پروتئین تراپی طبیعی مو

پروتئین تراپی طبیعی مو : بنابراین آنها فوراً درختی را به هم زدند، درب و همه زمانی که آن سه به سختی جا خوش کرده بودند سوارکاران زیر درخت سوار شدند و در آنجا اردو زدند.

رنگ مو : به جلو و پشت سرش نگاه کرد به پایین جاده نگاه کرد و سه سوار در حال تاخت و تاز بودند در امتداد. فوراً این فکر به ذهن جفت آنها رسید که اینها سوارکاران در مسیر خود بودند.

پروتئین تراپی طبیعی مو

پروتئین تراپی طبیعی مو : غروب از غروب در همان موقع فرا رسیده بود، به طوری که آنها نمی توانستند ببینند دو برادر حالا این دو برادر واقعاً در درخت کارشان را خیلی خوب انجام می دادند یکی از آنها احمق نبود. محمد احمق شروع به تمرین کرد.

لینک مفید : پروتئین تراپی مو

او تصور می کرد چنین کرده است یک چیز هوشمندانه به ترتیب در را با خود آورده بود تا کسی وارد خانه نشود برادر عاقل می داد هر چیزی را از شر احمق خلاص کرد و در ذهنش شروع به چرخش کرد چگونه او می تواند آن را به بهترین شکل مدیریت کند.

خوشی هایی که آرامش سوارکاران را در زیر آن بر هم زد درخت با این حال، در حال حاضر، یک تصادف – انفجار! – و بر روی سر سه تخت خواب در بزرگ سنگین را از بالای درخت به زمین زدند. «پایان جهان فرا رسیده است، پایان جهان آمده است گریه کرد آن‌ها، و با چنان ترسی هجوم آوردند که بدون شک این کار را نکرده‌اند تا به امروز متوقف شد.

این کار تا آنجا که به پایان رسید برادر بزرگتر نگران بود. صبح برخاست و به راه خود رفت راه، و برادر کوچکتر احمق را تنها گذاشت. بنابراین محمد احمق بیچاره مجبور شد به تنهایی به دنیای گسترده برود. او ادامه داد و ادامه داد تا اینکه به دهکده ای رسید، در آن زمان او بسیار بود.

گرسنه در آنجا در دروازه مسجدی ایستاد و یکی دو را گرفت پاراگراف ها[۶] از کسانی که وارد و خارج شدند تا زمانی که او به اندازه کافی خرید کرد خودش چیزی برای خوردن در آن لحظه یک مرد کوچک چاق از آنجا بیرون آمد مسجد و چشمانش را به محمد انداخت و از او پرسید.

که آیا دوست داری؟ وارد خدمت او شوید. محمد پاسخ داد: «اگر این کار را بکنم مهم نیست، اما فقط به شرط آن هیچ یک از ما نباید به هر دلیلی با دیگری عصبانی شویم.

پروتئین تراپی طبیعی مو : اگر تو از من عصبانی هستی من تو را می کشم و اگر با تو عصبانی شوم تو ممکن است من را نیز بکشد.» مرد چاق با این شرایط موافقت کرد، زیرا وجود داشت کمبود شدید خدمتگزار در آن روستا برای اینکه کار کوتاهی از مرد کوچک چاق بسازد.

احمق از آنجا شروع کرد یک بار تمام مرغ ها و گوسفندها را از محل اربابش تعقیب کرد. «هنر عصبانی هستی استاد؟» سپس از پروردگارش سؤال کرد. استادش شگفت زده شد اما او{۴۷}فقط پاسخ داد: “عصبانی؟ نه من! چرا باید باشم؟» در عین حال او هیچ چیز دیگری به او سپرده است.

اما اجازه دهید او در خانه بدون نشستن هر کاری برای انجام دادن اربابش زن و بچه داشت و محمد باید از آنها مراقبت می کرد. او دوست داشت کودک را بالا و پایین بکوبد، اما او آن را در کوبید و صدمه دید خیلی دست و پا چلفتی بود. بنابراین او به زودی مجبور شد آن را کنار بگذارد.

اما همسر شروع کرد به ترس از اینکه دیر یا زود نوبت بعدی او خواهد رسید، بنابراین او یک شب شوهرش را متقاعد کرد که از دست احمق فرار کند. محمد شنیده است که آنها چه می گویند، خود را در انبار آنها پنهان کرده است، و زمانی که آنها آن را در دهکده بعدی باز کرد و بیرون آمد.

بعد از مدتی ارباب و همسرش با هم توافق کردند که بروند و شب ها در ساحل دریاچه بخوابند. محمد را با خود بردند و تختش را درست روی لبه آب گذاشت تا در آن موقع غلت بزند او رفت بخوابد.

با این حال، احمق آنقدر احمق نبود، بلکه آن را ساخته بود زن اربابش به جای خودش به دریاچه می‌پرد. «هنر عصبانی، استاد؟” او فریاد زد. – «واقعاً عصبانی! وقتی می بینم چطور می توانم به عصبانی شدن کمک کنم.

اموالم ضایع شد و زن و فرزندم کشته شدند و خود من الف گدا – و از طریق تو!» آنگاه ابله ارباب خود را گرفت و او را گذاشت در ذهن جمع و جور آنها، و او را به آب انداخت.{۴۸} محمد اکنون خود را تنها می‌دید، بنابراین به دنیای گسترده رفت یکبار دیگر. او ادامه داد و هیچ کاری نکرد.

جز نوشیدن قهوه شیرین، سیگار چیبوک‌ها، از بالای شانه‌اش به اطراف نگاه کنید، و آرام به سمت شانه‌اش قدم بزنید سهولت. همانطور که او به این ترتیب در زد، او شانس به نور بر روی یک قطعه پنج پاراگراف، که او به سرعت آن را برای برخی لبلب ها تغییر داد.

که او بلافاصله به جویدن افتاد و در حین جویدن، بخشی از آن به داخل الف افتاد چشمه کنار راه، که در آن احمق به اندازه کافی بلند غرش کرد که شکافت گلویش: «لبلبم را به من پس بده، لبلم را به من پس بده!» در این زمزمه هولناک جنی از سرش بلند شد و آنقدر بزرگ شده بود.

که سرش بزرگ بود لب بالایی آسمان را در نوردید، در حالی که لب پایینی او زمین را پنهان کرد. “چه چیزی شما نیاز دارید؟” از جن پرسید: من لببلم را می‌خواهم، لبلم را می‌خواهم! محمد گریه کرد.

جن در چشمه فرود آمدند و چون دوباره بالا آمد، نگه داشت یک میز کوچک در دستش این میز کوچک را به احمق داد و گفت: هر وقت گرسنه شدی فقط باید بگویی: سفره کوچک، به من بده تا بخورم، و چون سیر شدی، بگو: سفره کوچک، اکنون به اندازه کافی غذا خورده ام.

پس محمد سفره را گرفت و با آن به دهکده ای رفت و هنگامی که او احساس گرسنگی کرد و گفت: میز کوچولو، به من بده تا بخورم! و بلافاصله قبلا ایستاده بود{۴۹}آنقدر غذاهای زیبا و دلپذیر برای او وجود داشت که نتوانست تصمیم خود را برای شروع او فکر کرد: «خب، باید اجازه بدهم بیچاره های روستا هم این شگفتی را می بینند.

پروتئین تراپی طبیعی مو : پس رفت و همه آنها را به یک ضیافت بزرگ دعوت کرد. روستاییان یکی پس از دیگری آمدند، به سمت راست نگاه کردند.