رنگ مرواریدی دوماسی

رنگ مرواریدی دوماسی : تمام جادوهای خود را فراموش کرده است.” قو الماسی با تمسخر گفت: “خیلی خوب.” “خوشحالم که میبینم شکست خوردی. مجازاتت تازه شروع شده است.

رنگ مو : زیرا آب مانند کریستال شفاف بود و از میان آن می گذرند. می تواند حتی کرانه دورتر دریاچه را تشخیص دهد. لیدی اورکس گفت: «فلت هدها هنوز اینجا نیستند. آنها به زودی خواهند آمد، اما تا زمانی که تمام این گنبد زیر سطح آب قرار نگیرد.» آیا گنبد نشت نمی کند؟ دوروتی با نگرانی پرسید. “نه، در واقع.” “آیا این جزیره قبلاً غرق شده بود؟” “اوه، بله؛ در چندین مورد.

رنگ مرواریدی دوماسی

رنگ مرواریدی دوماسی : اما کو-ای-اوه اهمیتی نمی دهد که اغلب این کار را انجام دهد، زیرا کار سختی برای کار کردن با ماشین آلات نیاز دارد. گنبد طوری ساخته شده بود که جزیره ناپدید شود. فکر می کنم. او ادامه داد، “که ملکه ما می‌ترسد که فلت‌هدها به جزیره حمله کنند و سعی کنند شیشه گنبد را بشکنند.” دوروتی گفت: “خب، اگر ما زیر آب باشیم.

آنها نمی توانند با ما بجنگند و ما نمی توانیم با آنها بجنگیم.” اوزما با جدیت گفت: “اما آنها می توانند ماهی ها را بکشند.” لیدی اورکس مدعی شد: «ما راه‌هایی برای مبارزه داریم، حتی اگر جزیره ما زیر آب است». “من نمی توانم همه رازهایمان را به شما بگویم، اما این جزیره پر از شگفتی است. همچنین جادوی ملکه ما شگفت انگیز است.” “آیا او همه چیز را از سه آدپت در جادوگری که اکنون ماهی هستند.

دزدیده است؟” او دانش و ابزار جادویی را دزدید، اما از آن‌ها همان‌طوری استفاده کرد که سه آدپت هرگز انجام نمی‌دادند.» در این زمان بالای گنبد کاملاً زیر آب بود و ناگهان جزیره از غرق شدن بازماند و ساکن شد. “دیدن!” بانو اورکس با اشاره به ساحل فریاد زد. “فلت هدها آمده اند.” روی ساحل که حالا خیلی بالای سرشان بود، انبوهی از چهره های تاریک دیده می شد.

لیدی اورکس با صدایی که به هیجان او خیانت می کرد ادامه داد: “حالا ببینیم کو-ای-اوه برای مخالفت با آنها چه خواهد کرد.” ، از میان ردیف درختان نخل، به ساحل دریاچه رسیده بودند، درست زمانی که بالای گنبد جزیره در زیر سطح ناپدید شد. آب اکنون از ساحل به ساحل می‌رفت، اما از میان آب زلال، گنبد هنوز نمایان بود.

خانه‌های اسکیزرز از لابه‌لای شیشه‌های شیشه‌ای به‌طور تاریک دیده می‌شد. “خوب!” سودیک، که همه پیروانش را مسلح کرده بود و دو ظرف مسی با خود آورده بود، با احتیاط روی زمین در کنارش گذاشت، فریاد زد. «اگر کو-ای-اوه بخواهد به جای مخفی شدن مبارزه با کار ما آسان خواهد بود، زیرا در یکی از این ظروف مسی سم کافی برای کشتن هر ماهی در دریاچه دارم.” یکی از افسران ارشد توصیه کرد: “پس تا زمانی که وقت داریم.

آنها را بکشید و دوباره می توانیم به خانه برگردیم.” Su-dic مخالفت کرد: “هنوز نه.” ملکه اسکیزرها از من سرپیچی کرده است و من می خواهم او را به قدرت خود درآورم و جادویش را از بین ببرم. او همسر بیچاره ام را به یک خوک طلایی تبدیل کرد و من باید انتقام آن را بگیرم. ” “مراقب باش!” ناگهان افسران با اشاره به دریاچه فریاد زدند. “چیزی قرار است بیفتد.” از گنبد غوطه ور دری باز شد و چیزی سیاه به سرعت به داخل آب شلیک کرد.

در فوراً پشت آن بسته شد و جسم تیره راه خود را از میان آب باز کرد، بدون اینکه به سطح برود، مستقیماً به سمت محلی که فلت هدها ایستاده بودند. “اون چیه؟” دوروتی از لیدی اورکس پرسید. پاسخ این بود: “این یکی از زیردریایی های ملکه است.” “همه آن محصور است و می تواند زیر آب حرکت کند. کو-ای-اوه چندین تا از این قایق ها دارد که در اتاق های کوچک زیرزمین زیر دهکده ما نگهداری می شوند.

وقتی جزیره زیر آب می رود، ملکه از این قایق ها استفاده می کند. قایق ها برای رسیدن به ساحل، و من معتقدم که او اکنون قصد دارد با آنها با مبارزه کند. نمی‌دانستند، بنابراین با تعجب تماشای قایق زیر آب به آنها را داشتند. هنگامی که کاملاً نزدیک ساحل بود، به سطح آمد و قسمت بالایی از هم جدا شد و به عقب افتاد و یک قایق پر از اسکیزرهای مسلح را آشکار کرد. در رأس آن ملکه ایستاده بود.

رنگ مرواریدی دوماسی : که در کمان ایستاده بود و در یک دستش حلقه ای از طناب جادویی که مانند نقره می درخشید، گرفته بود. قایق متوقف شد و کو-ای-او بازویش را عقب کشید تا طناب نقره ای را به سمت سودیک که حالا فقط چند قدمی او بود پرتاب کند. اما رهبر حیله گر به سرعت متوجه خطر خود شد و قبل از اینکه ملکه بتواند طناب را پرتاب کند.

یکی از ظروف مسی را گرفت و محتویات آن را به صورت او پرتاب کرد! فصل ۱۱ فتح اسکیزرها ملکه کو-ای-او طناب را رها کرد، تکان خورد و با سر به آب افتاد و زیر سطح فرو رفت، در حالی که در زیردریایی آنقدر گیج شده بودند که نمی توانستند به او کمک کنید و فقط به امواج آبی که در آن ناپدید شده بود خیره شد. لحظه ای بعد یک قو سفید زیبا به سطح زمین برخاست.

این قو اندازه بزرگی داشت، شکل بسیار زیبایی داشت، و در سراسر پرهای سفیدش الماس‌های ریز پراکنده بود، چنان ضخیم که با تابش اشعه‌های خورشید صبح بر روی آن‌ها، تمام بدن قو مانند یک الماس درخشان می‌درخشید. سر قو الماسی یک اسکناس از طلای جلا داشت و چشمانش دو آمتیست درخشان بود. “هورا!” سو-دیک فریاد زد و با شادی بدی بالا و پایین می رقصید.

همسر بیچاره من، رورا، بالاخره انتقام گرفت. دیگر جادو نکن و تو به اندازه خوکی که از همسرم ساختی ناتوانی!» “شرور! رذل!” قو الماس را غر زد. “تو به خاطر این مجازات خواهی شد. آه، چه احمقی بودم که اجازه دادم مرا طلسم کنی!” “تو احمقی بودی و احمقی!” سودیک خندید و از خوشحالی دیوانه وار رقصید.

رنگ مرواریدی دوماسی : و سپس با بی احتیاطی با پاشنه خود به ظرف مسی دیگر سر زد و محتویات آن روی ماسه ها ریخت و تا آخرین قطره گم شد. Su-dic کوتاه ایستاد و با قیافه ای غمگین به کشتی واژگون شده نگاه کرد. “این خیلی بد است – خیلی بد!” با ناراحتی فریاد زد. “من تمام سمی را که برای کشتن ماهی ها با آن داشتم از دست داده ام و دیگر نمی توانم بسازم زیرا فقط همسرم راز آن را می دانست و او اکنون یک خوک احمق است.