رنگ موی تنباکویی فندقی

رنگ موی تنباکویی فندقی : او پاسخ می داد که هیچ چیز بیشتر از امضای چنین قراردادهایی برای او لذت نمی برد. اما آنها باید اوراق قرضه اروپایی خود را به دلارهای خوب آمریکایی تبدیل کنند و با این دومی به او بپردازند.

رنگ مو : بله، وقتی در یک ماشین راحت نشسته اید، ممکن است آن را با سرزمین پریان اشتباه بگیرید. باید به خود یادآوری می‌کردی که ارتشی از مردان در اینجا کار می‌کردند، در شیفت‌های دوازده ساعته سخت کار می‌کردند و در خطر جان و اندام بودند. همچنین باید کشش و کشش، دسیسه و خیانت، ویرانی و امیدهای از بین رفته را به خاطر بسپارید.

رنگ موی تنباکویی فندقی

رنگ موی تنباکویی فندقی : باید داستان های بابا را می شنید که چه بر سر بچه های کوچک می آمد، هزاران سرمایه گذار که مثل پروانه ها به سمت شعله شمع به میدان آمده بودند. سپس سرزمین پریان شما به یک کشتارگاه تبدیل شد، جایی که بسیاری از آنها برای صرف صبحانه معدود به سوسیس تبدیل شدند! پدر الان یک دفتر بزرگ داشت.

با یک مدیر و یک دوجین کارمند، و مثل ناخدای یک کشتی جنگی در برج جنگی اش می نشست. هر اتفاقی که ممکن بود برای بقیه بیفتد، پدر مراقب خودش و خودش بود. او به عنوان بزرگترین اپراتور مستقل در این زمینه شناخته شده بود و همه جور مردم با پیشنهادات به سراغش می آمدند. طرح‌های جدید، شگفت‌انگیز و درخشان – با شهرت پدر برای استحکام.

او می‌توانست یک شرکت ده یا بیست میلیون دلاری را سازماندهی کند و عموم سرمایه‌گذاران به سمت او سرازیر شوند. اما پدر همه این چیزها را رد کرد. او به بانی گفت، تا زمانی که بانی بزرگ شود، صبر می کند، و با این کار آموزش و پرورش در اینجا به پایان می رسد. آنها تا آن زمان انبوهی از پول نقد خواهند داشت و کاری مطمئن به اندازه کافی بزرگ انجام می دادند.

و بانی گفت خیلی خوب، این برای او مناسب بود. او امیدوار بود که «چیزی بزرگ» در بهشت ​​باشد، زیرا در آن صورت او سهمی واقعی در آن خواهد داشت. پدر گفت، مطمئناً، مزرعه واتکینز کشف او بوده است، و وقتی آنها برای حفاری آنجا بیایند، چاه به نام راس جونیور شناخته می شود. آنها هیچ حرکتی در آنجا انجام نداده بودند. آنها منتظر بودند.

رنگ موی تنباکویی فندقی : به دلیل یک لغزش ناگوار در مذاکرات برای زمین. سرنوشتی ناخوشایند اراده کرده بود که آقای بندی، صاحب تراکت بزرگ باندی، در روزی که آقای هارداکر گزینه های خود را جمع آوری کرده بود، از خانه دور شده بود. و وقتی آقای بندی برگشت و از خریدهای ناگهانی مطلع شد، مشکوک شد و تصمیم گرفت که زمینش را حفظ کند. حداقل به همین اندازه بود.

زیرا او قیمت خود را از پنج دلار در هر جریب به پنجاه دلار افزایش داد! چیزی که این را به خصوص بد کرد، تراکت درست در کنار بخش قرار داشت. بیش از هزار جریب بود و نزدیک جایی بود که بابا و بانی نفت را پیدا کرده بودند – در واقع، پدر فکر می کرد که رگه نفت در زمین آقای بندی است، او بدون بررسی نمی توانست مطمئن باشد.

بابا گفت صبر می کنند و می گذارند آقای بندی چند سال در ترشی بماند. مثل گربه ای بود که در حال تماشای یک سوراخ گوفر بود و اول خسته می شد. بانی پرسید آقای باندی، گربه یا گوفر کدام است؟ و پدر پاسخ داد که اگر کسی جیم راس را با یک گوفر اشتباه گرفت، سعی می‌کند اشتباهش را به آنها نشان دهد. پس منتظر بودند. روزی آن اقوام افسانه ای پدر، که معلول بود.

به آن تپه های سنگی می آمد و از چند هزار بز مراقبت می کرد. و در عین حال اکثر مزارع به افرادی که قبلاً آنها را داشتند اجاره داده شد. سه یا چهار جای خالی بود، اما پدر نگران این نبود. او گفت که آنها را به بلدرچین می‌سپارد و به آقای هارداکر می‌گوید که در کل دوازده هزار جریب که خریده بود، هزار تابلوی “ممنوع از تجاوز” را نصب کند تا با رفتار پرخور بابا نسبت به شکارهای کوچک، آقای بندی را تحت تاثیر قرار دهد.

بخش بزرگی از جهان متمدن به جنگ رفته بود. روزنامه‌هایی که پدر و بانی می‌خواندند، خود را به پوسترهایی تبدیل کردند، با سرهای استریمر در سراسر صفحه، که هر روز از نبردها و مبارزاتی که در آن هزاران و شاید ده‌ها هزار مرد جان خود را از دست داده بودند، می‌گفتند. برای مردم کالیفرنیا، آنقدر صلح‌آمیز و مرفه، این داستان «چیزهای دوردست قدیمی و ناخوشایند» بود.

که نمی‌توان آن را برای خود واقعی کرد. آمریکا رسما اعلام بی طرفی کرده بود. به این معنی که در کلاس “رویدادهای جاری”، جایی که بانی از آنچه در جهان می گذرد یاد گرفت، از معلم انتظار می رفت که به طور عینی با جنگ برخورد کند و هر کودکی را که نسبت به هر کودک دیگری توهین حزبی ابراز می کند، سرزنش کند. برای مردان تجاری مانند پدر این بدان معنا بود.

که از هر دو طرف پول در می آورند. آنها مستقیماً به متفقین می‌فروختند، و از طریق عواملی در هلند و اسکاندیناوی به قدرت‌های مرکزی می‌فروختند، و وقتی انگلیسی‌ها سعی می‌کردند با محاصره جلوی این کار را بگیرند، زوزه‌ای بلند می‌کردند. قیمت “گاز” البته بلافاصله شروع به افزایش کرد. به نظر بانی یک چیز نسبتاً وحشتناک به نظر می رسید.

رنگ موی تنباکویی فندقی : که میلیون ها میلیون بابا باید از رنج جمعی بقیه جهان چند برابر شود. اما بابا گفت این آشغال است، این تقصیر او نبود که مردم اروپا اصرار داشتند که بجنگند، و اگر چیزهایی را که او باید بفروشد می خواستند، قیمت بازار را به او می دادند. وقتی دلالان نزد او می‌آمدند و نشان می‌دادند که چگونه او با مقدار زیادی پول نقد می‌تواند سریعاً جابه‌جا شود.

کفش یا کشتی بخرد، واکس مهر و موم یا سایر وسایل جنگی بخرد، پدر پاسخ می‌داد که او یک تجارت را بلد است. که نفت بود و با پایبندی به دانسته هایش راه خود را در زندگی باز کرده بود. وقتی نمایندگان قدرت های متخاصم او را به امضای قرارداد برای تحویل نفت دعوت می کردند.