده در جهان است و از این، با ارتعاش، ساختار پیچیده اشیا به گونه ای که ما می بینیم و احساس می کنیم ساخته می شود. همه چیز به ارتعاش بستگی دارد.

همه چیز مستقیماً با تغییر نرخ ارتعاش تغییر می‌کند. از ضعیف‌ترین گاز گرفته تا مایعات گرفته تا جامدات – در تمام حالت‌های مختلف ماده تنها تفاوت اساسی نرخ ارتعاش است. من اصل اساسی این موضوع را که او توضیح می‌داد فهمیدم – که حالا وقتی این جریان الکترونیکی که او گرفته و کنترل کرده بود به بدن فیزیکی ما اعمال شد.

نرخ ارتعاش کوچک‌ترین و دقیق‌ترین ذره وجود فیزیکی ما تغییر کرد. در مقیاس وسیع پدیده های طبیعی که حواس انسانی ما از آنها آگاه است، بسیار اندک وجود دارد! چشمان ما رنگ های طیف را از قرمز تا بنفش می بیند. اما دنیای نامرئی گسترده ای از رنگ در زیر قرمز رنگین کمان نهفته است! فیزیکدانان آن را مادون قرمز می نامند.

و فراتر از بنفش، قلمروی دیگر – فرابنفش. با صدا هم همینطور است. محدوده شنیداری صدای ما بسیار کم است. صداهایی با سرعت ارتعاش بسیار آهسته برای ما شنیده می شود و صداهایی بسیار سریع هستند. نرخ ارتعاش متفاوت از ضعیف ترین گاز تا جامد قابل توجه، تمام چیزی است که ما می توانیم در این دنیای فیزیکی خودمان درک کنیم.

جدیدترین رنگ مو بالیاژ : با این حال، در کل، بسیار کم است! این قلمرو دیگر که اکنون به آن می‌رفتیم در مقیاس ارتعاشی بالاتر و سریع‌تر قرار داشت. در مقایسه، برای ما، دنیایی ضعیف تر، قلمروی سایه. من به سخنان درک گوش دادم، اما ذهنم در مورد عملی بودن چیزی بود که در پیش بود. یک کاوشگر که روی کشتی خود ایستاده است، ممکن است.