لایت استخوانی روی موی قهوه ای

لایت استخوانی روی موی قهوه ای : من نمی توانم نقاشی کنم، نمی توانم کاری انجام دهم. من مثل یک موش کلیسا فقیر هستم.» خندید، تلخ و خیلی بلند. “من یک گدای لعنتی شده ام، زالو برای دوستانم. من یک شکست خورده هستم. من مثل جهنم فقیر هستم.» تنفر او بیشتر می شد.

رنگ مو : الان کاملا نزدیک او می رقصیدند. مرد کوتاه قد می گفت: «آنها آنقدر آدم های اضافی را دعوت می کنند که تو.» ادیت را روی شانه همسرش صدا زد: سلام گوردون. قلبش به شدت می تپید. چشمان درشت تیره اش به او خیره شده بود. قدمی در جهت او برداشت. شریک زندگی او را برگرداند – او صدای او را شنید که نفخ می کرد – “-اما نیمی از گوزن‌ها روشن می‌شوند و زودتر می‌روند.

لایت استخوانی روی موی قهوه ای

لایت استخوانی روی موی قهوه ای : بنابراین…” سپس صدای آهسته در کنار او. “میشه، لطفا؟” او ناگهان با گوردون می رقصید. یکی از بازوهایش دور او بود. او احساس کرد که آن را به طرز اسپاسمی سفت می کند. دستش را با انگشتان باز روی پشتش احساس کرد.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

دست او که دستمال توری کوچک را گرفته بود در دستش له شده بود. او با نفس نفس زدن شروع کرد: “چرا گوردون”. “سلام ادیت.” او دوباره لیز خورد – با بهبودی او به جلو پرتاب شد تا اینکه صورتش پارچه سیاه کت شام او را لمس کرد. او او را دوست داشت – می دانست که او را دوست دارد – سپس برای یک دقیقه سکوت حاکم شد در حالی که احساس عجیبی از ناراحتی او را فرا گرفت. یک چیزی اشتباه بود.

ناگهان قلبش به هم ریخت و وقتی متوجه شد که چه چیزی است، برگشت. او رقت انگیز و بدبخت، کمی مست و بدبختانه خسته بود. او بی اختیار گریه کرد: “اوه…” چشمانش به او خیره شد. او ناگهان دید که آنها خون آلود شده اند و به طور غیرقابل کنترلی می چرخند. او زمزمه کرد: «گوردون، ما می‌نشینیم. من می خواهم بنشینم.» آنها تقریباً در طبقه وسط بودند.

اما او دو مرد را دیده بود که از طرف مقابل اتاق به سمت او حرکت می کنند، بنابراین ایستاد، دست لنگی گوردون را گرفت و او را به سمت جمعیت هدایت کرد، دهانش بسته و صورتش کمی رنگ پریده بود. زیر رنگ سرخش، چشمانش از اشک می لرزید. او بالای پله های فرش نرم جایی پیدا کرد و او به شدت کنارش نشست.

او شروع کرد و با بی ثباتی به او خیره شد: «خب، ادیت، مطمئناً از دیدنت خوشحالم.» بدون پاسخ به او نگاه کرد. تأثیر این امر بر او غیرقابل اندازه گیری بود. او سال‌ها مردانی را در مراحل مختلف مستی، از عموها گرفته تا راننده‌ها، می‌دید، و احساساتش از سرگرمی تا انزجار متفاوت بود، اما اینجا برای اولین بار با احساس تازه‌ای گرفتار شد.

وحشتی غیرقابل بیان. او با اتهام زنی و تقریباً گریان گفت: «گوردون، تو شبیه شیطان هستی.» سرش را تکان داد و گفت: “به مشکل خوردم، ادیت.” “مشکل؟” «همه نوع دردسر. هیچی به خانواده نگو، اما من همه چیز تیکه تیکه شدم. من حالم خرابه، ادیت.» لب پایینش افتاده بود. به نظر می رسید به سختی او را می دید.

لایت استخوانی روی موی قهوه ای : او تردید کرد: «نمی‌توانی، نمی‌توانی، نمی‌توانی در مورد آن به من بگوئی، گوردون؟ می دانی که من همیشه به تو علاقه مند هستم.» لبش را گاز گرفت – قصد داشت چیزی قوی تر بگوید، اما در پایان متوجه شد که نمی تواند آن را بیرون بیاورد.

گوردون به آرامی سرش را تکان داد. “من نمی توانم به شما بگویم. تو زن خوبی هستی من نمی توانم داستان را به یک زن خوب بگویم.» او با سرکشی گفت: «پوسید». «فکر می‌کنم این توهین کامل است که کسی را به این شکل زن خوب خطاب کنیم. این یک اسلم است.

تو مشروب خوردی، گوردون.» “با تشکر.” سرش را به شدت متمایل کرد. “بابت اطلاعات متشکرم.” “چرا مشروب می خوری؟” “چون من خیلی بدبختم.” “آیا فکر می کنید نوشیدن الکل آن را بهتر می کند؟” “تو چه کار می کنی، می خواهی مرا اصلاح کنی؟” «نه؛ من سعی می کنم به شما کمک کنم، گوردون. نمی تونی در موردش به من بگی؟» من در یک آشفتگی وحشتناک هستم.

بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که وانمود کنید مرا نمی شناسید.» “چرا، گوردون؟” “متأسفم که از شما سرزنش کردم – این نسبت به شما ناعادلانه است. تو زن پاکی هستی – و این همه چیز. اینجا، من یکی دیگر را می آورم تا با شما برقصد.» او به طرز ناشیانه ای روی پاهایش بلند شد.

اما او دستش را بالا برد و او را در کنار خود روی پله ها پایین کشید. «اینجا، گوردون. تو مسخره ای تو داری به من آسیب میزنی. شما مثل یک مرد دیوانه رفتار می کنید.» من اعتراف می کنم. من کمی دیوانه هستم. چیزی با من اشتباه است، ادیت. چیزی از من باقی مانده است. مهم نیست.» “می شود.

به من بگو.” “فقط آن. من همیشه عجیب و غریب بودم – کمی متفاوت از پسرهای دیگر. در دانشگاه خوب است، اما اکنون همه چیز اشتباه است. چیزهایی مثل قلاب های کوچک روی لباس چهار ماه است که در درونم فرو می ریزند، و وقتی چند قلاب دیگر از بین برود.

در حال جدا شدن است. من خیلی کم کم دارم خلوت می شوم.» چشمانش را به او چرخاند و شروع به خندیدن کرد و او از او دور شد. “مشکل چیه ؟ چته؟” او تکرار کرد: فقط من. “من می روم لونه. تمام این مکان برای من مثل یک رویا است – این دلمونیکو – ” همانطور که او صحبت می کرد دید که او کاملاً تغییر کرده است. او اصلاً سبک و همجنس‌باز و بی‌دقت نبود.

لایت استخوانی روی موی قهوه ای : بی‌حالی و دلسردی بزرگی بر او وارد شده بود. انزجار او را گرفت و به دنبال آن کسالت غافلگیرکننده ای رخ داد. به نظر می رسید صدایش از یک خلأ بزرگ بیرون آمده بود. او گفت: «ادیت، قبلا فکر می‌کردم باهوش، با استعداد و هنرمند هستم. حالا میدونم هیچی نیستم نمی توانم طراحی کنم، ادیت. نمی دانم چرا این را به شما می گویم.» او با غیبت سری تکان داد.