رنگ مو بلوند بژ روشن ۸

رنگ مو بلوند بژ روشن ۸ : او به حوض دستشویی کوچکی میناکاری شده اشاره می کند که به دیوار آویزان شده و با گل تزئین شده است: «آنجاست که می توان دست هایش را شست.» ما مودبانه به سمت حوض حرکت می کنیم. ولپات به پارادیس علامت می‌دهد تا شیر آب را بچرخاند، و می‌گوید: “آب را راه‌اندازی کن!” سپس هر شش نفر وارد سالنی می شویم که دور آن از قبل با مشتریان آراسته شده است.

رنگ مو : شما از این استراحت مقداری سود می کنید. این شهر بسیار چشمگیر است که قبل از قدم های ما گسترش می یابد. یکی با زندگی در ارتباط است، با زندگی مردم، زندگی عقبی، زندگی عادی. چقدر قبلاً فکر می کردیم که هرگز نباید به اینجا برسیم! ما آقایان، خانم‌ها، افسران انگلیسی، هوانوردانی را می‌بینیم که از دور با ظرافت و تزییناتشان قابل تشخیص هستند.

رنگ مو بلوند بژ روشن ۸

رنگ مو بلوند بژ روشن ۸ : پارچه‌فروشی‌ها، لوازم التحریرها، شیمی‌دان‌ها، و – مانند یونیفرم تزئین شده ژنرال – نمایش جواهر فروش. ما لبخندهایمان را چون زینت برافراشته‌ایم، زیرا تا غروب از هرگونه تکلیف معافیم، آزادیم، بر زمان خود مسلطیم. قدم های ما آرام و آرام است. دست‌های خالی و تاب‌خورده‌ی ما نیز به این سو و آن سو گردش می‌کنند. پارادیس می گوید: «در این مورد شکی نیست.

سربازانی که لباس‌های خراشیده و پوست‌های خراشیده‌شان را رژه می‌برند و زیور انفرادی دیسک‌های هویت حکاکی شده‌شان را می‌بینیم که در زیر نور آفتاب روی کت‌های بزرگشان چشمک می‌زند. و این آخری ها خود را با دقت در صحنه زیبایی که از همه کابوس ها پاک است به خطر می اندازند. ما هم مثل آنها که از راه دور می آیند تعجب می کنیم: “در مورد جمعیت صحبت کن!” تیرت با تعجب می گوید. “آه، این یک شهر ثروتمند است!” بلر می گوید. دختری که کار می کند می گذرد و به ما نگاه می کند.

ولپات با آرنجش به من دویدن می‌دهد و او را با چشمانش می‌بلعد، سپس به دو زن دیگر که دورتر می‌آیند به من اشاره می‌کند و با چشمی درخشان تأیید می‌کند که شهر سرشار از زنانگی است – “پیرمرد، آنها هستند. چاق!” لحظه ای پیش پارادیس قبل از اینکه بتواند به دسته ای از کیک های اقامتگاه مجلل نزدیک شود و آنها را لمس کند و بخورد، ترس خاصی داشت که باید بر آن غلبه کند.

و هر دقیقه ما موظف هستیم در وسط پیاده رو بایستیم و منتظر بلر باشیم که با نمایش جامپرها و کلاه های فانتزی، کراوات های گردن در مته آبی کم رنگ، دمپایی هایی به رنگ قرمز و براق چوب ماهون جذب و بازداشت می شود. بلر به آخرین اوج تحول خود رسیده است. او که رکورد سهل انگاری و کثیفی را در اختیار داشت، مطمئناً بهترین آراسته از همه ماست، به ویژه از زمانی که عاج هایش در حمله شکسته شدند و باید بازسازی می شدند.

او بر یک رفتار غیرمستقیم تأثیر می گذارد. مارترو می گوید: «او جوان و جوان به نظر می رسد. ناگهان با موجودی بی دندان روبرو می شویم که تا اعماق گلویش لبخند می زند. مقداری موی سیاه دور کلاهش می‌چرخد. ویژگی‌های درشت و ناخوشایند او، مملو از خال‌ها، چهره‌های بد رنگ شده‌ای را به یاد می‌آورد که روی بوم درشت یک نمایش مسافرتی می‌بینید.

ولپات می گوید: «او زیباست. مارترو که به او لبخند زد، از شوک گنگ است. پولوس‌هایی که ناگهان در طلسم یک شهر قرار می‌گیرند، به این ترتیب صحبت می‌کنند. آنها بیشتر و بیشتر از منظره زیبا خوشحال می شوند، بسیار تمیز و فوق العاده تمیز. آنها زندگی آرام و مسالمت آمیز را از سر می گیرند.

آن مفهوم آسایش و حتی خوشبختی را که در خانه های اصلی برای آن ساخته شده بود. “باید به راحتی دوباره به آن عادت کنیم، می دانید پیرمرد، بالاخره!” در همین حال، جمعیتی دور ویترین مغازه‌ای که مالک آن با کمک آدمک‌هایی با چوب و موم، تابلویی مضحک را ساخته است، دور ویترین مغازه‌ای جمع شده‌اند.

رنگ مو بلوند بژ روشن ۸ : روی زمینی از سنگریزه‌های کوچک مانند سنگ‌ریزه‌های آکواریوم، یک آلمانی زانو زده، با کت و شلواری به‌قدری نو که چین‌ها مشخص هستند و با یک صلیب آهنی در مقوا مشخص شده است. او دو دست صورتی چوبی‌اش را به سمت افسری فرانسوی که کلاه گیس فرفری‌اش بالشتکی برای کلاه نوجوانی می‌سازد، گونه‌های برآمده و سرمه‌ای دارد و چشم کودک سرسختانه‌اش به جای دیگری می‌نگرد.

در کنار این دو شخصیت تفنگی قرار دارد که از غنائم عجیب جعبه اسباب بازی بیرون آورده شده است. یک کارت عنوان گروه متحرک را می دهد – “Kamarad!” “آه، لعنتی، نگاه کن!” شانه هایمان را با دیدن تدبیر نابخردانه بالا می اندازیم، تنها چیزی که در اینجا جنگ عظیمی را که در جایی زیر آسمان در جریان است به یادمان می آورد.

ما شروع به خندیدن تلخ، آزرده و حتی زخمی در برداشت های جدید می کنیم. تیرت خودش را جمع می کند و طعنه های توهین آمیزی بر لبانش بلند می شود. اما به دلیل حمل و نقل کامل ما، شگفتی از بودن در جای دیگر، اعتراض ادامه دارد و خاموش است. گروه ما پس از آن توسط یک خانم بسیار شیک و خش خش که در ابریشم بنفش و سیاه می درخشد و در عطرها پوشانده شده است جاسوسی می شود.

دستکش کوچکش را بیرون می‌آورد و آستین ولپات و سپس شانه‌ی بلر را لمس می‌کند، و آن‌ها فوراً متوقف می‌شوند و از این تماس مستقیم با موجود پری‌مانند متحیر می‌شوند. آقایان، شما که سربازان واقعی جبهه هستید، این را در سنگرها دیده اید، نه؟ دو نفر بیچاره، به طرز وحشتناکی ترسیده و به طرز باشکوهی شادمان.

پاسخ دادند: «آه، بله، بله». “آه!” جماعت زمزمه می کنند، “شنیدی؟ و آنها آنجا بوده اند، دارند!” وقتی دوباره خودمان را روی کمال پرچم‌دار پیاده‌رو تنها می‌بینیم. ولپات و بلر به یکدیگر نگاه می‌کنند و سرشان را تکان می‌دهند. ولپات می‌گوید: «بعد از همه، تقریباً شبیه آن است که می‌دانی!» “چرا، بله، البته!” و این اولین سخنان آنها در آن روز سوگند دروغ بود. به می رویم.

جاده ای از لباس های حصیر وسط طبقه. تمام راه را در امتداد دیوارها، تا ستون‌های مربعی که پشت بام را نگه می‌دارند، نقاشی شده است، و در جلوی پیشخوان، در میان خشخاش‌های قرمز بزرگ و گل‌های رز مانند کلم‌های قرمز، غبغب بنفش وجود دارد. تیرت می گوید: «بدون شک، ما در فرانسه سلیقه خوبی داریم. بلر در حالی که به تزیینات رنگین کمان نگاه می کند.

رنگ مو بلوند بژ روشن ۸ : اظهار می کند: «کسی که تمام این کارها را انجام داد، کالسکه ای از صبر داشت. ولپات می‌افزاید: «در این مکان‌ها، تنها لذت نوشیدن نیست.» پارادیس به ما می گوید که او همه چیز را در مورد کافه ها می داند. او قبلاً یکشنبه ها به کافه هایی به زیبایی این کافه و حتی زیباتر سر می زد. او توضیح می‌دهد که این مدت‌ها پیش بود، و او طعمی که آنها داشتند را از دست داده است.