رنگ موی یاسی شنی بدون دکلره

رنگ موی یاسی شنی بدون دکلره : به نظر می‌رسید که از بالا به پایین دور تپه می‌پیچد، مانند پیچ ​​چوب پنبه‌ای، این‌جا و آن‌جا بین تخته سنگ‌های ناهموار می‌پیچد، اما همیشه در سطح باقی می‌ماند و راه رفتن روی آن آسان است. در واقع، دوروتی در ابتدا تعجب کرد که چرا ویلرها این مسیر را طی نکردند.

مو : زیرا آن شخص لباس‌های گلدوزی شده‌ای با رنگ‌های مختلف به تن داشت و کلاهی حصیری بر روی سرش می‌گذاشت. اما از این جهت با انسان فرق داشت که به جای دست و پا در انتهای دست و پاهایش چرخ های گردی می رویید و به وسیله این چرخ ها خیلی سریع بر روی زمین هموار می غلتید. پس از آن دوروتی متوجه شد.

رنگ موی یاسی شنی بدون دکلره

رنگ موی یاسی شنی بدون دکلره : عجیب‌ترین فردی را دید که چشمانش تا به حال دیده بود. شکل یک مرد داشت، با این تفاوت که روی چهار دست و پا راه می رفت، یا بهتر بگویم می غلتید، و طول پاهایش به اندازه بازوهایش بود و به آنها ظاهر چهار پای جانور می داد. با این حال، هیچ جانوری که دوروتی کشف کرده بود، نبود.

که این چرخ‌های عجیب و غریب از همان ماده سختی هستند که ناخن‌های انگشتان دست و پاهای ما از آن تشکیل شده‌اند، و همچنین متوجه شد که موجودات این نژاد عجیب به این شکل عجیب و غریب متولد شده‌اند. اما وقتی دختر کوچولوی ما برای اولین بار به اولین نفر از یک مسابقه که قرار بود دردسرهای زیادی برای او به وجود بیاورد، دید.

تصور کرد که این شخصیت خوش لباس روی اسکیت های غلتکی است که به دستان او نیز متصل شده است. در مورد پاهایش “اجرا کن!” مرغ زرد فریاد زد و با ترس شدید به سمت خود بال زد. “این یک ویلر است!” “ویلر؟” دوروتی فریاد زد. “چی میتونه باشه؟” “آیا هشدار در شن و ماسه را به خاطر نمی آورید: “مراقب چرخ ها باشید”؟ بدوید، به شما می گویم.

فرار کنید!” بنابراین دوروتی دوید و ویلر فریاد تند و وحشیانه ای سر داد و در تعقیب کامل به دنبال او آمد. دختر که در حالی که می دوید به بالای شانه خود نگاه می کرد، صفوف عظیمی از ویلرها را دید که از جنگل بیرون می آمدند – ده ها و ده ها نفر از آنها – همه در لباس های زیبا و تنگ پوشیده بودند و همه به سرعت به سمت او می غلتیدند و صدای وحشی خود را به زبان می آورند.

گریه های عجیب “آنها مطمئناً ما را می گیرند!” دختری که هنوز سطل شام سنگینی را که انتخاب کرده بود حمل می کرد نفس نفس زد. “من نمی توانم خیلی دورتر بدوم بیلینا.” “سریع از این تپه بالا برو!” مرغ گفت ؛ و دوروتی متوجه شد که او بسیار نزدیک به انبوه سنگ‌های سست و دندانه‌ای است که در راه خود به سمت جنگل رد شده بودند. مرغ زرد حتی اکنون در میان صخره‌ها بال می‌زد و دوروتی تا جایی که می‌توانست دنبال می‌کرد.

رنگ موی یاسی شنی بدون دکلره : نیمی در حال بالا رفتن و نیمی از شیب ناهموار و ناهموار بالا می‌رفت. او خیلی زود نبود، زیرا اولین ویلر یک لحظه بعد از او به تپه رسید. اما در حالی که دختر از صخره ها بالا می رفت، موجود با زوزه های خشم و ناامیدی ایستاد. دوروتی حالا صدای خنده مرغ زرد را شنید، به شکلی خنده دار و خنده دار. بیلینا فریاد زد: “عجله نکن عزیزم.” آنها نمی توانند ما را در میان این صخره ها دنبال کنند.

بنابراین ما اکنون به اندازه کافی در امنیت هستیم. دوروتی فورا ایستاد و روی تخته سنگی عریض نشست، زیرا نفسش بند آمده بود. بقیه ویلرها اکنون به پای تپه رسیده بودند، اما واضح بود که چرخ های آنها بر روی سنگ های ناهموار و ناهموار نمی چرخد ​​و بنابراین آنها از تعقیب دوروتی و مرغ تا جایی که پناه گرفته بودند درمانده بودند. اما آنها در اطراف تپه کوچک حلقه زدند.

بنابراین کودک و بیلینا زندانی سریعی بودند و نمی توانستند بدون دستگیر شدن پایین بیایند. سپس موجودات چرخ های جلویی خود را به شکلی تهدیدآمیز به سمت دوروتی تکان دادند و به نظر می رسید که می توانند صحبت کنند و همچنین فریادهای هولناک خود را بیان کنند، زیرا چند نفر از آنها فریاد زدند: “ما شما را به موقع دریافت می کنیم.

رنگ موی یاسی شنی بدون دکلره : هرگز نترسید! “چرا اینقدر با من بی رحمی؟” دوروتی پرسید. “من در کشور شما غریبم و هیچ آسیبی به شما نرسانده ام.” “بدون آسیب!” یکی که به نظر می رسید رهبر آنهاست گریه کرد. آیا جعبه های نهار و سطل های شام ما را انتخاب نکردید؟ آیا هنوز یک سطل شام دزدیده شده در دست ندارید؟ او پاسخ داد: “من فقط یکی از هر کدام را انتخاب کردم.” “من گرسنه بودم و نمی دانستم.

درختان مال تو هستند.” رهبر که کت و شلواری زیبا به تن داشت پاسخ داد: «این بهانه ای نیست. در اینجا قانون این است که هر کس بدون اجازه ما سطل شام را انتخاب کند باید فوراً بمیرد. بیلینا گفت: باور نمی کنی؟ “مطمئنم که درختان متعلق به این موجودات وحشتناک نیستند. آنها برای هر شیطنتی مناسب هستند، و به نظر من اگر شما یک سطل شام را انتخاب نکرده بودید.

سعی می کردند ما را بکشند.” دوروتی موافقت کرد: “من هم همینطور فکر می کنم.” “اما حالا چیکار کنیم؟” مرغ زرد نصیحت کرد: همان جا که هستیم بمان. به هر حال، تا زمانی که از گرسنگی بمیریم، از شر چرخ‌ها در امان هستیم؛ و قبل از آن زمان ممکن است اتفاقات زیادی بیفتد. پس از یک ساعت یا بیشتر، اکثر گروه ویلرها به داخل جنگل برگشتند و تنها سه نفر از آنها برای محافظت از تپه باقی ماندند.

رنگ موی یاسی شنی بدون دکلره : اینها مثل سگهای بزرگ جمع شدند و وانمود کردند که روی شن ها می خوابند. اما نه دوروتی و نه بیلینا فریب این ترفند را نخوردند، بنابراین آنها در امنیت در میان صخره ها ماندند و به دشمنان حیله گر خود توجهی نکردند. سرانجام مرغ در حالی که روی تپه بال می زند، فریاد زد: “چرا، اینجا یک مسیر است!” بنابراین دوروتی فوراً به جایی که بیلینا نشسته بود صعود کرد و مطمئناً مسیر صافی بین صخره‌ها قطع شده بود.