رنگ مو برای مش سوزنی

رنگ مو برای مش سوزنی : نرم تنان سالها فرصت دارد تا او را بسازد مارپیچ، بنابراین او آن را بسیار عالی می سازد. عنکبوت حداکثر فقط یک ساعت فرصت دارد تا تور خود را باز کند، بنابراین او فقط یک اسکلت از منحنی ایجاد می کند. اما او همان خط را برای حلزون عزیز می داند. چه چیزی او را راهنمایی می کند؟ چیزی جز یک مهارت ذاتی که حیوان قادر به کنترل اثرات آن نیست تا گل قادر به کنترل آرایش گلبرگ ها و پرچم هایش نیست.

رنگ مو : ما نمی‌توانیم تعجب کنیم که او چگونه این همه چیز را در بدن کوچک خود حمل می‌کند، چگونه می‌تواند ابریشم خود را در این لوله بپیچاند، چگونه آن را با چسب پر می‌کند! و چگونه او ابتدا نخ های ساده، سپس فوم زنگ زده، برای لانه خود، سپس نوارهای سیاه برای تزئین لانه در می آورد؟ من نتایج را می بینم، اما نمی توانم عملکرد کارخانه او را درک کنم. فصل هندسه تار عنکبوت وقتی به تارهای باغ عنکبوت نگاه می کنیم.

رنگ مو برای مش سوزنی

رنگ مو برای مش سوزنی : من محاسبه کردم که در یک جلسه، هر بار که او تار خود را بازسازی می کند حدود بیست یارد نخ صمغی تولید می کند. ماهرانه تر سی تولید می کند. خوب، در طول دو ماه، انگولار اسپایدر، همسایه من، تقریباً هر عصر دام خود را تجدید می کرد. در طی آن زمانی که او چیزی در حدود سه چهارم مایل از این نخ لوله‌ای را ساخت که به صورت پیچشی محکم و با چسب برآمده شده بود.

به خصوص تارهای عنکبوت ابریشمی و عنکبوت نواری، ابتدا متوجه می شویم که پره ها یا شعاع ها به یک اندازه فاصله دارند. زوایای تشکیل شده توسط هر جفت متوالی ارزش یکسانی دارند. و این با وجود تعدادشان که در تارهای عنکبوت ابریشمی گاه از چهل تجاوز می کند. ما می دانیم که عنکبوت به چه شیوه عجیبی تار خود را می بافد و مساحت تار را به تعداد زیادی قسمت یا بخش مساوی تقسیم می کند.

عددی که تقریباً همیشه در کار هر گونه عنکبوت یکسان است. عنکبوت وقتی پره‌هایش را می‌گذارد، به‌گونه‌ای می‌تابد که انگار هیچ نقشه‌ای ندارد، و این روش غیرمسئولانه کار، تار زیبایی مانند پنجره‌ی گل رز در یک کلیسا ایجاد می‌کند، شبکه‌ای که هیچ طراح نمی‌توانست آن را بهتر با قطب‌نما بکشد. ما همچنین متوجه خواهیم شد.

که در هر بخش، آکوردهای مختلف، بخش‌های مارپیچ زاویه‌ای، موازی با یکدیگر هستند و به تدریج که به مرکز نزدیک می‌شوند به هم نزدیک‌تر می‌شوند. با دو خط تابشی که آنها را قاب می کند، در یک طرف زوایای مبهم و از طرف دیگر زوایای تند تشکیل می دهند. و این زوایا در همان بخش ثابت می مانند، زیرا آکوردها موازی هستند.

بیش از این هم وجود دارد: همین زوایای مبهم و همچنین حاد، تا جایی که چشم می تواند قضاوت کند، از یک بخش به بخش دیگر تغییر نمی کند. بنابراین، در مجموع، مارپیچ متشکل از یک سری میله های متقاطع است که چندین خط تابشی را به صورت مایل در زوایایی با مقدار مساوی قطع می کنند.

با این ویژگی، آنچه را که هندسه‌دانان «مارپیچ لگاریتمی» نامیده‌اند، تشخیص می‌دهیم. در علم معروف است. مارپیچ لگاریتمی تعداد بی پایانی از مدارها را در اطراف قطب خود توصیف می کند که دائماً بدون اینکه بتواند به آن نزدیک شود به آنها نزدیک می شود. ما نمی‌توانستیم چنین خطی، کل آن را حتی با بهترین ابزار فلسفی خود ببینیم.

رنگ مو برای مش سوزنی : این فقط در تخیل دانشمندان وجود دارد. اما عنکبوت آن را می داند و مارپیچ خود را به همان شیوه و با دقت بسیار بالا می پیچد. یکی دیگر از ویژگی های این مارپیچ این است که اگر فردی در تخیل یک نخ انعطاف پذیر به دور آن بپیچد، نخ را باز می کند، در حالی که آن را کشیده نگه می دارد، انتهای آزاد آن یک مارپیچ مشابه در همه نقاط با نخ اصلی را توصیف می کند.

منحنی فقط جای خود را تغییر خواهد داد. ژاک برنوئی، استاد ریاضیات که این قضیه باشکوه را کشف کرد، بر روی مقبره او به عنوان یکی از افتخارآمیزترین عناوین شهرت خود، مارپیچ و مضاعف آن که با باز کردن نخ ساخته شده بود، حک شده بود. زیر آن جمله نوشته شده بود من دوباره مانند خودم برمی خیزم.” این یک پرواز باشکوه از خیال بود.

رنگ مو برای مش سوزنی : که اعتقاد او را به جاودانگی نشان داد. آیا این مارپیچ لگاریتمی با خواص عجیبش صرفاً ایده ای از هندسه شناسان است؟ آیا این یک رویا صرف است، یک معمای انتزاعی؟ نه، این یک واقعیت در خدمت زندگی است، روشی از ساخت و ساز که اغلب توسط حیوانات در معماری خود به کار می رود. نرم تنان هرگز بدون اشاره به منحنی علمی، پوسته خود را نمی سازد.

اولین زاده گونه آن را می دانست و آن را عملی می کرد. در طلوع آفرینش به همان اندازه که امروز می تواند کامل باشد، کامل بود. نمونه های کاملی از این مارپیچ در پوسته فسیل ها وجود دارد. تا به امروز، آخرین نماینده یک قبیله باستانی، ناتیلوس دریاهای جنوبی، به طرح قدیمی وفادار مانده است، و همچنان مانند اجدادش در دوران اولیه وجود جهان، مارپیچ خود را به صورت لگاریتمی می چرخاند.

حتی در آب های راکد گودال های علفزار ما، صدف کوچکی که بزرگتر از یک اردک نیست، پوسته اش را به همان شکل می غلتد. پوسته حلزونی معمولی بر اساس قوانین لگاریتمی ساخته شده است. حلزون معمولی این موجودات از کجا این علم را می گیرند؟ به ما گفته می شود که نرم تنان از نسل کرم است. یک روز کرم، که توسط خورشید تند و تیز شده بود.

رنگ مو برای مش سوزنی : دم خود را تکان داد و برای شادی محض آن را به یک پیچ درآورد. در آنجا و سپس طرح پوسته مارپیچ آینده کشف شد. این همان چیزی است که در این روزها به عنوان آخرین کلمه در علم تدریس می شود. اما عنکبوت هیچ کدام از این نظریه را نخواهد داشت. زیرا او با کرم ارتباطی ندارد. و با این حال او با مارپیچ لگاریتمی آشنا است و از آن در وب خود به شکلی ساده تر استفاده می کند.