رنگ مو زیتونی با مش استخوانی

رنگ مو زیتونی با مش استخوانی : بلکه باید همگی استراحت کنند و اولین شام مقوی را که روزی بسیاری خورده بودند بخورند، و او برای هر کدام مبلغ اندکی پول قبل از رفتن فرستاد.

مو : محاصره‌شدگان عموماً می‌توانستند با آویزان کردن تخت‌ها یا تشک‌ها بر دیوارها برای دریافت ضربه‌های سنگین، خروس‌ها را ناامید کنند، خروس‌ها را می‌توان با سنگ‌های سنگین له کرد، برج‌ها را با موشک‌های شعله‌ور به خوبی هدایت کرد، نردبان‌ها را سرنگون کرد، و به طور کلی. محاصره کنندگان خسارت بسیار بیشتری از آنچه که می توانستند وارد کنند متحمل شدند.

رنگ مو زیتونی با مش استخوانی

رنگ مو زیتونی با مش استخوانی : منگنل‌هایی که سنگ پرتاب می‌کردند، خروس‌هایی که پشت‌های چوبی قوسی‌شان از نیروهای کارگرانی که سعی در تخریب دیوار داشتند محافظت می‌کرد، و برج‌های متحرک متشکل از مراحل متوالی یا متوالی. قفسه‌هایی پر از سرباز و با پلی با قلاب‌های آهنی که می‌توانند از بالاترین طبقه به بالای نبردها پرتاب شوند.

توپ در واقع به تازگی در نبرد کرسی مورد استفاده قرار گرفته بود، اما آنها فقط از میله های آهنی تشکیل شده بودند که با حلقه ها به هم بسته شده بودند و هنوز کاربرد چندانی نداشتند، و بنابراین به نظر می رسید خطر کمی برای یک شهر محافظت شده از هر دشمن وجود داشته باشد. خارج از دیوارها پادشاه ادوارد با تمام ارتش پیروز خود در اوایل ماه اوت، با شوالیه‌ها و سربازان خوبش که در زره‌های فولادی پر زرق و برق پوشیده شده بودند.

با کت‌هایی پوشانده شده بودند که با یاتاقان‌های هرالدیک خود گلدوزی شده بودند، قبل از این مکان به آنجا رسید. مردان مسلح تنومند او که در هر کدام سه پیرو جسور حضور داشتند. و کمانداران او با تیرهای ضربدری برای پرتاب تیرها و کمانهای بلند برای پرتاب تیرهایی به طول یک یارد، به طوری که می گفتند هر یک با جان سه نفر زیر کمربند خود به جنگ رفتند، یعنی سه تیر. آنجا را آماده به دست خود نگه داشت.

با شاه پسرش، ادوارد، شاهزاده ولز، که تازه در هفدهمین سال زندگی کرسی، جوایز طلایی شوالیه را به دست آورده بود، و همینطور شوالیه معروف هاینولت، سر والتر مونی، و همه چیزهای نجیب و نجیب در کنار پادشاه بود. شجاع ترین در انگلستان تمام این لشکر پر زرق و برق، در رأس آنها پرچم سلطنتی بزرگ شاه که حامل نیلوفرهای طلایی فرانسه بود، با شیرهای انگلستان کنار هم نشسته بودند.

و هر لشکر با هدایت پرچم مربع، پرچم دم پرستویی یا پرچم نوک تیز رهبر خود، به سوی آن راهپیمایی کردند. دروازه‌های کاله، که بالای آن استاندارد آبی فرانسه با گل‌های طلایی‌اش، و همراه با آن پرچم فرماندار، سر ژان دو وین، شناور بود. منادی، با لباس بلند و غنی که با بازوهای انگلیس گلدوزی شده بود، به سمت دروازه رفت، شیپوری از جلویش به صدا درآمد و از سر ژان دو وین خواست که مکان را به ادوارد.

پادشاه انگلستان و فرانسه واگذار کند. همانطور که او ادعا می کرد. سر ژان پاسخ داد که شهر را برای فیلیپ، پادشاه فرانسه نگه داشته و تا آخرین لحظه از آن دفاع خواهد کرد. منادی دوباره سوار شد و انگلیسی ها محاصره شهر را آغاز کردند. در ابتدا آنها فقط اردو زدند و مردم کاله باید تمام دشت را می دیدند که با چادرهای پارچه ای سفید پوشیده شده بود.

دور پرچم های رهبران و اینجا و آنجا یکی زیباتر که رنگ های مالک را به نمایش می گذاشت. هنوز هیچ حمله ای به دیوارها صورت نگرفت. جنگجویان را می‌توان دید که با لباس‌های چرمی که زیر زره پوشیده بودند راه می‌رفتند. یا اگر قرار بود مهمانی با کتهای خود، کلاه ایمنی بر سر، و نیزه در دست دیده شود، بر ضد کاله نبود که می آمدند. آن‌ها به داخل کشور رفتند.

رنگ مو زیتونی با مش استخوانی : و ممکن بود دیده شوند که گله‌های گاو و گله‌های گوسفند یا خوک‌هایی را که از دهقانان فقیر گرفته بودند و از دست دهقانان فقیر برده بودند، در جلوی آنها راندند. و در شب آسمان چراغ‌های قرمز را نشان می‌داد که مزارع و خانه‌ها را آتش زده بودند. پس از مدتی، در مقابل چادرها، انگلیسی ها را می دیدند که به سختی با تیر و تخته کار می کنند.

برای خود کلبه درست می کنند و با کاهگل یا جارو روی آن ها می پوشانند. این خانه‌های چوبی همه در خیابان‌های معمولی قرار داشتند، و بازاری در وسط آن وجود داشت، که هر شنبه کشاورزان و قصاب‌ها برای فروش ذرت و گوشت و یونجه برای اسب‌ها می‌آمدند. و بازرگانان انگلیسی و بافندگان فلاندری از طریق دریا و از طریق خشکی می آمدند.

تا پارچه، نان، اسلحه و هر آنچه را که برای فروش در این بازار جنگی لازم بود بیاورند. فرماندار، سر ژان دو وین، متوجه شد که منظور پادشاه این نیست که افراد خود را با حملات بیهوده به دیوارهای مستحکم کاله ضایع کند، بلکه قصد دارد ورودی را از طریق خشکی ببندد و ساحل را از طریق دریا تماشا کند. مانع از وارد شدن هر گونه آذوقه شود و بدین ترتیب او را از گرسنگی تسلیم کنند.

با این حال، سر ژان دو وین امیدوار بود که قبل از اینکه قحطی به طور کامل از بین برود، پادشاه فرانسه بتواند ارتش دیگری را گرد هم آورد و به کمک او بیاید، و در هر حال مصمم بود که وظیفه خود را انجام دهد و حفظ کند. برای استادش تا آخرین لحظه اما از آنجایی که غذا در حال کم شدن بود، او مجبور شد افرادی را که نمی توانستند بجنگند و از خود انباری نداشتند بیرون بیاورد.

رنگ مو زیتونی با مش استخوانی : و بنابراین یک روز چهارشنبه صبح باعث شد همه فقرا، مردان، زنان و… دور هم جمع شوند. فرزندان، و همه آنها را به تعداد ۱۷۰۰ نفر به خارج از شهر فرستاد. این احتمالاً واقعی‌ترین رحمت بود، زیرا او غذایی نداشت که به آنها بدهد، و آنها فقط می‌توانستند در شهر به شدت گرسنگی بمیرند، یا او را از ذخیره آن برای حاکمش بازدارند. اما برای آنها وحشتناک بود.

که از خانه و خانه بیرون رانده شوند، مستقیماً بر روی دشمن قرار گیرند، و آنها گریه و زاری کردند تا اینکه سربازان انگلیسی آنها را ملاقات کردند و پرسیدند چرا بیرون آمده اند. پاسخ دادند که چون چیزی برای خوردن نداشتند بیرون رانده شده بودند و نگاه های غمگین و غمگینشان برایشان ترحم کرد. پادشاه ادوارد دستور داد که نه تنها باید سالم از اردوگاه او عبور کنند.