جدیدترین رنگ مو عروس در اینستاگرام

جدیدترین رنگ مو عروس در اینستاگرام : پیشنهاد من پذیرفته شد و دست به کار شدم. ابتدا به کارخانه شیشه‌گری جنوب جرسی رفتم، جایی که بچه‌های کوچکی را دیدم که تمام شب را در شیفت‌های یازده ساعته کار می‌کردند و سینی‌های سنگینی از بطری‌های شیشه‌ای داغ را حمل می‌کردند.

رنگ مو : او بود که آسیب می دید. . بنابراین تصمیم گرفتم از ادعای پول خود در “هرالد” صرف نظر کنم. اما من داستان را رها نمی کنم – این یک موضوع عمومی بود. مردم فریب خورده بودند و تصور می کردند که اصلاحاتی در پکینگ تاون صورت گرفته است. مردم همچنان به خوردن استیک‌های گوشت گاو سلی ادامه می‌دادند، و من مطمئن بودم.

جدیدترین رنگ مو عروس در اینستاگرام

جدیدترین رنگ مو عروس در اینستاگرام : هفته به هفته منتظر ظاهر شدن داستان بودم. وقتی فهمیدم قرار نیست ظاهر شود، البته تا حدودی عصبانی شدم. من تهدید کردم که «هرالد» را برای پرداخت مبلغی که برای نوشتن مقدمه صرف کرده بودم شکایت خواهم کرد، اما متوجه شدم که با این معضل روبرو هستم: سردبیر جوان مشتاق یک سوسیالیست بود و اگر مشکلی ایجاد می کردم.

که مردم باید به هر طریقی حقایق را دریافت کنند. من داستان را نوشتم و به روزنامه های دیگر در نیویورک فرستادم. هیچ کس آن را لمس نمی کند. من آن را به رئیس جمهور روزولت دادم، و او پاسخ داد که متاسفم، اما آنقدر مشغول است که نمی تواند موضوع را مطرح کند. «تدی» یک سیاستمدار زیرک بود و می‌دانست که گرم کردن خاکستر مرده چقدر سخت است.

چقدر طعم کمی در غذاهای پخته شده وجود دارد. البته می‌دانستم که می‌توانم داستان را در روزنامه‌های سوسیالیست منتشر کنم. این همیشه آخرین راه حل من بوده است. اما من می خواستم این داستان به عموم مردم برسد. من کورکورانه در مورد آن مصمم بودم. یک جلسه بزرگ سوسیالیست در هیپودروم نیویورک برگزار شد و من به شهر رفتم و در این جلسه پانزده دقیقه وقت خواستم.

من داستان را برای یک مخاطب پنج یا شش هزار نفری و با خبرنگارانی از هر روزنامه نیویورکی در مقابلم تعریف کردم. حتی یک روزنامه نیویورک، به جز روزنامه سوسیالیست، صبح روز بعد به این موضوع اشاره نکرد. اما باز هم تسلیم نمی شدم. گفتم: «این یک داستان شیکاگو است. اگر آن را در شیکاگو بگویم، ممکن است هیجان عمومی آن را به مطبوعات تحمیل کند.» بنابراین من به برخی از دوستانم در شیکاگو تلگراف زدم.

من دراماتیک‌ترین چیزی را که می‌توانستم به آن فکر کنم برنامه‌ریزی کردم – از آنها خواستم برای من جلسه ای در منطقه استاک یاردز بگذارند، و آنها پاسخ دادند که می‌کنند. توجه داشته باشید، کمی بیش از یک سال قبل از اینکه را روی نقشه جهان قرار داده بودم. من پکینگ تاون و ۵۳روش های آن موضوع بحث در میز شام بسیاری از کشورها. و حالا برای اولین بار از آن رویداد به برمی گشتم.

جدیدترین رنگ مو عروس در اینستاگرام : سالن بزرگی وجود داشت که تا درها با کارگران استاک یارد گیر کرده بود. اگر بگویم که آنها به صراحت گفتند که از آمدن من به آنجا خوشحال بودند، مرا عفو خواهید کرد. و برای این حضار پر سر و صدا، داستان تحقیقات «نیویورک هرالد» و آنچه کشف شده بود را گفتم. من ایستادم و به چهره این زنان و کارگران نگاه کردم و گفتم: «شما کسانی هستید که از این مسائل مطلع هستید.

آیا آنها حقیقت دارند؟» صدایی از رضایت شنیده شد که ساختمان را تکان داد. گفتم: « من می‌دانم که آنها درست هستند، و شما هم می‌دانید که درست هستند. حالا این را به من بگو، آیا باید آنها را به مردم آمریکا معرفی کرد؟ آیا دوست دارید آنها را به مردم آمریکا بشناسانند؟» و دوباره صدای غرش رضایت بلند شد. سپس از لبه سکو به ردیفی از میزها نگاه کردم.

جایی که خبرنگاران نشسته بودند و به بالا نگاه می کردند و من مدتی با آنها صحبت کردم. گفتم: «شما اهل روزنامه هستید. شما وقتی داستانی را می بینید می شناسید. حالا به من بگو – مستقیم بگو – آیا این یک داستان نیست؟ مردان روزنامه سری تکان دادند و پوزخند زدند.

آنها می دانستند که این یک “داستان” است. “مردم دوست دارند این را بخوانند – عموم مردم شیکاگو و عموم بقیه آمریکا – آیا نمی‌خواهند؟” و دوباره مردان روزنامه سری تکان دادند و پوزخند زدند. من گفتم: «اکنون، با من عادلانه بازی کن. تا آنجا که به شما مربوط می شود، به من یک معامله مربع بدهید. این داستان را همانطور که امشب گفتم بنویس. بنویس و ورق بزن ببین چی میشه.

آیا این کار را خواهی کرد؟» و خود را عهد بستند، حضار دیدند که خودشان عهد کردند. و به این ترتیب این آزمایش ساخته شد، به همان اندازه که هر کسی می‌توانست تصورش را بکند. و صبح روز بعد فقط یک روزنامه در شیکاگو بود که به سخنرانی من در منطقه استاک یاردز اشاره کرد – «سوسیالیست شیکاگو». نه یک خط در هیچ روزنامه دیگری، صبح یا عصر، در شیکاگو!

جدیدترین رنگ مو عروس در اینستاگرام : کمی بعد اتفاقاً در سواحل اقیانوس آرام بودم و یک بار دیگر آزمایش را انجام دادم. داشتم نمایشنامه می‌دادم که آن روز صبح روزنامه‌ای به من حقه‌های کثیف داده بود. بنابراین در سخنرانی خود من آنچه را که درباره روزنامه های آمریکایی فکر می کردم، گفتم و این داستان شیکاگو را گفتم.

فقط یک روزنامه در سانفرانسیسکو خطی در مورد این موضوع منتشر کرد و آن “بولتن” بود که توسط فرمونت اولدر، که اتفاقاً یک دوست شخصی و یکی از معدود سردبیران روزنامه مستقل در آمریکا بود، ویرایش شد. به جز برای ۵۴روزنامه‌های سوسیالیستی، “بولتن” تنها روزنامه آمریکایی است که تا به حال این داستان را چاپ کرده است.

من می گویم تنها روزنامه آمریکایی; شاید بتوانم بگویم تنها روزنامه جهان. مدتی بعد رسوایی در مورد گوشت آمریکایی در انگلستان به وجود آمد و “لندن دیلی تلگراف” از من خواست تا هر گونه اطلاعاتی را که برای ارائه شرایط در پکینگ تاون دارم “بدون محدودیت” به آنها ارسال کنم. من چند هزار کلمه از این داستان «نیویورک هرالد» را برایشان فرستادم.

اما آنها یک خط از آن را منتشر نکردند. آنها البته این ترس را داشتند که «هرالد» از آنها به دلیل افترا شکایت کند. در انگلستان هیچ حمایتی برای شما نیست که حقیقت را منتشر می کنید، زیرا اصل قانون انگلیس این است: “هر چه حقیقت بزرگتر باشد افترا بیشتر.” همچنین، بدون شک، آنها تحت تأثیر همبستگی روزنامه ها قرار گرفتند.

جدیدترین رنگ مو عروس در اینستاگرام : نوعی افتخار جدید در میان دزدان. ۵۵ فصل نهم با هدف قلب عمومی انتشار «جنگل» نامه‌های رقت‌انگیزی از سوی کارگران و زنان دیگر برده‌های بزرگ آمریکایی برایم آورده بود، و من با پیشنهاد نوشتن مجموعه‌ای از مقاله‌ها در مورد صنعت شیشه به «ریدگوی همه» رفتم. صنعت فولاد، معادن زغال سنگ، کارخانه های پنبه، کمپ های چوب. من پیشنهاد دادم تمام کارهای تحقیق را خودم انجام دهم.