رنگ موی لایت پر

رنگ موی لایت پر : درست است، بالاخره برخی گام ها در مسیر درست برداشته شده است. برخی از ارواح نجیب با “راحت” حقایق وحشتناک صحبت کرده اند. این که کاری باید انجام شود، اکنون توسط همه کسانی که فکر می کنند تصدیق می کنند.

رنگ مو : چه کسی بر این باور است که زمینداران ایرلندی مسئولیت حمایت از دهقانان را به شرط برده شدن آنها بر عهده بگیرند؟ در واقع، آیا بدنام نیست که آنها به آنها کمک می کنند تا به آمریکا مهاجرت کنند و اغلب کابین ها و کلبه های آنها را پایین می کشند تا آنها را بیرون کنند؟” در اثبات بیشتر آموزه‌های ارضی الغا، مقاله‌ای از مدافع مسیحی شمالی ، یک مقاله باهوش متدیست، که در ایالت نیویورک ویرایش شده است.

رنگ موی لایت پر

رنگ موی لایت پر : اضافه می‌کنیم: « عملیات کارخانه. – طبقه‌ای از کارگران، متشکل از مردان، زنان و کودکان هستند که هرگز به آنها فکر نمی‌کنیم، اما با تأسف می‌بینیم که آنها را حداقل در تخیل می‌بینیم که با وجود تمام مراقبت‌هایشان، در حال فروکش کردنشان به وابستگی مطلق هستند. از این رو، ما هرگز به یک کارخانه یا مؤسسه تولیدی بزرگ با لذتی بی‌نظیر نگاه نمی‌کنیم.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

مردان و زنانی که ماشین آلات آن را کار می‌کنند، آنقدر مستعد هستند که با چنین مؤسساتی به میزان نامناسبی همذات پنداری کنند. به آرامی، اما مطمئناً، تا سرانجام فرد و کارخانه آنقدر با هم ترکیب می شوند[ص ۳۳۰] به یکی، که وجود جداگانه غیرممکن است. قاطعیت و حقیقت به تنهایی نگارنده در علوم اخلاقی و سیاسی به کشف بزرگی دست یافته است.

و سوژه خود را از همه تأثیرات شخصی بالاتر می برد، او متعهد می شود که آن را توسط دیگران کار کنند، بدون اینکه خودنمایی نامش را ثبت کنند، یا تصور کنند که تشویق نسل حاضر یا نسل های آینده می تواند بر لذت عالی او در کشف و به کارگیری بیفزاید. یک “نوش جان” برای بیماری های متنوع و تلخی که سه چهارم ساکنان فقیر “بریتانیا” را فرا گرفته است.

از آنجایی که برای آماده کردن ذهن برای پذیرش آن با احترام لازم است، شرح مختصری از ابزارهایی که به وسیله آنها به یک کشف بزرگ رسیده است، لازم است، خلاصه ای از روند کشف این حقیقت بسیار مهم را ارائه خواهم کرد. من که با حساسیت های طبیعی به دنیا آمدم، در اوایل یاد گرفتم که از دردی که دیگران تحمل می کنند دوری کنم.

به گونه ای که گویی واقعاً و بدن خودم احساس می کنم. به این ترتیب، وقتی وارد جامعه بزرگ و متحرک بشر شدم، چه صحنه ای برای من به نمایش گذاشته شد! چه انبوهی از بدبختی را تشخیص دادم! سوابق دادگاه های مختلف چه جزئیاتی را فاش کرد! سفرهای من در هر شهر و هر روستایی که از آن بازدید کردم.

چه مناطقی از فلاکت، فلاکت و انحطاط را برایم آشکار کرد! انحراف شغل آینده من به زودی برطرف شد و من در حرفه یک انسان دوست شدم. نه به تجارت از آن در[صفحه ۲۳۰] جلسات هیولا، یا نمایشگاه‌های شیک، اما به‌عنوان هدفی که احساس می‌کردم خود را با صدای روحانی فرا می‌خواند، باید بگویم که متمایز است.

مانند چیزی که همیشه یک الهی‌دان را از وکالت پنجاه پوندی در سال به یک اسقف بیست هزار نفری فرا می‌خواند. . لازم نیست وحشت هایی را که در مناطق فقر شاهد بوده ام مرور کنم. می گویند دوران طاعون و قحطی سپری شده است، اما کسانی نمی گویند که از خانه های عاملان شهرهای بزرگ تولیدی ما دیدن کرده اند.

در حالی که بازارها پر شده و کارخانه ها و کارخانه ها تعطیل شده اند. آفت هنوز هم به شدت مثل همیشه، به شکل تیفوس که ناشی از کمبود است، در حال خشم است. در مأموریتی که خود را به آن فراخوانده ام، روی زمین گلی، بالای جسد مادر و نوزاد تازه متولد شده – هر دو قربانی محرومیت – ایستاده ام. من مردی (تصویر خدا) را دیده ام که روی کاه کشیده شده.

تنها در یک حصیر پیچیده شده، از گرسنگی در اوج سن، نفس خود را رها کرده است. من در یک شب گرم تابستانی وارد خانه‌ای کوچک شده‌ام، واقع در کنار یک فاضلاب مشترک، که در آن صد و بیست و هفت انسان، از هر دو جنس و هر سن، بی‌رویه شلوغ بودند. من در گودال‌های آفت‌بار شهرهای بزرگ تولیدی‌مان بوده‌ام.

رنگ موی لایت پر : جایی که زندگی در هر حالت ممکن، از مالاریا فاضلاب گرفته تا زهر بطری جین، فاسد شده بود. من در آلونک دهقانان بودم، بدتر از کول روس‌ها، جایی که قرار بود هشت موجود پست، کثیف و بی‌رحم هفته‌ای هشت شیلینگ با دستمزد نامنظم زنده نگه داشته شوند. من علوم انسانی زندگی را از هر نظر هتک حرمت دیده ام.

پدر را دیده ام که نان را از فرزندش می رباید و مادر بطری جین را تقدیم می کند[صفحه ۲۳۱] برای سینه من فداکاری های سخاوتمندانه و ملاحظات لطیف را نیز دیده ام که جوانمردان سیدنی و ادوارد به آنها خودنمایی کودکانه داشتند. من باطل را چنان والا و حق را چنان خوار یافتم – آنقدر بدبختی را دیدم و شناختم که ایمان به خیر در درونم به لرزه درآمد.

مدتی که در محافل راحت این موارد را اصرار می کردم، پاسخ های مختلفی دریافت می کردم. توسط برخی گفته شد که این سرنوشت بشریت است – که همیشه اینطور بوده است، و بنابراین، همیشه باید. بزرگ‌کردن در مورد شر تنها ایجاد نارضایتی و آسیب رساندن به «طبقات بهتر» بود. بیهوده بود که به این استدلال‌کنندگان اصرار می‌کردم.

که صدها و شاید هزاران سال، موجوداتی کمی بهتر از کالیبان‌ها به مرتع‌ها و جنگل‌های اروپا هجوم می‌آورند. آن تمدن پیشرفتی رو به جلو داشت و تاریخ جهان این حقیقت بزرگ را ثابت کرد که انسان مخلوق شرایط است. از سوی برخی، بدی ها انکار شد: عده ای اندک، مذموم. به هر حال، از بحث اجتناب شد.

اگرچه تخریبی که امپراتوری روم را از تهاجم به جهان بربرها تهدید می کرد، هرگز آنقدر قریب الوقوع نبود، و پیامد آن نمی توانست آنقدر هولناک باشد، که ثروتمندان و خود تمدن از شورش فقر خشمگین تحمل می کردند. بعداً سیاستمداران را امتحان کردم. چند سالی را به تاریخ و اقتصاد سیاسی اختصاص دادم. من حتی وارد سنا شدم.

رنگ موی لایت پر : در سیاست هیچ وسیله ای برای آرامش یافتم. مبارزه در آنجا برای برتری بر قدرت بود و پاسخ: “به ما کمک کنید تا به قدرت برسیم و سپس خواهیم دید. چه کاری می‌توانیم انجام دهیم.» نهایت تلاش این بود که تحقیقات انجام دهیم؛ و از اطلاعات جمع‌آوری‌شده، پرونده‌ای از بدبختی جمع‌آوری شده است، که قبلاً هرگز نمایش داده نشده بود.