رنگ مو سیاه سفید

رنگ مو سیاه سفید : که به گلدان نزدیک‌تر و نزدیک‌تر می‌شد. دوست من بی‌حرکت نشسته بود و منتظر یک عجله و یک تقلای بال بال دیگر بود. بالاخره خروس قدم آخر را برداشت، گردنش را تا آخرش کشید و به داخل دیگ خالی نگاه کرد. سگ پیر دو نوازش ملایم با دمش روی شن ها زد و با بستن چشمش دوباره خوابید. جوک هم همین مشکل را داشت. پرندگان سعی کردند غذای او را بدزدند. و او آن را تحمل نمی کرد. نحوه برخورد او با آنها برای سلامتی آنها خوب نبود.

مو : آنها با او مداخله کردند. حالا همه می دانند مرغ چگونه است: گستاخ، کنجکاو، خودخواه، همیشه دنبال چیزی برای خوردن است و اصولی ندارد. یک بار یکی از دوستانم داستانی در مورد سگی از خود و مشکلی که با مرغ ها داشت برایم تعریف کرد. چند نفر از ما در مورد شخصیت سگ‌ها و احساسات متفاوتی که آنها احساس می‌کنند و می‌توانند ابراز کنند.

رنگ مو سیاه سفید

رنگ مو سیاه سفید : گاهی اوقات او چند غرغر ناله می کرد: تقریباً هیچ وقت پارس نمی کرد. وقتی او این کار را کرد می دانستم چیزی وجود دارد که ارزش دیدن را دارد. جوک سگی نزاع و جدال نبود و سریع یاد می گرفت و بسیار مطیع بود، اما در یک رابطه مدت کمی با او مشکل داشتم. او نوعی جنگ خصوصی با پرندگان داشت. و این به همان دلیل جنگ او با توله سگ های دیگر بود.

و نوع چیزهایی که به نظر می‌رسد به آنها فکر می‌کنند، بحث کرده‌ایم. همه می دانند که یک سگ می تواند احساس عصبانیت، ترس، خوشحالی و ناامیدی کند. هر کسی که سگ ها را بشناسد به شما خواهد گفت که آنها نیز می توانند مانند انسان ها احساس اضطراب، امیدواری، عصبی، کنجکاو، شگفت زده، شرمنده، علاقه مند، غمگین، دوست داشتنی، حسادت و خشنود کنند.

ما داستان های زیادی در این مورد گفته بودیم که دوستم این سوال را مطرح کرد: “آیا سگ ها حس شوخ طبعی دارند؟” اکنون می دانم که جوک روزی که با پای میز جنگید بسیار احمق به نظر می رسید – و یک مرغ مسن احمق او را روز دیگر به همان اندازه احمق نشان داد – اما منظور دوست من کاملاً این نبود. در هر دو مورد، جوک به وضوح احساس کرد که خود را مضحک جلوه داده است.

اما او خیلی دور بود که سرگرم به نظر برسد. سوال این بود: آیا یک سگ توانایی تفکر کافی برای درک یک شوخی ساده را دارد و آیا ممکن است سگ احساس سرگرمی کند؟ اگر جس می دید که جوک می ترکد تا با پای میز بجنگد، آیا این جوک را می دید؟ خب، من مطمئناً اینطور فکر نمی کردم. اما او گفت کاملا مطمئن است که برخی از سگ ها حس شوخ طبعی دارند. و او مدرکی برای آن داشت.

او داستان را بسیار جدی تعریف کرد، اما من واقعاً حتی اکنون نمی دانم که آیا او – خب، اینجاست: او زمانی صاحب یک سگ نگهبان پیر وحشی بود که جعبه اش در حیاط پشتی ایستاده بود، جایی که او را با زنجیر بسته بودند. روز؛ روزی یک بار – صبح ها – به او غذا می دادند و بلای بزرگ زندگی اش پرندگان بودند. آن‌ها در حیاط می‌دویدند و تمام روز غذا می‌گرفتند، علاوه بر اینکه صبح و عصر غذای واقعاً خوبی از غلات می‌گرفتند.

رنگ مو سیاه سفید : احتمالاً دانستن این موضوع باعث عصبانیت سگ پیر شده بود که یکی دو نفری یا ده ها نفر به دنبال سرقت بخشی از یک وعده غذایی او گرد می آمدند. به هر حال از آنها متنفر بود و هر وقت فرصتی پیدا می کرد آنها را می کشت. پرندگان پیر یاد گرفتند که از سر راه او دوری کنند و هرگز به او جسارت نکردند مگر اینکه کاملاً مطمئن باشند که او خواب است یا در لانه خود دراز کشیده است که نمی تواند آنها را ببیند.

اما همیشه پرندگان جدید می آمدند، یا جوجه هایی بزرگ می شدند. و به این ترتیب جنگ ادامه یافت. یک روز یکشنبه صبح دوستم در حال لذت بردن از دود بر روی پشت خود بود که زمان غذا خوردن فرا رسید. آشپز غذای سگ پیر را در یک قابلمه سه پا بلند برای او برد و دوستم که دید مرغ ها شروع به جمع شدن می کنند و می خواست اجازه دهد سگ پیر غذایش را در آرامش بخورد، به آشپز گفت که به مرغ ها غذا بدهد.

در قسمت دیگری از حیاط غذا دهید تا آنها را بکشید. بنابراین پیرمرد غذای خود را جلا داد و قابلمه را تمیز لیسید و قطره یا ذره ای پشت سرش باقی نگذاشت. اما پرندگان بسیار حریص هستند. آنها به زودی دوباره سرگردان بودند، با چشمان فعال خود که همه چیز را جستجو می کردند. سگ پیر که از زندگی کاملاً راضی بود، یک نقطه شنی را در زیر نور خورشید انتخاب کرد، خود را به پهلوی خود پرت کرد.

رنگ مو سیاه سفید : بلافاصله به خواب رفت – در صلح با تمام دنیا. او بلافاصله این کار را کرد، یک خروس جوان با ظاهری ورزشکار پا دراز بیرون آمد و شروع به پیشروی علیه دشمن کرد. وقتی نزدیکتر شد سرعتش را کم کرد و ابتدا با یک چشم و سپس با چشم دیگر نگاه کرد تا مطمئن شود که همه چیز در امان است و چندین بار با یک پایش که بلندتر بود مکث کرد قبل از اینکه تصمیم بگیرد قدم بعدی را بردارد.

دوست من از دیدن این همه زحمتی که مرغ برای بالا آمدن به دیگ خالی می کشید بسیار ذوق زده شد و به خاطر لذتی که به خروس جوان مغرور ترسانده بود، سنگریزه ای به سمت او پرتاب کرد. او آنقدر عصبی بود که وقتی سنگریزه در نزدیکی او افتاد، یک بند بزرگ داد و با تکان دادن و فریاد زدن در حیاط پاره کرد، انگار که فکر می کرد سگ پیر به دنبالش است. خود پیرمرد از خواب پرت شد و سرش را بلند کرد.

تا ببیند موضوع این ردیف چیست. اما چون هیچ اتفاقی نیفتاد، دوباره دراز کشید و خروس که متوجه شد زنگ خطر اشتباهی است، برای امتحان دیگر کمی شرمنده به عقب برگشت. خروس ندیده بود که سگ پیر سرش را بلند کند. دوست من داشت، و وقتی دوباره نگاه کرد، دید که، اگرچه چشم زیرین – نیمه فرو رفته در شن – بسته است، چشم بالایی باز بود و پیوسته خروس را تماشا می‌کرد.