رنگ مو ماهاگونی روشن بدون دکلره

رنگ مو ماهاگونی روشن بدون دکلره : با خونسردی جای خود را در مقابل صف سواره نظام گرفت و طبق معمول شروع به صحبت کرد. او به همه شنوندگان اعلام کرد: «اکنون آرام‌تر خواهد شد» و در همین حین روستا در حال شلوغ شدن است.

رنگ مو : در همان لحظه، تقریباً در یک پیچ در مسیر، سر ستون‌ها به منظره‌ای شگفت‌انگیز و خیره‌کننده ظاهر شدند. چشم انداز باز شد، هیچ درخت یا درختچه ای برای شکستن آن باز شد، تا اینکه توسط یک خط نبرد بی حرکت بریده شد. آن‌ها روی اسب‌هایشان نشستند، سیاه‌پوست، سفید و لکه‌دار – نیم هزار جنگجوی هندی که همگی برای نبرد آماده بودند. سپرها به رنگ سفید، زرد و قرمز می درخشیدند.

رنگ مو ماهاگونی روشن بدون دکلره

رنگ مو ماهاگونی روشن بدون دکلره : نیروهای پیاده پیشروی کردند و توپخانه و مهندسان در پشت سر قرار داشتند، رودخانه از جناح چپ محافظت می کرد و سواره نظام از سمت راست محافظت می کرد. پیشاهنگان جلوتر رفتند، زیرا آنها چشمان ستون بودند. و ژنرال هنکاک خمپاره به خوبی احتیاط کرد. زمانی که تنها چند مایل طی شده بود، بیل وحشی در حال تاخت و تاز آمد، با دست بالا، به عنوان علامت توقف.

لانس شناور تافت زرشکی; کلاه‌های جنگی بزرگ از تاج‌های پر رنگی روشن تقریباً سواران را پوشانده بودند. صورت و بدن رگه‌دار و پونی با رنگ جنگی. و زرق و برق تفنگ و هفت تیر[۸۷] نشان داد که آرایه مانند مردان سفید مسلح بود. در میانه راه بین دو طرف، پیشاهنگان به ترتیب گسترده بودند. دلاورها پتوهایشان را از روی شانه‌هایشان انداخته بودند و برهنه تا کمر، بی‌قرار و بی‌قرار، مشتاق مبارزه نشسته بودند.

رنگ مو ماهاگونی روشن بدون دکلره : فال لیف تفنگش را بالا گرفت و با تمسخر تکان داد. صف رزمندگان سواره بالا و پایین سوار بر سران جنگی می‌رفتند و ژست می‌گفتند و گویی مردانشان را مرتب می‌کردند. اما ژنرال هنکاک بیکار نبود. دستیارانش فوراً به سمت راست و چپ حرکت کردند و دستورات او را انجام دادند. توپ‌های پیاده نظام و توپخانه با صدای بلند به صدا در آمدند. و دستیار آمد تا سواره نظام را راهنمایی کند.

ژنرال کاستر با کشیدن سبیل زردش بی صبرانه منتظر ماند. با رسیدن، دستیار (او یک ستوان جوان بود) اسب خود را مهار کرد و سلام کرد. “ژنرال فرمانده تعارف خود را می فرستد، قربان، و هدایت می کند که سواره نظام از خط نبرد در سمت راست تشکیل شود.” «نیروها از جلو به خط. دو سرباز ذخیره،» ژنرال فوراً با آجودانش، ستوان مویلان، صحبت کرد.

و سرش را به ند تکان داد تا تماس را قطع کند. چشمان آبی او شعله ور بود. او خوشحال به نظر می رسید. ستوان مویلان را از ستون چهار نفره پایین برد و دستورات را صادر کرد. بوق پس از آن فشار را به خود گرفت. چهارنفره به سمت راست چرخید، جبهه سواره نظام را، توسط نیروها، تا شش گسترش داد.[۸۸] در خط بودند دو نفر خط دوم را به عنوان ذخیره تشکیل دادند.

پیاده نظام نیز دوبار وارد جبهه گروهان شده بود و گروه به گروه به خط نبرد آمده بودند. توپخانه را به سمت مرکز چرخانده بود و بدون حرکت. “شرکت ها – بارگیری کنید!” با صدای جغجغه و صدای تند، بریچ لودرهای بلند اسپرینگفیلد که از پوزه لودرهای جنگ داخلی بازسازی شده بودند به “بار” رسیدند و برای “هدف، آتش” آماده شدند. “کشیدن – شمشیر!” صدای ژنرال بلند شد.

رنگ مو ماهاگونی روشن بدون دکلره : در آفتاب صبح ششصد شمشیر با خزه فولادی می درخشید. [۸۹] VI دهکده هندی متروک یکی از دستیاران به یاد آورد، پیشاهنگان به آرامی به عقب برگشته بودند، دلاورزها به خصوص تمایلی به ترک پیشرو نداشتند. وقتی گذشتند، ژنرال کاستر خطاب به وایلد بیل گفت: “آیا این دعوا است، بیل؟” وایلد بیل در حال دویدن پاسخ داد: «عجیب به نظر می رسد. اهل حرف زیاد نبود.

اما کالیفرنیا جو از هیچ فرصتی برای صحبت کردن غافل نشد و با مکث متعهدانه در مقابل سواره نظام، از قاطر خود صحبت را آغاز کرد. “اگر ما بجنگیم، بدترین جنایتی خواهد بود که تا به حال وارد آن شده اید. به نظر می‌رسد این اینجون‌ها فکر می‌کنند که می‌توانند ارتش ایالات‌متحده را شلاق بزنند. یک Injun’ll یک مرد سفیدپوست را که می دود، هر بار شکست می دهد.

بنابراین من فکر می کنم بهترین هول ما مناسب است. اما مرسی بر ما، به آنها نگاه کن! ما نمی توانیم نیم دور برویم. این چیز بزرگی است، من می‌گویم «ای، یا» اگر آن ورمنت‌ها را لیس بزنیم که گرد و خاک بلند کنیم. مبه مناسب نخواهد بود. باب این شوخی خواهد بود. اما آن‌ها سلاح‌های قدرتمند زیادی به دست آوردند که توسط بخش اینجون برای کشتن سربازان تجهیز شد.

رنگ مو ماهاگونی روشن بدون دکلره : آن تفنگ ها را ببین، اراده کن[۹۰] شما؟ آنها از این کارابین‌های اره‌شده ی شما غلبه خواهند کرد. خوب، فکر کن پیاده نظام را به جان هم می اندازم. صدای او که دوستانه به اطرافیانش خطاب می کرد، هرگز قطع نمی شد. اما دیگر کسی به او توجه نکرد. بحران بسیار حاد بود، زمانی که دو خط قرمز و سفید در آرایه نبرد روبروی یکدیگر قرار گرفتند.

دشت‌های پشت خط سرخپوستان پر از هندی‌های بیشتری بود، دسته‌هایی مانند ذخیره‌ها، و در جوخه‌های کوچک، گویی برای وظیفه پیک. رؤسا با مواظب خط سربازان روبرو شده بودند. و لحظه ای سکوت شدیدی حاکم شد. هر خط به دیگری چشم دوخته بود و منتظر اولین حرکت بود. ژنرال هنکوک با همراهی گریر مترجم و وایلد بیل رئیس پیشاهنگان و چندین افسر از کارکنانش، جسورانه به جلو رفتند و در نیمه راه توقف کردند.

گریر با صدای بلند به زبان شاین تماس گرفت و برای یک کنفرانس امضا کرد. پس از آن، از صفوف سرخ پوستان، گروهی از سران را سوار کردند، که در بالای لبه نیزه ای، پارچه ای سفید در دست داشتند. با سیگنال ژنرال هنکاک و شروع یک دستیار، ژنرال کاستر برای شرکت در مصاحبه پیش رفت. کالیفرنیا جو، دوباره به جلو حرکت کرد.