رنگ مو بلوند مرواریدی روشن

رنگ مو بلوند مرواریدی روشن : آنها بداخلاق، بداخلاق، توهین آمیز، بداخلاق، علاقه مند به نقل حکایات ناپسند بچه مدرسه ای هستند، در آن نوع باج گیری که شامل افترا زدن و توهین بی رحمانه به هر نویسنده ای است که عقایدش آنقدر دگرگون است که تقریباً برای او غیرممکن است که شاید پنج نفر را به خطر بیندازد، مهارت دارند.

رنگ مو : هرچند که تا زمانی که دنیا اسکار را در ویرانه‌اش رها نکرد، به شدت به طرف وایلد جمع نشد. من خودم در یک جلسه کنجکاو بین آن دو حضور داشتم، زمانی که هریس، در آستانه دادگاه کوئینزبری، با دقت معجزه آسایی برای وایلد پیشگویی کرد که دقیقاً بلافاصله پس از آن چه اتفاقی برای او افتاد و به او هشدار داد که کشور را ترک کند.

رنگ مو بلوند مرواریدی روشن

رنگ مو بلوند مرواریدی روشن : هیچ کس هرگز رویای سرزنش لوسیفر میلتون را به خاطر ندیدن جنبه کمیک سقوط او در سر نمی پروراند. و هیچ کس که داستان های آقای هریس را خوانده است، مایل نیست که آنها را با فصل هایی از دست آرتموس وارد سبک تر کند. با این حال او طعم و ارزش طنز را می داند. یکی از معدود ادیب‌هایی بود که واقعاً از اسکار وایلد قدردانی می‌کرد.

این اولین بار بود که از نظر من چنین پیش‌بینی درست بود. وایلد، اگرچه هیچ توهمی در مورد حماقت ازدواج کاملاً غیرخودخواهانه ای که متقاعد شده بود شروع کند، نداشت، با این وجود آنقدر قدرت انتقام اجتماعی را که از خود رها می کرد اشتباه محاسبه کرد که تصور می کرد با قرار دادن آن می توان آن را متوقف کرد. ویراستار شنبه ریویو (همانطور که آقای هریس در آن زمان بود) اعلام کرد که دوریان گری را کتابی بسیار اخلاقی می‌دانست.

که قطعاً همینطور است. هنگامی که هریس حقیقت را برای او پیشگویی کرد، وایلد او را به عنوان یک دوست ضعیف که در ساعت نیاز او را ناکام می‌کرد، محکوم کرد و با عصبانیت اتاق را ترک کرد. قدرت خاص ترحم هریس او را از احساس یا ابراز کوچکترین رنجش نجات داد. و وقایع در حال حاضر به وایلد ثابت کردند که چقدر به او توصیه دیوانه‌کننده‌ای در انجام این عمل داده شده است.

رنگ مو بلوند مرواریدی روشن : و هریس چقدر دقیق وضعیت را ارزیابی کرده است. همین ظرفیت برای ترحم بر مطالعه هریس درباره شکسپیر حاکم است که همانطور که گفتم او بیش از حد به او ترحم می کند. اما اینکه او نسبت به شوخ طبعی بی احساس نیست، نه تنها با قدردانی او از وایلد، بلکه با این واقعیت نشان می دهد که گروهی از همکارانی که سردبیری او را در شنبه ریویو بسیار چشمگیر کردند.

و من در مورد آنها به شدت صحبت می کنم زیرا این اتفاق افتاد. من که خودم یکی از آنها باشم، همه، به طرق مختلف، طنزپرداز بودند. “خواهر سیدنی: مادر پمبروک” و حالا برگردیم به شکسپیر. اگرچه آقای هریس در شناسایی مری فیتون به عنوان بانوی تاریک، و ارل پمبروک به عنوان مخاطب غزل های دیگر و مردی که با معشوقه شکسپیر با موفقیت عشق ورزی کرد.

از تایلر پیروی کرد، اما به طور مشخص از پیروی تایلر در یک نقطه امتناع می ورزد. من نمی توانم به یاد بیاورم که آیا این یکی از فرضیه هایی بود که تایلر منتشر کرد، یا فقط یکی از فرضیه هایی بود که به من ارائه داد تا ببینم در مورد آن چه می گویم، درست همانطور که قبلاً خطوط دشواری از غزل ارائه می کرد. این حدس این بود که «خواهر سیدنی: مادر پمبروک» شکسپیر را وادار کرد تا پمبروک را متقاعد به ازدواج کند.

رنگ مو بلوند مرواریدی روشن : و این توضیح آن غزل‌های قبلی بود که به‌طور مداوم و غیرطبیعی خواستار ازدواج آقای دبلیو. ایده‌های تایلر، زیرا ترغیب‌ها در غزل‌ها غیرقابل پاسخگویی و غیرقابل توصیف هستند، مگر اینکه برای جلب رضایت کسی که شکسپیر می‌خواست او را راضی کند، و علاقه‌ای مادرانه به پمبروک داشت، پیشنهاد شود. برای من وسوسه دیگری در تئوری وجود دارد.

جذاب‌ترین زنان پیر شکسپیر، در واقع جذاب‌ترین زنان او، چه پیر و چه جوان، کنتس روسیلون در «چاه همه‌چیز که خوب به پایان می‌رسد» است. در میان آنها فردیت خاصی دارد که نشان دهنده یک پرتره است. آقای هریس متوجه خواهد شد که تمام پیرزن های خوب شکسپیر از مادر محبوبش گرفته شده اند. اما من هیچ مدرکی نمی بینم که نشان دهد مادر شکسپیر زن بسیار خوبی بود.

یا اینکه او به او علاقه خاصی داشت. به قول آقای هریس، نمی توانم باور کنم که او مانند مادر کوریولانوس در پلوتارک تجسم ساده غرور مادرانه بود. آردن ها به هر حال، به عنوان یک مدل حدسی برای کنتس روسیلون، من ترجیح می دهم یکی از آنها که جانسون نوشته است. خواهر سیدنی: مادر پمبروک: مرگ: قبل از اینکه دیگری را بکشی، مثل او آموخته و منصف و خوب، زمان یک دارت را به سوی تو پرتاب خواهد کرد.

رنگ مو بلوند مرواریدی روشن : اما فرانک او را به هیچ قیمتی نخواهد داشت، زیرا شکسپیر ایده آل او شبیه یک ملوان در ملودرام است. و یک ملوان در ملودرام باید مادرش را بپرستد. من اصلاً چنین ملوانی را تحقیر نمی کنم. آنها نمادهای سخاوت انسانی هستند. اما شکسپیر یک نشان نبود: او مردی بود و نویسنده هملت که هیچ توهمی درباره مادرش نداشت. در لحظه های ضعیف، تقریباً آرزو می کند که آرزو داشته باشد.

جایگاه اجتماعی شکسپیر در مورد پرسش آزاردهنده جایگاه اجتماعی شکسپیر، آقای هریس می‌گوید که شکسپیر “مزیت آموزش طبقه متوسط ​​را نداشت.” من پیشنهاد می‌کنم که شکسپیر این مزیت مشکوک را از دست داد، نه به این دلیل که از نظر اجتماعی خیلی ضعیف بود که نمی‌توانست به آن دست یابد.

بلکه به این دلیل که خود را متعلق به طبقه بالاتری می‌دانست که اکنون پسران مدرسه‌های دولتی ما از آن بیرون آمده‌اند. اجازه دهید آقای هریس برای لحظه ای زمینه روزنامه نگاری معاصر را بررسی کند. او در آنجا مردانی را می بیند که دارای همان ویژگی هایی هستند که از آنها استنباط می کند که شکسپیر به دلیل فقدان آموزش های طبقه متوسط ​​در یک آسیب اجتماعی قرار داشته است.