مدل رنگ مو فانتزی سرمه ای

مدل رنگ مو فانتزی سرمه ای : دختر تکه تکه گریه کرد. «در یک دقیقه باید آشپزی کنم، جارو بکشم، گردگیری کنم، بشوییم و تختخواب درست کنم. چرا، یک دست اضافی فوق العاده خواهد بود. برای آن بفرست، پیتر. از راه درست بفرست تو هم برده ای، یادت باشد.» پسر کوچولو در حالی که ابروهایش را چروک می‌کرد.

رنگ مو : با تکان دادن نخ ها از چین هایش، مادربزرگ پیر آن را به سمت روگدو دراز کرد. همانطور که او این کار را کرد، پیتر با عجله جلو رفت[ص ۱۴۸] تند، اما گنوم برای او خیلی سریع بود. روگدو با پرت کردن لباس جادویی از دید ناپدید شد، فقط تکه آبی پشت شنل نشان می داد که او هنوز در اتاق است. اسکرپر و دیگران با نگرانی فریاد زدند.

مدل رنگ مو فانتزی سرمه ای

مدل رنگ مو فانتزی سرمه ای : پیتر با درک اینکه روگدو به هیچ‌یک از وعده‌هایش عمل نمی‌کند، سعی کرد راهی برای در دست گرفتن شنل اول برنامه‌ریزی کند. اما پادشاه گنوم، در حالی که به خیاط قدیمی کویلتی فشار می‌آورد، با حسادت با دست او را کنار می‌کشد و اسکپر در حالی که بازویش را تکان می‌دهد، او را به گوشه‌ای می‌چرخاند. و حالا شنل ترمیم شده بود.

اما پیتر در حالی که بازویش را بالا انداخت، با صدای بلند فریاد زد: “او را به زاماگوچی ببرید!” در یک لحظه، پادشاه گنوم از بین رفت، حداقل لکه آبی از بین رفت، و پیتر، با عصبانیت پایش را کوبید، به سمت کویلتی پیر احمق برگشت. “اکنون شما آن را انجام دادید!” پسر کوچولو نفس نفس زد [صفحه ۱۴۹] اسکراپس در حالی که به سمت پیتر آمد.

فریاد زد: «به شما گفتم به او کمک نکنید. “شما برای این متاسف خواهید شد.” “اوه، ساکت باش!” اسکپر زمزمه کرد و پیشانی‌اش را با قیچی وصله‌دارش پاک کرد. راستش ناپدید شدن ناگهانی پادشاه گنوم او را به طرز وحشتناکی ناراحت کرده بود. او با ناراحتی تمام کرد: “من متوجه نمی شوم که در مورد چه چیزی دعوا می کنید.” “در اینجا شما یک برده جدید خوب دارید که برای شما کار می کند.

از راه من خارج شو!» او با گرفتن بازوی پیرزن کویلتی، بی‌رحمانه از کنار پیتر گذشت، قفل در را باز کرد و بیرون رفت. وقتی کلید در قفل کلیک کرد، پیتر روی زمین فرو رفت، تصویری از دلسردی. “چرا در مورد زاماگوچی این حرف را زدی؟” اسکراپس در حالی که کنار پسر کوچک افتاد و با کنجکاوی به او نگاه کرد، پرسید. پیتر توضیح داد: “زیرا این اولین جایی بود که به ذهنم رسید.” جیمینی، اما امیدوارم از شهر زمرد فاصله زیادی داشته باشد.

و امیدوارم اتفاقی بیفتد که او را در آنجا نگه دارد.» “آیا شنل او را به هر کجا که بخواهد می برد؟” قراضه را طلب کرد. پیتر با ناراحتی سری تکان داد. “پس خداحافظ شهر زمرد و اوزما!” ضایعات ناله کرد. “خداحافظ برای همه ما.” “بله، اما با برده چه باید کرد؟”[صفحه ۱۵۰] بدخلق دوباره درب سینه را برداشته بود.

مدل رنگ مو فانتزی سرمه ای : با علاقه زیاد به پیتر نگاه می کرد. “او برده نیست!” اسکراپس با تمسخر فریاد زد. «از قیافه‌اش می‌توانم بگویم، او یک کودک فانی است مثل دوروتی و بتسی. پسر، چطور به اوز راه پیدا کردی؟» پیتر مشتاق فرار از قلعه بود، اما وقتی اسکرپس به او اطمینان داد که هیچ امیدی به چنین چیزی وجود ندارد، تمام اتفاقاتی که از زمانی که پرنده بادکنکی او را از فیلادلفیا برد.

به او گفت. همانطور که داستان پیش می رفت، بدخلق از قفسه سینه خارج شد و تا جایی که ممکن بود به پیتر نزدیک شود، نشست. “درباره ما به او بگو!” خرس کوچولو را ترغیب کرد، در حالی که پیتر داستان خود را با توصیفی از مهمانی کوما و دست راهنمایش به پایان رساند. اسکرپس با بی حوصلگی سرش را تکان داد، اما وقتی پیتر صدایش را به صدای گرامپی اضافه کرد.

حیوان خانگی ملکه سابق را معرفی کرد و شرح مختصری از خود و زندگی شادش در پایتخت ارائه کرد. وقتی پیتر شنید که چگونه او را ربوده و مجبور به انجام تمام کارهای قلعه کرده اند، سرش را با دلسوزی تکان داد. پیتر با قاطعیت گفت: “ما هر دو فرار خواهیم کرد، و همانطور که شما بیشتر از من در مورد اوز می دانید، شاید قبل از روگدو به شهر زمردی برسیم.” “اما ابتدا باید از قلعه فرار کنید.”[صفحه ۱۵۱] خرس کوچک عاقلانه به آنها یادآوری کرد.

“شما چگونه انرا انجام خواهید داد؟” اسکرپس آهی کشید: «کاش جادوی بیشتری در آن تابوت وجود داشت. تنها چیزی که برای شما باقی مانده زمرد است. بگذار زمرد را ببینم، پیتر.» پیتر سنگ جادو را بیرون آورد و به اسکرپس سپرد و همانطور که انجام می داد، یادداشتی را که دست کوما در جیبش فرو کرده بود احساس کرد. پیتر با اشتیاق آن را باز کرد و به دنبال دختر تکه تکه به سمت نور رفت.

اما وقتی به میز وسط رسیدند، شمعی که داشت[صفحه ۱۵۲] پایین و پایین‌تر می‌سوختند، پاشیدگی نهایی را انجام داد و بیرون رفت و آنها را در تاریکی مطلق رها کرد. “آزار!” پیتر با عصبانیت گریه کرد. “حالا چیکار کنیم؟” خرس کوچولو خمیازه کشید: برو بخواب. «هر وقت نمی دانید چه کاری انجام دهید، بخوابید. این توصیه من است. اینجا، به من تکیه کن.» “چرا نمی کنی؟” اسکراپس را پیشنهاد کرد و احساس کرد.

با دقت به سمت راکر برگشته است. “مردم فانی نیاز به استراحت دارند، اما چون من ندارم، می نشینم و برای فرارمان برنامه ریزی می کنم.” [صفحه ۱۵۳] نصیحت گرامپی معقول به نظر می رسید و چون پیتر بسیار خسته بود، در کنار خرس کوچولو خم شد و به زودی به خواب رفت و سرش به راحتی روی شانه نرم گرامپی قرار گرفت.

مدل رنگ مو فانتزی سرمه ای : او یادداشت کوما را در دست گرفت و در رویاهایش خود را در شهر زمردی تصور کرد که برای دفاع از ملکه کوچک اوز می جنگد. [صفحه ۱۵۴] [صفحه ۱۵۵] فصل ۱۰ بالاخره از پچ فرار کنید وقتی پیتر صبح روز بعد از خواب بیدار شد، برای چند لحظه فکر کرد که هنوز در کشتی است. اما به زودی متوجه شد که حرکت بالا و پایینی که تجربه می‌کند تنها نفس عمیق خرس کوچک است.

بدون اینکه مزاحم گرامپی شود، صاف شد و چشمانش را مالید. ضایعات کنار پنجره بود و زمرد سوب را بارها و بارها در انگشتان نخی اش می چرخاند. پیتر با یادآوری نامه‌ای که می‌خواست بخواند وقتی شمع خاموش شد، اطراف را احساس کرد تا اینکه یادداشت کوما را پیدا کرد. با عجله به سمت دختر تکه‌کاری رفت، آن را باز کرد و به سرعت محتوای آن را خواند.

در یادداشت آمده است: «اگر زمانی به کمک نیاز داشتید، دست من را بفرستید. “روی این کاغذ دستورالعمل ها را بنویسید و به هوا پرتاب کنید.” “خب، هورا!” پیتر با نشان دادن یادداشت فریاد زد[صفحه ۱۵۶] به ضایعات. “کوما هر زمان که به آن نیاز داشته باشیم به ما کمک می کند.” “سه تشویق! چهار خنده! پنج پوزخند – یک تعظیم! سریع بفرست، الان بهش نیاز دارم.