بلوند زیتونی پلاتینه پادینا

بلوند زیتونی پلاتینه پادینا : او ممکن است در مجسمه سازی مشغول باشد. بارک با تمسخر گفت: «تا به حال پاهایت اینقدر سفید نبوده است. بلر می‌گوید: «در حال پوسیدگی، نمی‌دانی کجاست، آن ون ویژه؟» او در ادامه توضیح می دهد: “من باید به دنبال ون دندانپزشکی بگردم، تا بتوانند با عاج های من دست و پنجه نرم کنند، و آسیاب های قدیمی را که باقی مانده اند بردارند. اوی، به نظر می رسد اینجا مستقر است.

رنگ مو : این نوسان زمان می برد و گروهی که بدین ترتیب از شمال به جنوب و از جنوب به شمال کشیده می شود، به شدت خسته و آزرده از راه رفتن بیهوده، بی صبری تب دار را نشان می دهد. زیرا بسیار مهم است که اگر می‌خواهیم برنامه‌ای را که مدت‌هاست آن را دوست داشته‌ایم، نصب کنیم و آزاد کنیم – پیدا کردن یک بومی با مکان کمی برای اجازه دادن.

بلوند زیتونی پلاتینه پادینا

بلوند زیتونی پلاتینه پادینا : و میزی که در آن تیم بتواند غذای خود را صرف کند. . ما در مورد این ایده و مزایای لذت بخش آن صحبت کرده ایم. ما مشاوره گرفتیم، مشترک یک صندوق مشترک شدیم، و تصمیم گرفتیم که این بار سرفصل را به هزینه اضافی بپردازیم. اما آیا امکان پذیر خواهد بود؟ مکان های بسیار زیادی قبلاً گرفته شده اند.

ما تنها کسی نیستیم که رویای راحتی خود را به اینجا می آوریم و مسابقه ای برای آن میز خواهد بود. سه گروه بعد از شرکت ما وارد می شوند، اما چهار گروه قبل از ما اینجا بودند، و افسران، آشپزهای کارکنان بیمارستان برای بخش، و کارمندان، راننده ها، مأموران و دیگران، آشپزهای رسمی گروهبان ها هستند.

و من نمی دانم چند مورد دیگر. همه این مردان از سربازان خط تأثیر بیشتری دارند، تحرک بیشتری دارند و پول بیشتری دارند و می توانند نقشه های خود را از قبل اجرا کنند. در حال حاضر، در حالی که ما چهار پهلو به سمت انباری که به تیم اختصاص داده شده است راهپیمایی می کنیم، تعدادی از این جوکرها را در سراسر آستانه فتح شده می بینیم که در داخل کشور مشغول هستند.

بلوند زیتونی پلاتینه پادینا : صداهای آواز و نفخ را تقلید می کند – “آنجا آلونک احشام ماست.” یک انبار نسبتا بزرگ کاه خرد شده بوی خاک شب می دهد و پاهای ما ابرهای غبار را برمی انگیزد. اما تقریباً محصور است. ما مکان های خود را انتخاب می کنیم و تجهیزات خود را دور می اندازیم. آنهایی که بار دیگر رویای بهشت ​​خاصی را در سر می‌پرورانند، آهسته آواز می‌خوانند.

اما بار دیگر. “حالا نگاه کن، مثل جاهای دیگر زشت به نظر می رسد.” اما هیچ وقت برای صحبت کردن وجود ندارد. مسئله این است که شفاف شوید و با تمام قدرت و سرعت دنبال دیگران باشید. ما عجله داریم. با وجود کمر شکسته و پاهای دردناک، ما به طرز وحشیانه‌ای دست به این آخرین تلاش زدیم که آسایش یک هفته به آن بستگی دارد.

جوخه به دو پاترول تقسیم می‌شود و به سمت دوتایی حرکت می‌کند، یکی به چپ و یکی به راست در امتداد خیابان، که در حال حاضر توسط ماموران جستجوی شلوغ مانع شده است. و همه گروه ها یکدیگر را می بینند و تماشا می کنند – و عجله می کنند. در جاهایی برخورد، تکان خوردن و سوء استفاده وجود دارد. بیایید یکباره شروع کنیم.

وگرنه غاز ما پخته می شود! من تصور یک نوع نبرد شدید بین همه سربازان را دارم، در خیابان های روستایی که تازه اشغال کرده اند. مارترو می‌گوید: «برای ما، جنگ همیشه در حال مبارزه و جنگ است – همیشه، همیشه.» در به در می زنیم، ترسو خودمان را نشان می دهیم، مانند کالاهای نامطلوب خود را عرضه می کنیم.

صدایی در میان ما بلند می شود: “خانم گوشه ای برای چند سرباز ندارید؟ ما پول می دهیم.” “نه – می بینید، من افسران دارم – زیر افسران، یعنی – می بینید، این آشفتگی برای گروه و منشی ها و آقایان آمبولانس است.” دلتنگی پس از دلخوری. دوباره یکی پس از دیگری تمام درهایی را که نیمه باز کرده بودیم می بندیم و با امیدی که در چشمانمان رو به کاهش است.

آن طرف آستانه به هم نگاه می کنیم. بارک غرغر می کند: “بن دیو! می بینی که ما چیزی پیدا نمی کنیم.” “لعنت به اون بچه هایی که قبل از ما در وسط قرار گرفتند!” سیل انسانی در همه جا به نقطه پر آب می رسد. این سه خیابان همگی در حال تاریک شدن هستند و هر کدام به دیگری سرریز می شوند. برخی از بومیان از مسیر ما عبور می کنند.

پیرمردان یا بدشکل، در راه رفتن کج و معوج، در صورت قد کوتاه. و حتی جوانانی نیز که راز نابسامانی‌های مخفی یا ارتباطات سیاسی بر سرشان موج می‌زند. در مورد دمپایی‌ها، پیرزن‌ها و بسیاری از جوان‌ها هستند – چاق، با گونه‌های پرپشت، و در سفیدی‌شان با غازها برابری می‌کنند. ناگهان، در کوچه ای بین دو خانه، دید زودگذر زنی را می بینم که از شکاف سایه رد شده است.

اودوکسی، زن پری که لاموز او را مانند یک ساتیور شکار می‌کرد، در آن روز به کشور برگشتیم، آن روز صبح ولپات را مجروح و فویا، زنی را که دیدم از لبه اسپینی تکیه داده بود و با لبخندی متقابل به فارفادت بسته بود، آوردیم. این اوست که من فقط مثل نور آفتاب در آن کوچه به او نگاه کردم. اما درخشش توسط دم یک دیوار تحت الشعاع قرار گرفت و جای آن در تاریکی عود کرد.

بلوند زیتونی پلاتینه پادینا : او در اینجا، در حال حاضر! سپس او سفر طولانی و دردناک ما را دنبال کرده است! او جذب شده است-؟ و او نیز مانند یک فریبنده به نظر می رسد. نگاهی گذرا به صورت او و تاج موهای روشنش بود، اما به وضوح دیدم که او جدی، متفکر، غافل بود. لموز که از نزدیک دنبالم می‌آمد، چیزی ندید و من به او چیزی نمی‌گفتم.

او به زودی حضور درخشان آن شعله دوست داشتنی را که در آن به صورت بدنی غش می کند، کشف خواهد کرد، هر چند که مانند یک Will-o’-th’-wisp از او دور می شود. در حال حاضر، علاوه بر این، ما در وضعیت تجاری قرار داریم. گوشه آرزو را باید برد. با انرژی ناامیدی شکار را از سر می گیریم. بارک ما را به پیش می برد.

او موضوع را جدی گرفته است. او می لرزد – می توانید آن را در پوست سر غبار آلود او ببینید. او ما را راهنمایی می کند، بینی به باد. او به ما پیشنهاد می کند که آن در زرد را در آنجا امتحان کنیم. رو به جلو! نزدیک در زرد رنگ با شکل خمیده به پایین مواجه می شویم. بلر که پایش روی یک نقطه عطف است، قسمت عمده چکمه‌اش را با چاقویش کم می‌کند و زباله‌های گچ‌مانند به سرعت می‌ریزند.