آرایشگاه زنانه سمت صادقیه

آرایشگاه زنانه سمت صادقیه : آقایی که شبیه یک شب اول معمولی به نظر می رسید. بله، آقای چسترتون به ما می گفت، چیز عجیبی بود. او همیشه شنیده بود که آمریکایی ها ماشین ها را می پرستند. ماشینی که همه جا اینجاست، و ماشینی که به حالت شگفت انگیزی از کمال مکانیکی رسیده است، آسانسور بود، به قول ما. هنگامی که او برای اولین بار وارد آسانسور آمریکایی شد.

رنگ مو : توسط او دستگیر شداین واقعیت که مردانی که وارد آن می‌شدند کلاه‌های خود را برداشتند و در حالی که بالا می‌رفت، بی‌صدا با سرهای برهنه ایستادند. اینطور است، با خود گفته بود، آنها در حال عبادت هستند، در نماز هستند، این یک مراسم مذهبی است. مراسم عرفانی است، آسانسور معبد آنهاست. آیا او در متروی ما بوده است؟ خواسته شده بود.

آرایشگاه زنانه سمت صادقیه

آرایشگاه زنانه سمت صادقیه : خیر؛ او یک بار در ایستگاهی رفته بود، اما سوار یکی از قطارها نشده بود. ای کاش اکنون به این فکر می‌کردم که به نبرد و شاتل سریع مکالمه بپردازم تا بفهمم چرا او نبوده است. آیا او از آنها می ترسید؟ چیزهایی که آقای چسترتون به ویژه در ایالات متحده دوست داشت چه بود؟ خوب، برای یک چیز، او “برافراشته” را بسیار دوست داشت.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

او فکر می‌کرد که آن‌طور در هوا بزرگ است. و چه چیزی به خصوص مورد پسند نبود ؟ آقای لی ظاهراً از کتاب یادداشتی که توسط خانم چسترتون نگهداری می شد، که در حلقه کوچک نهایی آنها به عنوان “کتاب دوست داشتن ها و دوست نداشتن ها” شناخته می شد، اطلاعات داشت. او به سختی توانست از این مطلب بخواند – کاری که او با دقت انجام داد و کتاب را محکم جلوی خود گرفته بود.

از جمله چیزهایی که در آن قرار داده شده است، بستنی، آب یخ، “چکمه های آمریکایی” (که منظور کفش های پاشنه بلند زنانه بود) و مصاحبه کنندگان، خبرنگاران و دوربین ها بود.مردان. چیزهایی که مخصوصاً مورد پسندشان بود شامل صندلی های سالن-ماشین بود. آقای چسترتون: “الان از آن بدم نمی آید.

من عادت بد آب یخ را دارم.” به طور کلی پذیرفته شد که “بالابر” کلمه شادتر از “آسانسور” است. خانم چسترتون فکر می کرد که کلمات علمی، فنی، صحیح یا هر چیزی که شما آنها را می نامید، همیشه تمام احساس زندگی را از آنها می گیرد. مثلاً «هوانورد» اصلاً رنگی نداشت. اما اصطلاح معروف «مرد پرنده» یا «مرد مگس» چقدر خوب بود!

مکالمه لحظه ای به گروه هایی تقسیم شد. شنیده شد که آقای چسترتون به آقای وولکات می‌گفت: “منظورم زمانی بود که ییتس جوان بود، زمانی که عرفان جاز بود.” یادم نمی‌آید که چگونه با آنها شروع به کار کرد. او با سرگرم‌کننده‌ترین و بانشاط‌ترین تصنیف بلوک شروع کرد که عبارت «و خانم جیمز پادشاه را سرگرم خواهد کرد» است.

نوعی قطعه در بین دوستان که متاسفانه در هیچ کتابی نیست. او با نوعی صدای شادی تلاوت می کرد، سرش را از این طرف به طرف جلو و عقب تکان می داد، در نتیجه زمان را به موسیقی بیت اختصاص می داد و پایان هر بیت را با خنده های حباب نقطه گذاری می کرد. او از خوبی ها گذشتمی داند که چند بیت از فریب ادبی غلتکی. ساعت یازده و نیم بود.

آرایشگاه زنانه سمت صادقیه : دیدم آقای چسترتون، وقتی یکی دیگر صحبت می‌کرد، گاهی خمیازه می‌کشید. چهار تماس گیرنده بلند شدند تا بروند. یکی از ما از آقای چسترتون پرسید که آیا انتظار دارد به زودی به آمریکا برگردد؟ او از طریق تاج گلی از لبخند پاسخ داد که در قایق بلیط برگشت نمی گیرد. وقتی سوار ماشین «خارجی» شدیم، هر دوی آن‌ها در درگاهشان قاب شده بودند.

خانم چسترتون با ما تماس گرفت که امیدوار است همه ما را در انگلیس ببیند، “به تنهایی یا با هم”. همانطور که ماشین از کف آنها پایین افتاد، هر دو خداحافظی شاد و دوستانه داشتند. ناگهان متوجه شدم که آنها بسیار شبیه یک جفت کودک بودند – آنها بسیار خوشحال، بسیار طبیعی، بسیار بی گناه و آشکارا به یکدیگر علاقه داشتند.

فصل دوازدهم اصلاً هیچ سیستمی برای سیستم انسانی وجود ندارد فکر می کنم در مورد خودم به شما بگویم. شاید در مورد شما هم همینطور باشد. به هر حال، این یک چیز عجیب و غریب است. و ما باید سعی کنیم به این موضوع توجه کنیم – چرا ظاهراً هیچ دلیل یا منطقی در مورد سیستم های ما وجود ندارد. می بینید، من مقدار زیادی از زمان را با احساس خوب پشت سر می گذارم.

هیچ مشکلی در سیستم من وجود ندارد. به هر حال چیزی که بتوانم متوجه آن باشم. همه می گویند: “چقدر خوب به نظر می رسی! رنگ عالی، تو داری.” و غیره. سپس، شاید، در روزنامه می بینم که یک اپیدمی برنامه ریزی شده است که به زودی شهر را ویران کند. این خبر دقیقاً مرا درگیر خود کرده است.

در ادامه این مقاله آمده است که همه شهروندان باید به فکر تقویت سیستم خود در برابر ویرانی های این بیماری وحشتناک باشند که به سرعت در حال نزدیک شدن است. یا می‌خوانم، بگویم که هفته صرفه‌جویی چنین بودموفقیت بزرگی (برای بقیه) این است که کمپینی برای افتتاح هفته سلامت در جریان است.

که (من خواندم) تا حد زیادی مرگ و میر را در جامعه کاهش خواهد داد. راه کاهش مرگ و میر خودم (با توجه قابل توجهی خواندم) این است که در مورد سلامتی خود توقف کنم، نگاه کنم و گوش کنم. و برای انجام آن در حال حاضر! من از آن کلمات رکیک مانند مرگ و میر خوشم نمی آید. مزاحمم می شوند و گهگاه مرا به دردسر بی پایان برسانید – همانطور که خواهید دید.

در ماشین‌ها و مکان‌ها متوجه تعداد غیرعادی آگهی‌هایی شده‌ام که به شما راهنمایی می‌کنند برای «حفاظت از منافع وراثتان» با چه شرکتی مشورت کنید. الف فوت کرد (ممکن است در یکی از این کارت ها گفته شود) و دارایی خود را به B، بیوه اش، واگذار کرد و C را به عنوان مجری نام برد.

سی اندکی بعد به طور ناگهانی درگذشت. ب (بیوه) با E، با زمین های نفتی در هاوایی – و غیره ملاقات کرد. آگهی به پایان می رسد: آیا شما A هستید؟ نه هنوز؛ من نیستم! اما بهتر است مراقب باشم.

آرایشگاه زنانه سمت صادقیه : من می دانم که این یک تبلیغ خوب است زیرا به همان روشی که انجام می دهد در ذهن من نقش می بندد. یا، دوباره، شاید فقط تعدادی چیز کوچک وجود دارد که من با آنها برخورد می کنم.

یک روز یک آقایی سر ناهار به من می گوید، ما می گوییم، نمی تواند چای بنوشد، زیرا به او اسید اوریک می دهد.بد خوب بخشنده! و من (شاید) در معرض اسید اوریک هستم!