رنگ موی بلوند روشن سفید

رنگ موی بلوند روشن سفید : پدربزرگ من که این خانه را طراحی و نقاشی کرد هنرمند بسیار خوبی است. اما ناهار آماده است، پس دعا کنید بنشینید.” آنها روی صندلی های سفالی کوچکی که روی میز گرد گذاشته بودند، نشستند.

مو : همه آنها از خاک رس ساخته شده بودند، به سختی در زیر نور خورشید پخته شده بودند، و شکل های زیبایی داشتند، و تقریباً مانند ظروف خودمان صاف و بی نقص بودند. یک سگ صحرا فصل ششم در طرفین اتاق غذاخوری جیب‌ها یا سطل‌هایی در دیوار بود. و اینها مملو از چیزهایی بود که سگهای چمنزار بیشتر به خوردن آن علاقه دارند. دانه های شبدر یک سطل را پر کردند و ریشه های شیرین دیگری را.

رنگ موی بلوند روشن سفید

رنگ موی بلوند روشن سفید : ایستاده. وینتی! پنجه ات را از دهانت بیرون بیاور. “من نیستم!” وینتی گفت. خانم پاف-پادگی ادامه داد: “و حالا اگر استراحت کردی، بقیه خانه را به تو نشان خواهم داد.” بنابراین، آنها برخاستند و به دنبال او رفتند، و او بچه ها را از طریق یک طاق نما به اتاق غذاخوری برد. اینجا یک کمد پر از حیله گرترین ظروف کوچکی بود که توینکل تا به حال دیده بود.

برگ‌های خشک توت – که حتماً از راه دور آمده‌اند – در سطل دیگری بود و حتی دانه‌های ذرت زرد مزرعه در یک مکان انباشته شده بود. مطمئناً پاف-پادگی ها برای مدتی دیگر در خطر گرسنگی نبودند. مادر با صدایی سخت دستور داد: “نوجوان! آن دانه گندم را برگردان.” بچه ها اتاق غذاخوری را بررسی می کنند بچه ها اتاق غذاخوری را بررسی می کنند تینتی به جای اطاعت، گندم را در دهانش گذاشت.

در سریع ترین زمان ممکن خورد. خانم پاف-پادگی به توینکل گفت: «عزیزان کوچولو آنقدر بی قرار هستند که مدیریت کردنشان سخت است.» چابینز در حالی که به شدت به بچه ها خیره شده بود گفت: «آنها رفتار نمی کنند. خانم پاف پادگی پاسخ داد: “نه، آنها از سرشت سرسخت پدرشان سهمی دارند.” “یک دقیقه ببخشید و من آنها را دستبند می زنم، این به نفع آنها است.” اما قبل از اینکه مادرشان به آنها برسد.

رنگ موی بلوند روشن سفید : بچه ها خودشان دردسر پیدا کردند. در ظهور کرد و شروع به مبارزه کرد، زیرا برادرش او را نیشگون گرفته بود، و با تمام قدرت و اصل خود به مقابله پرداخت. آنها با چنگال های خود خراشیدند و با دندان های خود گاز گرفتند و بارها و بارها روی زمین غلتیدند و به دیوار برخورد کردند و صندلی ها را به هم ریختند و تمام مدت مانند دو توله سگ غرغر می کردند و غرغر می کردند. خانم پاف-پادگی نشست و آنها را تماشا کرد.

اما دخالتی نکرد. “آیا آنها به خودشان صدمه نمی زنند؟” توینکل با نگرانی پرسید. مادر گفت: «شاید همینطور باشد. “اما اگر این کار را انجام دهند، آنها را به خاطر این همه شیطنت مجازات می کند. من همیشه به آنها اجازه می دهم که با آن مبارزه کنند، زیرا آنها برای یک یا دو روز بعد آنقدر درد دارند که باید ساکت بمانند، و بعد من کمی استراحت می کنم.

وینتی در همان لحظه زوزه‌ای عالی برپا کرد و تینتی از برادر شکست‌خورده‌اش فاصله گرفت و از نزدیک به او نگاه کرد. خز روی هر دوی آنها به شدت چروک شده بود، و ونتی یک خراش طولانی روی بینی خود داشت، که باید به او آسیب می رساند، وگرنه اینطور زوزه نمی کشید. چشم چپ نوجوان محکم بسته بود، اما اگر به او صدمه می‌زد، درد را در سکوت تحمل می‌کرد.

خانم پاف-پادگی هر دو را به اتاق کوچکی هل داد و آنها را بست و گفت که باید تا زمان خواب در آنجا بمانند. و سپس توینکل و چابینز را به داخل آشپزخانه برد و حوضچه ای از آب زلال را به آنها نشان داد، در یک حوض گلی بزرگ، که در آخرین باران گرفتار شده بود و برای مصارف نوشیدن ذخیره شده بود. بچه ها از آن نوشیدند و آن را خنک و با طراوت یافتند.

رنگ موی بلوند روشن سفید : دعوا نزاع سپس اتاق‌های خواب را دیدند و فهمیدند که تخت‌های سگ‌های چمنزار چیزی بیش از گودال‌های گرد ساخته شده در انبوهی از خاک نیست. این حیوانات همیشه هنگام خواب خود را جمع می کنند و گودال های گرد فقط به بدن آنها می چسبد. بنابراین، بدون شک، آنها آنها را بسیار راحت یافتند. چندین اتاق خواب وجود داشت، زیرا خانه پاف-پادگی واقعاً بسیار بزرگ بود.

خیلی هم خنک و دلنشین بود، همش زیر زمین بود و یه ذره نم نداشت. بعد از اینکه آنها همه چیز را به گونه ای تحسین کردند که باعث افتخار و خوشحالی خانم پاف پاگی شد، مهماندار آنها یکی از شمع های روشن را از روی یک براکت برداشت و گفت که اکنون آنها را تا خانه محترم آقای بوکو، شهردار همراهی خواهد کرد. . فصل هفتم شهردار ناهار می دهد “آیا ما مجبور نیستیم به طبقه بالا برویم و از در خارج شویم؟” توینکل پرسید.

سگ دشتی پاسخ داد: “اوه، نه، ما سالن هایی داریم که تمام خانه های مهم را به هم وصل می کند. فقط مرا دنبال کن، و نمی توانی گم شوی.” پس از گذشتن از چندین مسیر پرپیچ و خم، دختربچه فکر کرد، آنها به راحتی بدون راهنمایشان گم می شدند. آنها به طرز کاملاً گیج کننده ای به این طرف و آن طرف چرخیدند، و تونل های زیرزمینی زیادی به هر طرف می رفتند که جای تعجب بود که خانم پاف-پاگی می دانست از کدام طرف باید برود.

رنگ موی بلوند روشن سفید : چابینز که زمانی در شهری بوده است، گفت: “شما باید تابلوهای راهنما داشته باشید.” راهنمای آنها پاسخ داد: “چرا، در مورد آن، هر کس در شهر می داند که به کدام سمت بروید.” “و اغلب ما بازدید کننده نداریم. هفته گذشته یک جغد خاکستری برای چند روز با ما توقف کرد و ما یک توپ خوب به افتخار او داشتیم. اما شما اولین انسانی هستید که در شهر ما سرگرم شده اید. بنابراین این یک اتفاق برای ما است.

چند دقیقه بعد گفت: “اینجا هستیم، در خانه شهردار” و همانطور که از زیر یک طاق نما عریض می گذشتند، شمع خود را فوت کرد، زیرا خانه شهردار بسیار درخشان بود. ناهار در شهردار ناهار در شهردار “خوش آمدی!” آقای بوکو با تعظیم مودبانه به بچه ها سلام کرد. شما به موقع رسیدید، چون ناهار آماده است و مهمانان من منتظر شما هستند. او آنها را فوراً به اتاق ناهارخوری بزرگی برد.

رنگ موی بلوند روشن سفید : که آنقدر با شکوه با خشت های رنگی رنگ آمیزی شده بود که دیوارها به روشنی رنگین کمان ژوئن بود. “چقدر زیبا!” توینکل گریه کرد و دستانش را از روی لذت به هم زد. شهردار با خوشحالی گفت: «خوشحالم که آن را دوست دارید. “بعضی از افراد که ذائقه خوبی ندارند، فکر می کنند کمی زیاده روی شده است، اما به نظر من خانه شهردار باید زیبا باشد تا اعتباری برای جامعه باشد.