رنگ مو ماهگونی خارجی

رنگ مو ماهگونی خارجی : به کشور دیگری برویم، و ما می‌خواهیم سه تا از شما پرندگان ما را به آنجا ببرید. ما می دانیم که یک لطف بزرگ می خواهیم، ​​اما این تنها راهی است که می توانیم به آن فکر کنیم – به جز “راه رفتن”، و “من در این کار زیاد خوب نیستم زیرا یک پای چوبی دارم. علاوه بر این برای انجام یک سفر طولانی و خسته کننده بسیار کوچک است.

رنگ مو : مرد پر از دست انداز اعمال ملوان پیر را با کنجکاوی بسیار تماشا کرد. او گفت: «پرندگان تا زمانی که تمام برف را نخورند ساکت خواهند بود، اما پس از آن می‌خواهند به خانه‌هایشان پرواز کنند. به من بگو آقا، بیچاره ها وقتی ببینند نمی توانند پرواز کنند، چه می کنند؟» کپن بیل پاسخ داد: «ممکن است کمی آنها را نگران کند، اما اگر آن را آسان بگیرند و خودشان رفتار کنند.

رنگ مو ماهگونی خارجی

رنگ مو ماهگونی خارجی : تا چند تا از بزرگترین پرنده ها خزید و طناب هایی به دور پاهای آنها بست و در نتیجه آنها را اسیر کرد. پرندگان آنقدر به غذا خوردن توجه داشتند که متوجه نشدند چه بلایی سرشان آمده است، و وقتی حدود بیست نفر به این شکل اسیر شدند، کپان بیل انتهای تمام رشته ها را به هم گره زد و آنها را به یک سنگ بزرگ بست. آنها نتوانستند فرار کنند.

آسیبی نخواهند دید.» دوستان ما همه یک صبحانه خوب از پاپ کورن خوشمزه درست کرده بودند و حالا دوباره به سمت خانه راه افتادند. باتن-برایت در کنار تروت قدم زد و دست او را در دستش گرفت، زیرا آنها دوستان قدیمی بودند و او دختر کوچک را بسیار دوست داشت. پسرک به اندازه تروت پیر نبود و مثل او کوچکتر از قدش نیم سر کوتاهتر بود. قابل توجه ترین چیز در مورد باتن-برایت این بود که او همیشه ساکت بود.

سروده و هیچ چیز نتوانست او را شگفت زده کند. تروت او را دوست داشت زیرا بی ادب نبود و هرگز سعی نکرد او را آزار دهد. کاپن بیل او را دوست داشت زیرا او پسر را همیشه شاد و شجاع یافته بود و مایل به انجام هر کاری بود که از او خواسته شد. وقتی به خانه آمدند تروت هوا را استشمام کرد و پرسید: «آیا من بوی عطر نمی‌دهم.

مرد پر از دست انداز گفت: “فکر می کنم شما این کار را می کنید.” “شما بوی بنفشه را می دهید، و این ثابت می کند که نسیمی از جنوب می تازد. همه بادها و نسیم های ما هستند. «۱۱۰»خوشبو شده و به همین دلیل خوشحالیم که آنها در جهت ما دمیده می شوند. نسیم جنوبی همیشه بوی بنفش دارد. نسیم شمال رایحه رزهای وحشی دارد.

رنگ مو ماهگونی خارجی : نسیم شرقی با نیلوفرهای دره معطر می شود و باد غربی با شکوفه های یاس بنفش. بنابراین ما به هیچ تابلوی هواشناسی نیاز نداریم که به ما بگوید باد از کدام طرف می وزد. ما فقط باید عطر را استشمام کنیم و یکباره به ما اطلاع می دهد.» در داخل خانه، اورک را پیدا کردند و باتن برایت با علاقه ای کنجکاو به این موجود عجیب و غریب و پرنده مانند نگاه کرد.

پس از مدتی بررسی دقیق، پرسید: دم شما به کدام سمت می چرخد؟ ارک گفت: در هر صورت. دکمه-برایت دستش را دراز کرد و سعی کرد آن را بچرخاند. “این کار را نکن!” اورک فریاد زد. “چرا که نه؟’ پسر را جویا شد. اورک توضیح داد: «چون اتفاقاً دم من است و من این حق را برای خودم محفوظ می‌دارم که آن را بچرخانم. باتن-برایت پیشنهاد کرد: «بیا بیرون برویم و جایی پرواز کنیم.

من می خواهم ببینم دم چگونه کار می کند.” اورک گفت: “الان نه.” من از علاقه شما به من که کاملاً سزاوار آن هستم قدردانی می کنم. اما من فقط زمانی پرواز می کنم که به جایی می روم، و اگر شروع به کار کنم، ممکن است توقف نکنم. «۱۱۱» کاپن بیل گفت: «این به من یادآوری می‌کند که از شما بپرسم، دوست اورک، چگونه می‌خواهیم از اینجا فرار کنیم؟» “دور شو!” مرد ناهموار فریاد زد.

رنگ مو ماهگونی خارجی : چرا اینجا نمی مانی؟ هیچ مکانی زیباتر از مو پیدا نخواهید کرد.» “جای دیگه ای بودی قربان؟” «نه؛ نمی توانم بگویم که دارم.» گوش کوهستانی اعتراف کرد. کاپن بیل گفت: “پس به من اجازه بده تا بگویم تو قاضی نیستی.” “اما شما به سوال من پاسخ ندادید، دوست اورک. چگونه از این کوه دور شویم؟» اورک مدتی قبل از اینکه پاسخ دهد تأمل کرد. او گفت: «ممکن است یکی از شما – پسر یا دختر – را روی پشت خود حمل کنم.

اما سه نفر بزرگ بیش از آن هستند که بتوانم مدیریت کنم، اگرچه من دو نفر از شما را برای فاصله کوتاهی حمل کردم. تو نباید به این زودی آن توت های بنفش را می خوردی.» کاپن بیل اذعان کرد: “پس ما اشتباه کردیم.” تروت با تأسف گفت: «یا ممکن است به جای این همه توت بنفش، مقداری از آن توت های اسطوخودوس را با خود آورده باشیم. Cap’n Bill هیچ پاسخی به این بیانیه نداد.

که کاملاً با دخترک موافق نیست. اما با ابروهای چروکیده به فکر فرو رفت و سرانجام گفت: «اگر آن توت‌های بنفش هر چیزی را بزرگ‌تر می‌کرد، چه توت‌های اسطوخودوس را بخورد یا نه، می‌توانم راهی برای رهایی از مشکلاتمان پیدا کنم.» آنها این سخنرانی را متوجه نشدند و طوری به ملوان پیر نگاه کردند که گویی انتظار داشتند منظورش را توضیح دهد.

رنگ مو ماهگونی خارجی : اما درست در همان لحظه گروهی از فریادهای تیز از بیرون بلند شد. “اینجا! بگذار بروم – بگذار بروم!» به نظر می رسید صداها می گویند. «چرا اینگونه به ما توهین می شود؟ گوش کوه، بیا و به ما کمک کن!» تروت به سمت پنجره دوید و به بیرون نگاه کرد. او گفت: “این پرنده هایی هستند که گرفتی، کپن.” “من نمی دانستم که آنها می توانند صحبت کنند.

آه بله؛ همه پرندگان در مو برای صحبت کردن آموزش دیده اند. سپس با ناراحتی به کاپن بیل نگاه کرد و افزود: «آیا اجازه نمی‌دهی چیزهای بیچاره بروند؟» ملوان پاسخ داد: “می بینم” و به سمت جایی که پرندگان در حال بال زدن و شکایت بودند رفت، زیرا تارها اجازه پرواز به آنها را نمی داد. “به من گوش کن!” گریه کرد و یک دفعه ساکت شدند. «ما سه نفر که در شما غریبه ایم «۱۱۳»زمین می‌خواهیم.