آرایشگاه های زنانه نیاوران

آرایشگاه های زنانه نیاوران : یک مقام رنگارنگ در لباسی مجلل با توری طلایی که فرماندهی پورتال را بر عهده داشت مرا به سمت ورودی صحنه راهنمایی کرد. به گذرگاهی تاریک و ظاهراً متروک رفتم و مکث کردم تا قدم بعدی خود را در نظر بگیرم. قبل از من یک دیافراگم بلند و با نور روشن وجود داشت و با عبور از این دیافراگم صدا را به آرامی دریافت کردمبالا و پایین رفتن، با صدای نسبتا آرام.

رنگ مو : مکثی جزئی در جریان گفتار فردی، و به دنبال آن مستقیماً، موجی ملایم به عنوان شادی صمیمی حضار در مورد آنچه که ظاهراً سالن نمایش فراتر بود، موج می زد. درست در آن لحظه، چهره ای تاریک جلوی من تعریف کرد و با زمزمه ای خشن مرا مورد خطاب قرار داد. به من دستور داده شد که در اطراف گذرگاهی که جلوتر است، به سمت اتاق سه حرکت کنم.

آرایشگاه های زنانه نیاوران

آرایشگاه های زنانه نیاوران : من باید از پشت یک صفحه بلند رد می شدم (بعداً تشخیص دادم)، اما ناخواسته از جلوی آن گذشتم و ناگهان خود را هدف هزاران هزار چشم دیدم – و پشت غیرقابل انکار آقای چسترتون که مستقیماً جلوی من ظاهر می شد. پس از به دست آوردن گذرگاه، دری با برچسب A 3 پیدا کردم. چون به ضربه ام پاسخی دریافت نکرد، آن را باز کردم. و به یک سوراخ کوچک روشن نگاه کرد.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

که به اندازه یک سوم یک اتاق خواب سالن بسیار کوچک است. تنها چیزی که به من قابل توجه بود یک لباس بزرگ و تیره بود که از قلابی در دیوار آویزان بود. به نظر می رسید – آه! آره؛ این یک پالتوی حجیم بود که یک شنل عجیب و غریب به آن چسبانده بود. بنابراین؛ من در مغازه درست بودم. فکر کردم باید به اطراف نگاه کنم.

سعی کنمکسی را پیدا کن من به آنچه فکر می کنم «بال» تئاتر است سرگردان شدم. به هر حال، من از یک طرف، از صحنه و به بخشی از یک گالری، دید عالی داشتم. تنها کسی که در نزدیکی من بود یک آتش نشان بود که هیچ توجهی به من نداشت، اما همچنان به آقای چسترتون خیره شد، با حالتی که (همانطور که می‌توانستم آن را رمزگشایی کنم) باعث عدم درک شگفت‌انگیز می‌شد.

سعی کردم به چیزی که تصور می‌کردم یک دیوار بود تکیه دهم، اما در کمال وحشت تمام سازه تقریباً از بین رفت زیرا به سختی آن را لمس کردم. با درک صندلی در طرف دیگر آتش نشان، از جلوی او گذشتم، نشستم و خود را به تأمل در این منظره سپردم. اولین برداشت من، فکر می‌کنم، این بود که آقای چسترتون به قدری کلیدی صحبت می‌کرد که باید انتظار شنیدن فریادهای “بلندتر” را داشتم.

از همه جای خانه می آید اما از حالت روشن چهره های دور در گوشه ای از گالری که برای من قابل مشاهده بود، ظاهراً او کاملاً دنبال می شد. آن موقع نمی‌دانستم که در اولین حضور عمومی‌اش در نیویورک، صدای سخنرانی‌اش را به‌عنوان موش اصلی که از کوه آمده بود یاد کرده بود.در آن زمان من اظهار نظر فرانسیس هکت در مورد آن را ندیده بودم که: “البته این یک صدا نبود.

آقای هکت می افزاید که این “صدای معمولی خوب سالن سخنرانی است.” من احساس نمی کنم که این کاملاً برداشت من از آن بعدازظهر دیگر را توصیف کند. بلکه شاید باید موضوع را اینگونه بیان کنم. خاطره من از مکالمه ای که با او در سال ۱۹۱۴ در بیکنزفیلد داشتم این است که صدای او در آن زمان نسبت به روز دیگر، کیفیت بسیار تیره تری داشت، و بیشتر، بسیار بیشتر، در نوبت صحبت هایش، یک نت خشن از دنیای تنومند بود.

آرایشگاه های زنانه نیاوران : شاید او احساس می کند که در برابر یک مخاطب آمریکایی “نماینده” باید کاملاً همان چیزی باشد که قبلا “نجیب” نامیده می شد. به هر حال، من مطمئناً روز قبل صدای یک نجیب زاده متواضع، بسیار دوستانه، فرهیخته و زیرک را شنیدم که با دقتی که در بین انگلیسی ها بیشتر از آمریکایی ها مشاهده می شد صحبت می کرد. حتی ردی از لحنی در آن وجود داشت که انگار بیشتر در خانه در داخل دیوارهای دانشگاه است.

گرچه، در واقع، خوشحالم که بگویم، آقای چسترتون بیشتر در خانه در «میخانه ها» از اشارات عالمانه، سرگرم کننده و مفرح به جامعه پرهیز نکرد. و من نمی توانم شک کنم که شاید او پیدا شده باشدحتی از آنچه که او بود، سرگرم کننده تر بود، اما، مهم نیست. یکی از آقایان که در اینجا قطعه ای در مورد برداشت های خود از سخنرانی های آقای چسترتون نوشته است.

احساس می کند که مخاطبانش آنقدر که اعضای آن انتظار داشتند، اوقات خوشی را سپری نکرده اند. من فقط یک بخش کوتاه و پایانی از یک سخنرانی شنیدم. بخشی از حضار که بیشتر از همه قبل از مشاهده من به آنها نزدیک شد، آنهایی بودند که پشت میز پر از مطبوعات نشسته بودند، که مستقیماً بین من و سخنران قرار داشت.

این موجودات ساده لوح تمام شواهدی مبنی بر به دست آوردن ارزش پول خود ارائه کردند. اگرچه آقای چسترتون هنگام صحبت کردن، یادداشت ها را ورق زد، اما نمی توان گفت که سخنرانی خود را خوانده است. از سوی دیگر، واضح بود که او به طور قابل ملاحظه ای از یک بررسی دقیق آماده شده فاصله نگرفت. یال فرو ریخته ای که بالای سر او قرار داشت.

حتی از قبل بزرگتر به نظر می رسید. با این حال، به نظر نمی رسید که کاملاً سقوط کند. من فکر می کنم (از سال ۱۹۱۴) تلاشی برای مسواک زدن کاملاً زیبا انجام شده است. مطمئناً همیشه بسیار خاکستری است.

فکر می‌کنم در مقاله قبلی‌ام چیزی شبیه به این گفته‌ام: «آقای چسترتون دارای رنگ قرمز فوق‌العاده‌ای استچهره ای که سبیل های کوچکش در مقابل آن رنگ روشن به نظر می رسد.” در حالی که چهره آقای چسترتون امروز را نمی توان رنگ پریده توصیف کرد، اما بیشتر شبیه یک صورت است و کمتر شبیه یک ماه کامل درخشان است.

سخت تر چند نفر از مفسران اخیر ما در مورد آقای چسترتون به این موضوع توجه کرده اند که او به اندازه ای که به نظر می رسد او را بزرگ نمی دانند.

به یاد دارم که وقتی او را قبل از دیدنش دیدم حتی از این که او را هیولایی تر از آن چیزی که حتی در عکس هایش دیده می شد پیدا کنم، وحشت کردم. به نظر می رسد که او در مسابقات بزرگ در انگلستان شرکت می کند.

آرایشگاه های زنانه نیاوران : و عکس‌های اخیر او در نقش فالستاف، یا تونی ولر، یا آقای پیکویک، یا کسی مانند آن، با خاطرات من از او کاملاً مطابقت ندارد. درست است، او حجم زیادی را که قبلا داشت را ندارد. اما باید بگویم که این یک منتقد فریبنده است که او را به اندازه کافی فیل برای همه اهداف معمولی نمی داند.