مدل رنگ مو هایلایت شده

مدل رنگ مو هایلایت شده : او با هیجان گریه کرد: “این صدای موری است.” “اگر هال با او است، آنها را دور نگه دارید، آنها را دور نگه دارید!” “کی اونجاست؟” آنتونی زنگ زد “فقط دیک و موری” دو صدایی با اطمینان پاسخ دادند. “هال کجاست؟” “او در رختخواب است.

رنگ مو : آژیر دوباره اوج گرفت، نزدیک‌تر شد، و سپس، بدون هیچ غرش و هیاهوی پیش‌بینی‌کننده‌ای، بدنی تاریک و شیاردار در مقابل سایه‌ها در مسیر پر فراز، و بدون هیچ صدایی جز هجوم باد شکاف، خمیدگی پیدا کرد. تیک ساعت مانند ریل، به سمت پل حرکت کرد – یک قطار برقی بود. بالای موتور دو تاری روشن از نور آبی بی وقفه یک میله تروق تابشی را بین آنها تشکیل می داد.

مدل رنگ مو هایلایت شده

مدل رنگ مو هایلایت شده : که مانند شعله ای پراکنده در چراغی در کنار جسد، ردیف های متوالی درختان را برای یک لحظه روشن می کرد و باعث می شد گلوریا به طور غریزی به سمت دورتر عقب برود. کنار جاده نور ولرم بود، دمای خون گرم… صدای کلیک ناگهان با صدایی یکنواخت با خودش ترکیب شد، و سپس، با کشش تاریک، آن چیز کورکورانه در کنار او غرش کرد و روی پل رعد و برق زد.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

صدای دیگری او را مبهوت کرد، آژیر غمگین قطاری که در حال نزدیک شدن بود، و تقریباً همزمان، یک تماس مکرر، اکنون و دوردست. “شکوه! شکوه!” آنتونی باید جاده اصلی را دنبال کرده باشد. او با نوعی حیله گری بدخواهانه از اینکه از او فرار کرده بود خندید. او می‌توانست وقت بگذارد تا منتظر بماند تا قطار از راه برود.

و در حالت هولناک به سرعت حرکت کرد. میله آتش آن را به رودخانه رسمی در کنار آن انداخت. سپس به سرعت منقبض شد و صدای خود را می مکید تا اینکه فقط یک پژواک طنین انداز از خود بر جای گذاشت که در ساحل دورتر مرد. سکوت دوباره بر کشور خیس نشست. چکه های ضعیف دوباره شروع شد، و ناگهان باران بزرگی از قطرات بر گلوریا فرود آمد و او را از تلاطم خلسه مانندی که عبور قطار ایجاد کرده بود بیرون آورد.

او به سرعت از یک سطح نزولی به سمت ساحل دوید و شروع به بالا رفتن از پلکان آهنی به سمت پل کرد و به یاد آورد که این کاری بود که همیشه می خواست انجام دهد و اینکه او هیجان بیشتری را از عبور از تخته های حیاطی که در کنار آن قرار داشت را تجربه می کرد. مسیرهای روی رودخانه آنجا! این بهتر بود او اکنون در اوج قرار داشت و می‌توانست زمین‌های اطراف خود را به‌عنوان جاروهای پی درپی از زمین‌های باز، سرد زیر ماه، وصله‌های درشت و درشت با ردیف‌های نازک و توده‌های سنگین درخت ببیند.

در سمت راست او، نیم مایلی پایین رودخانه، که مانند مسیر براق و لزج یک حلزون از پشت نور دور می شد، چراغ های پراکنده ماریتا چشمک می زد. دویست یاردی دورتر در انتهای پل، ایستگاه را چمباتمه زده بود که با یک فانوس عبوس مشخص شده بود. ظلم و ستم اکنون برداشته شده بود – نوک درختان زیر او نور ستاره های جوان را به خوابی خالی از سکنه تکان می دادند.

مدل رنگ مو هایلایت شده : دستانش را با ژست آزادی دراز کرد. این چیزی بود که او می خواست، در جایی که هوا بالا و باحال بود به تنهایی بایستد. “گلوریا!” او مانند یک کودک مبهوت در امتداد تخته می چرخید، می پرید، می پرید، می پرید، با احساسی هیجان زده از سبکی فیزیکی خودش. بگذارید حالا بیاید – او دیگر از این نمی ترسید، فقط باید ابتدا به ایستگاه برسد، زیرا این بخشی از بازی بود.

او خوشحال بود. کلاهش را که ربوده بود، محکم در دستش گرفته بود و موهای فر شده کوتاهش روی گوش هایش بالا و پایین شده بود. او فکر می کرد که دیگر هرگز احساس جوانی نخواهد کرد، اما این شب او بود، دنیای او. وقتی تخته را ترک کرد پیروزمندانه خندید و با رسیدن به سکوی چوبی خودش را با خوشحالی در کنار یک ستون آهنی بام به پایین پرت کرد. “من اینجام!” او صدا زد.

همجنس گرا به عنوان سپیده دم در شادی او. “اینجا هستم، آنتونی، آنتونی عزیز، پیر، نگران.” “گلوریا!” به سکو رسید، به سمت او دوید. “حال شما خوب است؟” بالا آمد و زانو زد و او را در آغوش گرفت. “آره.” “چی بود؟ چرا رفتی؟” او با نگرانی پرسید. “باید – چیزی بود” – مکث کرد و سوسویی از ناراحتی به ذهنش زد – “چیزی روی من نشسته بود.

اینجا.” دستش را روی سینه اش گذاشت. “من مجبور شدم بیرون بروم و از آن دور شوم.” “منظورت از “چیزی” چیست؟” “من نمی دانم – آن مرد هال -” “او اذیتت کرد؟” “او مست به در من آمد. فکر می کنم تا آن زمان یک جور دیوانه شده بودم.” “گلوریا، عزیزترین…” با خستگی سرش را روی شانه او گذاشت. او پیشنهاد کرد: “بیا برگردیم.” او لرزید. “اوه! نه، نمی توانستم.

دوباره می آمد و روی من می نشست.” صدایش به فریادی رسید که در تاریکی آویزان بود. “آن چیز-” او را آرام کرد و او را به خود نزدیک کرد. “ما کاری را که شما نخواهید انجام نمی دهیم. می خواهید چه کار کنید؟ فقط اینجا بنشینید؟” “من می خواهم – می خواهم بروم.” “جایی که؟” “اوه – هر کجا.” او فریاد زد: “به گلی، گلوریا، تو هنوز تنگی!” “نه، من نیستم. تمام عصر نبودم.

حدود نیم ساعت بعد از شام از پله ها رفتم، اوه، نمی دانم … اوه!” ناخواسته شانه راستش را لمس کرده بود. “این به من صدمه می زند. من به نوعی به آن صدمه زدم. نمی دانم – یکی مرا بلند کرد و رها کرد.” “گلوریا، بیا خونه. دیر شده و نمناک است.” او ناله کرد: “من نمی توانم.” “اوه، آنتونی، از من نخواه! من فردا می خواهم. تو برو خونه و من اینجا منتظر قطار می مونم.

من به هتل می روم…” “من با شما می روم.” “نه، من تو را با من نمی‌خواهم. می‌خواهم تنها باشم. می‌خواهم بخوابم – اوه، می‌خواهم بخوابم. و فردا، وقتی بوی ویسکی و سیگار از تو بیرون می‌آید. خانه، و همه چیز مستقیم، و هال رفته است، پس من به خانه می آیم. اگر الان رفتم، آن چیز – اوه -!” چشمانش را با دست پوشاند. آنتونی تلاش برای متقاعد کردن او را بیهوده دید.

مدل رنگ مو هایلایت شده : او گفت: «وقتی تو رفتی من کاملا هوشیار بودم. “دیک در سالن خواب بود و من و موری در حال بحث و گفتگو بودیم. آن هموطن هال جایی پرسه زده بود. سپس متوجه شدم چندین ساعت است که شما را ندیده ام، بنابراین از پله ها بالا رفتم-” او به عنوان یک سلام “سلام، وجود دارد!” ناگهان از تاریکی بیرون آمد. گلوریا روی پاهایش بلند شد و او هم همین کار را کرد.