رنگ مو قهوه ای استخوانی

رنگ مو قهوه ای استخوانی : پیتر، هیجان زده، اما در عین حال گیج شده، حس جدیدی از شگفتی های این چیزی به نام “جنبش” دریافت کرد و تصمیم گرفت که وقتی گوفی با او روبرو شد، ممکن است برای مدتی به یک “قرمز” تبدیل شود.

رنگ مو : به نظر می رسید که این چیز در برابر چشمان ترسیده پیتر رشد می کند و رشد می کند. پیتر، مورچه، لرزش زمین را احساس کرد و ناگهان اندازه کوه غول های قدرتمندی را که در نبرد بر سر او کوبیده بودند، احساس کرد. پیتر متعجب بود که آیا گوفی متوجه شده بود که داستان او چه جنجالی به پا می کند، چه سلاح قدرتمندی به دشمنانش می دهد.

رنگ مو قهوه ای استخوانی

رنگ مو قهوه ای استخوانی : پیتر نمی دانست معنی کلمه طولانی چیست. اما او موافقت کرد و دوباره فکر کرد: “آجیل بیچاره!” همه آنها «آجیل» بودند—با چنین هیجانی دردسرهای دیگران را می گرفتند! اما پیتر نیز ترسیده بود. او نمی‌توانست از قهرمان بودن به این شکل واضح و شگفت‌انگیز لذت ببرد. انتشار نام و شهرت او از این سر تا سر کشور، تا کارگران سازمان یافته بتوانند روش هایی را بدانند که منافع بزرگ شهر امریکن سیتی برای فرستادن یک رهبر معروف کارگری به چوبه دار به کار می بردند!

گوفی برای جبران این آسیب به پرونده خودش چه انتظاری از پیتر داشت؟ پیتر، در حالی که در اتاق کوچک شلوغ به سخنرانی طوفانی گوش می داد، بارها و بارها متوجه فرار خود شد. او هرگز چیزی شبیه به خشم این افراد ندیده بود، چیزهای وحشتناکی که می‌گفتند، محکومیت‌ها، نه فقط پلیس شهر آمریکا، بلکه دادگاه‌ها و روزنامه‌ها، کلیساها و کالج‌ها، هر آنچه به نظر می‌رسید.

برای شهروندان قانونمندی مانند پیتر گاج قابل احترام و مقدس است. ترس پیتر آشکار شد. اما چرا نباید بترسد؟ اندروز، وکیل، پیشنهاد داد که او را ببرند و مخفی کنند، مبادا مخالفان سعی کنند راه را با او باز کنند. پیتر مهمترین شاهد برای دفاع گوبر خواهد بود و آنها باید به خوبی از او مراقبت کنند. اما پیتر دارایی خود را بازیافت و نقش شریف خود را بر عهده گرفت. نه، با بقیه شانس هایش را می گرفت، زیاد نمی ترسید.

سعدی تاد، تن نگار، به خاطر قهرمانی اش به او پاداش داد. آنها یک اتاق خواب اضافی در خانه کوچکشان داشتند و اگر پیتر می خواست مدتی با آنها بماند، سعی می کردند او را راحت کنند. پیتر این دعوت را پذیرفت و در یک ساعت دیر هنگام غروب گردهمایی از هم پاشید. گروه‌های مختلف «قرمزها» به راه خود رفتند، دست‌هایشان را گره کرده و چهره‌هایشان عزمی تلخ را به تصویر می‌کشد.

رنگ مو قهوه ای استخوانی : که از داستان پیتر وسیله‌ای برای شلاق کار ناراضی به دیوانگی‌های هیجانی جدید بسازند. مردان دست پیتر را صمیمانه در هم بستند. خانم ها با چشمانی پر از روح به او خیره شدند و تحسین خود را از مسیر شجاعانه او زمزمه کردند، امیدوار بودند و در واقع اعتقاد داشتند که او تا آخر پای حقیقت خواهد ایستاد و ایده های آنها را مطالعه خواهد کرد و به “جنبش” آنها خواهد پیوست.

در تمام مدت پیتر آنها را تماشا کرد و با خود گفت: “آجیل های بیچاره!” بخش ۱۴ البته روزنامه‌های محترم شهر امریکن جای خود را با اتهامات خارق‌العاده‌ای که رادیکال‌ها مطرح می‌کردند، تلف نمی‌کردند و مقامات پلیس را به استفاده از شکنجه بر شاهدان متهم می‌کردند. اما یک مقاله سوسیالیست هر هفته در شهر امریکن منتشر می شد.

این روزنامه گزارشی طولانی از تجربیات پیتر در صفحه اول به همراه عکس او داشت. همچنین سه برگه کار وجود داشت که داستان را نشان می داد و کمیته دفاع گوبر بخشنامه ای در این باره تهیه کرد و هزاران نسخه از آن را در سراسر کشور پست کرد. این بخشنامه توسط دونالد گوردون، پسر کویکر نوشته شده است.

او برای پیتر مدرکی برای آن آورد تا مطمئن شود که تمام جزئیات را به درستی دریافت کرده است، و پیتر آن را خواند، و واقعاً نمی‌توانست از کشف اینکه او چه قهرمانی است هیجان‌زده شود. پیتر در مورد اوایل کار خود چیزی نگفته بود، و هر کسی که در کمیته دفاع گوبر این جزئیات را آموخته بود ترجیح داد از نظر دیپلماتیک سکوت کند.

رنگ مو قهوه ای استخوانی : پیتر در حالی که در مورد آن فکر می کرد با خودش لبخند زد. آنها روباه بودند، این مردم! آن‌ها برای هر چیزی که ارزشش را داشت، دست خود را بازی می‌کردند – و پیتر آنها را به خاطر آن تحسین می‌کرد. در روایت دونالد گوردون، پیتر در نقش یک کارگر فقیر ظاهر شد. و پیتر پوزخندی زد. او به کلمه «کار کردن» عادت داشت، اما وقتی از «مردم شاغل» صحبت می‌کرد.

منظورش چیزی متفاوت از معنای این سوسیالیست‌ها بود. داستان از بین رفت و البته همه جور مردم می خواستند پیتر را ملاقات کنند و به خانه دختران تاد آمدند. بنابراین پیتر به کار خود پایان داد تا هر چه می توانست درباره این بازدیدکنندگان، نام و شغل آنها، و روابط آنها با جنبش رادیکال بیابد. گفی به او توصیه کرده بود که از ترس شناسایی، یادداشت نکند.

اما پیتر نمی‌توانست همه اینها را در سر داشته باشد، بنابراین به اتاق خود بازنشسته می‌شود و روی برگه‌ها یادداشت‌های دقیقی می‌نویسد و با دقت آن‌ها را در آستر می‌دوزد. کت او، با هیجانی از رمز و راز. با این حال، به جز این یادداشت برداری، راه اندازی پیتر کار آسانی بود، زیرا این افراد به نظر می رسید همه مشتاق صحبت در مورد کاری که انجام می دهند، بودند.

گاهی اوقات پیتر را می ترساند – آنها بسیار باز و سرکش بودند! آنها نه تنها عقاید خود را برای یکدیگر و به او بیان می کردند، بلکه آنها را در تریبون های عمومی و در نشریات خود، در جزوه ها و اعلامیه ها بیان می کردند – چیزی که آنها آن را «ادبیات» می نامیدند. پیتر نمی‌دانست که «جنبش» آن‌ها تا این حد گسترده یا قدرتمند است.

رنگ مو قهوه ای استخوانی : او انتظار داشت که یک توطئه مخفیانه و شاید یک یا دو بمب دینامیتی را کشف کند. به جای آن، ظاهراً او در حال بیرون کشیدن آتشفشان بود! با این حال، پیتر بهترین کار ممکن را انجام داد. او اسامی و مشخصات حدود چهل یا پنجاه نفر از همه طبقات را به دست آورد.

بی آلایش و درخشان که با اتومبیل های بزرگ، بی آلایش و درخشان به خانه ییلاقی کوچک می آمدند و در حالی که به داستان «سومین» پیتر گوش می دادند، راننده های یونیفرم پوش خود را ساعت ها بیرون می گذاشتند. درجه.” یک بانوی خیرخواه با حجاب خاکستری روان که عطری شیرین در اتاق پخش می کرد، پیشنهاد کرد که پیتر ممکن است نیازمند باشد و یک اسکناس بیست دلاری را در دستش فشار داد.