رنگ مو وانیلی سرد

رنگ مو وانیلی سرد : او معتقد بود که او یک منحرف طبیعی است. که عدم محبوبیت در مدرسه او را در طول زندگی دنبال می کند. هنگامی که برای تعطیلات کریسمس به خانه رفت، آنقدر ناامید بود که پدرش او را نزد یک متخصص اعصاب فرستاد. وقتی به آندوور بازگشت، قرار گذاشت دیر برسد تا بتواند در حین رانندگی از ایستگاه تا مدرسه، در اتوبوس تنها باشد.

رنگ مو : البته وقتی یاد گرفت که دهانش را ببندد، همه به سرعت همه چیز او را فراموش کردند. پاییز بعد، با درک اینکه توجه به دیگران نگرش محتاطانه است، از شروع تمیزی که به خاطر کوتاهی حافظه دوران کودکی او به وجود آورده بود، به خوبی استفاده کرد. ساموئل مردیث در آغاز سال آخرش یکی از محبوب‌ترین پسران کلاسش بود.

رنگ مو وانیلی سرد

رنگ مو وانیلی سرد : ماه بعد، سی روز بدبخت زندگی او را در بر گرفت. او در هر لحظه بیداری زیر زبان هم عصرانش بود. عادات و رفتارهای او تبدیل به گوشه ای برای شوخ طبعی های غیرقابل تحمل شد و البته حساسیت دوران نوجوانی خار دیگری بود.

و هیچ‌کس برای او قوی‌تر از اولین دوست و همراه همیشگی‌اش، گیلی هود، نبود. II ساموئل به آن دسته از دانشجویان کالج تبدیل شد که در اوایل دهه نود بین پرینستون و ییل و نیویورک سیتی دو دسته و مربی و تالیهو می راند تا نشان دهد که از اهمیت اجتماعی بازی های فوتبال قدردانی می کنند. او شدیداً به فرم خوب اعتقاد داشت.

انتخاب دستکش، بستن کراوات‌ها، نگه داشتن افسارش توسط دانش‌آموزان اولیه تأثیرپذیر تقلید می‌شد. در خارج از مجموعه خودش او را بیشتر یک اسنوب می دانستند، اما از آنجایی که مجموعه او مجموعه بود ، هرگز او را نگران نکرد. او در پاییز فوتبال بازی می کرد، در زمستان توپ های بلند می نوشید و در بهار پارو می زد.

ساموئل همه کسانی را که صرفاً ورزشکار بودند بدون اینکه جنتلمن باشند یا صرفاً جنتلمن بدون ورزشکار بودن، تحقیر کرد. او در نیویورک زندگی می کرد و اغلب چند تن از دوستانش را برای آخر هفته به خانه می آورد. آن روزها، روزهای ماشین اسب بود و در صورت له شدن، البته برای هر یک از مجموعه ساموئل، مناسب بود.

که برخیزد و صندلی خود را به خانمی ایستاده با کمان رسمی تحویل دهد. یک شب در سال جوانی ساموئل او با دو نفر از نزدیکانش سوار ماشین شد. سه صندلی خالی بود. هنگامی که ساموئل نشست، متوجه مردی زحمتکش شد که در کنار او نشسته بود و بوی سیر می داد، کمی در برابر ساموئل آویزان شد و به اندازه یک مرد خسته، فضای زیادی را اشغال کرد.

ماشین چند بلوک رفته بود که برای چهار نفر از دختران جوان متوقف شد و البته سه مرد جهان به پا خاستند و با رعایت فرم صندلی خود را نشان دادند. متأسفانه کارگر به دلیل ناآشنا بودن با رمز کراوات و تالیهو، نتوانست از آنها الگوبرداری کند و یک خانم جوان در موضع شرمساری قرار گرفت. چهارده چشم با سرزنش به وحشی خیره شدند.

هفت لب کمی پیچ خورده؛ اما موضوع مورد تمسخر در حالی که به شدت از رفتار نفرت انگیز خود ناخودآگاه بود، با احتیاط به پیش زمینه خیره شد. ساموئل به شدت تحت تاثیر قرار گرفت. او تحقیر شد که هر مردی باید چنین رفتار کند. با صدای بلند صحبت کرد. با سختی گفت: خانمی ایستاده است. این باید کاملاً کافی می بود.

اما موضوع مورد تمسخر فقط خالی به بالا نگاه می کرد. دختر ایستاده گیج شد و با همراهانش نگاه های عصبی رد و بدل کرد. اما ساموئل برانگیخته شد. او با عصبانیت تکرار کرد: “یک خانم ایستاده است.” مرد انگار فهمیده بود. آهسته گفت: کرایه ام را می دهم. ساموئل قرمز شد و دستانش به هم چسبیده بودند.

اما رهبر ارکستر به راه آنها نگاه می کرد، بنابراین با اشاره سر هشدار دوستانش، در غم و اندوه فرو رفت. آنها به مقصد رسیدند و ماشین را ترک کردند، اما کارگری که به دنبال آنها رفت و سطل کوچکش را تاب داد. ساموئل با دیدن شانس خود، دیگر در برابر تمایلات اشرافی خود مقاومت نکرد.

او برگشت و با طعنه ای تمام عیار، سخنی با صدای بلند درباره حق حیوانات پایین تر برای سوار شدن با انسان ها بیان کرد. در نیم ثانیه کارگر سطل خود را رها کرد و اجازه داد به سمت او پرواز کند. ساموئل که آماده نبود ضربه را به آرواره‌اش خورد و تمام طولش را داخل ناودان سنگفرش کرد. “به من نخندید!” ضاربش گریه کرد “من تمام روز کار می کردم.

رنگ مو وانیلی سرد : من خسته هستم!” همانطور که او صحبت می کرد، عصبانیت ناگهانی از چشمانش فروکش کرد و ماسک خستگی دوباره روی صورتش فرو رفت. برگشت و سطلش را برداشت. دوستان ساموئل گامی سریع در جهت او برداشتند. “صبر کن!” ساموئل به آرامی بلند شده بود و به عقب حرکت می کرد. مدتی، جایی، قبلاً چنین ضربه ای زده بود.

سپس به یاد گیلی هود افتاد. در سکوت، در حالی که گرد و غبار خود را پاک می کرد، تمام صحنه اتاق آندوور جلوی چشمانش بود – و به طور شهودی می دانست که دوباره اشتباه کرده است. قوت این مرد، استراحت او، حفاظت از خانواده اش بود. او بیش از هر دختر جوانی از صندلی خود در ماشین خیابان استفاده می کرد.

ساموئل با عصبانیت گفت: “اشکال ندارد.” “به او دست نزن. من یک احمق لعنتی بودم.” البته بیش از یک ساعت یا یک هفته طول کشید تا ساموئل ایده های خود را در مورد اهمیت اساسی فرم خوب مرتب کند. در ابتدا او به سادگی اعتراف کرد که اشتباهش او را ناتوان کرده است – همانطور که او را در برابر گیلی ناتوان کرده بود.

اما در نهایت اشتباه او در مورد کارگر روی کل نگرش او تأثیر گذاشت. به هر حال، اسنوبیسم صرفاً یک دیکتاتوری است. بنابراین رمز ساموئل باقی ماند، اما ضرورت تحمیل آن بر دیگران در یک ناودان محو شده بود. در همان سال کلاس او به نوعی دیگر از او به عنوان یک ادم فضول یاد نمی کرد. III پس از چند سال، دانشگاه ساموئل به این نتیجه رسید.

رنگ مو وانیلی سرد : که به اندازه کافی در شکوه و شکوه کراوات‌هایش می‌درخشد، بنابراین به زبان لاتین به او گفتند، ده دلار برای مقاله‌ای که نشان می‌داد او تحصیلات جبران‌ناپذیری دارد، از او دریافت کردند و او را به آشوب‌های زیادی فرستادند. اعتماد به نفس، چند دوست و مجموعه ای مناسب از عادات بد بی ضرر. خانواده‌اش در آن زمان با کاهش ناگهانی بازار شکر، به پیراهن‌آستین‌ها بازگشته بودند.

و به اصطلاح وقتی ساموئل سر کار رفت، دکمه‌های جلیقه‌اش را باز کرده بود. ذهن او همان تابلوی نفیس بود که تحصیلات دانشگاهی گاهی اوقات آن را ترک می‌کند.