رنگ موی قرمز شرابی

رنگ موی قرمز شرابی : اینجا تعداد کمی حشرات زمینی وجود داشت زیرا منطقه شکار شده بود. و برل می دانست که شکار را چه کرده است. او انتظار داشت که بقیه متوجه شوند که کجا هستند وقتی که از اطراف دسته ای از گلوله های پفکی قرمز جدید طفره می رفتند و سنگ طاس را در جلوی خود می دیدند و سقوط به سمت پوچی فراتر می رفتند.

رنگ مو : درباریان سخت کوش منتظر او بودند، مباشران سلطنتی از او تغذیه می کردند و دستان رعایا و فرزندانش آنها را شانه می کردند و نوازش می کردند. او که ده ها برابر بزرگتر از خدمتکاران وفادارش بود، در مد بسیار تخصصی خود کمتر از آنها سخت کوش نبود. از زمان بیداری تا زمان استراحت، او به معنای واقعی کلمه ملکه مادر بود.

رنگ موی قرمز شرابی

رنگ موی قرمز شرابی : در عرض چند دقیقه سیل کارگران سیاه‌پوست و بدبو از دهانه بیرون ریختند و مشغول انجام وظایف خود شدند. شهر مورچه ها کار روزمره خود را آغاز کرده بود. در زیر زمین گالری‌های عمیقی وجود داشت: غلات، انبارهای انبار، غذاخوری‌ها، و مهدکودک‌ها و حتی یک آپارتمان سلطنتی که ملکه مورچه در آن استراحت می‌کرد.

در فواصل زمانی، که فقط در چند دقیقه اندازه‌گیری می‌شد. تخمی به طول شاید سه اینچ بیرون آورد که به مهد کودک شهرداری منتقل شد. و این افزایش دائمی و غیر قابل احساس در جمعیت شهر، تمام صنعت دیوانه وار آن را به یکباره ممکن و ضروری کرد. برل بیرون آمد و شنل خود را روی زمین پهن کرد. بعد از مدت کوتاهی احساس کرد که آن را می کشد.

مورچه ای داشت کمی از سجاف را پاره می کرد. برل مورچه را با عصبانیت کشت و عقب نشینی کرد. در نیم ساعت بعد، دو بار باید به سرعت حرکت می‌کرد تا از جویندگانی که مستقیماً به او حمله نمی‌کردند، زیرا او زنده بود – مگر اینکه به نظر می‌رسید خطری را تهدید می‌کرد – اما کسانی که هوس پارچه لباس‌هایش را داشتند، حرکت می‌کرد.

و برل فقط دو روز قبل آن را به عنوان چیزی تلقی می‌کرد که پذیرفته می‌شد – این عصبانیت بر خشم برل از جهان درباره او افزود. وقتی جون پیر را پیدا کرد در حالی که احتمال وجود قارچ های خوراکی در انبوهی از آمانیتاهای سمی صورتی و زرد را بررسی می کرد، در حال بررسی خس خس کردن بود، واقعاً حالش بد بود. برل با غرور به جان دستور داد که دنبالش برود.

سبیل های نامرتب جون از هم جدا شدند که دهانش از تعجب باز ماند. قبیله بورل آنقدر از قبیله بودن واقعاً دور بود که برای کسی که دستور بدهد حیرت آور بود. هیچ سازمان اجتماعی، مطلقاً هیچ سنت فرماندهی وجود نداشت. به عنوان یک قاعده، زندگی آنقدر نامطمئن بود که هیچ کس نتواند اقتدار ایجاد کند. اما جون در حالی که برل را از میان مه صبحگاهی رد می کرد، دنبال کرد.

رنگ موی قرمز شرابی : حرکت کوچکی دید و اجباری فریاد زد. این وحشتناک بود! مردها به خودشان توجه نکردند! او دور، قوی ترین مردان را جمع کرد. بعداً جک را پیدا کرد که روزی از حکمتی شبیه میمون استفاده می کرد. سپس تت و دیک، پسران نیمه‌رشد، برای دیدن چه اتفاقی می‌افتد، سرباز زدند. برل به سمت جلو هدایت شد. یک ربع مایل و آنها به صدف بزرگ و روده ای رسیدند.

که روز قبل یک سوسک کرگدن بود. امروز توده ای از زره های کیتینی جدا شده بود. برل متوقف شد و با اخم های عجیبی اخم کرد. او به پیروان لرزان خود نشان داد که چگونه خود را مسلح کنند. دور با تردید بوق را برداشت، برل به او نشان داد چگونه از آن استفاده کند. او به طرز ناخوشایندی با ترکش تیز زره بیرون زد. برل به دیگران نشان داد که چگونه از قسمت های پا برای باشگاه ها استفاده کنند.

آنها آنها را بدون قاطعیت آزمایش کردند. در هر نوع خطری، آنها به پاهای خود اعتماد می کنند و هدیه ای دیوانه وار موثر برای پنهان شدن. برل بر سر افراد قبیله خود خرخر کرد و آنها را به پیش برد. بی سابقه بود. اما به دلیل این واقعیت، سابقه ای برای شورش وجود نداشت. برل آنها را در یک منحنی هدایت کرد. آنها با نگرانی به همه چیز نگاه کردند.

هنگامی که آنها به یک توده غیرعادی بزرگ و جذاب از قارچ های خوراکی طلایی رسیدند، زمزمه هایی به گوش می رسید. جون پیر تمایل داشت که برود و خودش را بار کند و تا زمانی که غذا ادامه دارد به مخفیگاهی برود. اما برل دوباره غر زد. آنها با بی حسی دنبال کردند – دور و جون و جک و دو جوان. زمین به سمت بالا متمایل شد. آنها به گلوله های پفکی رسیدند.

رنگ موی قرمز شرابی : یک نوع جدید قابل مشاهده بود، به رنگ قرمز تیره، که مانند بقیه رشد نمی کرد. به نظر می رسید که در زیر زمین شروع می شود و گسترش می یابد، سپس خاک بالا را در توسعه خود دور می کند. به نظر می رسید که پاکت پوستی محکم و قرمز خشمگین آن از یک مخزن مواد زیرزمینی متورم شده بود. برل و دیگران هرگز چنین چیزی را ندیده بودند. آنها بالاتر رفتند.

همانطور که سایر قارچ های خوراکی در معرض دید قرار گرفتند، پیروان برل به وضوح تشویق کردند. به هر حال این یک زمین قبیله ای جدید بود و به طور کامل کشف نشده بود. اما برل آنها را به سمت مقادیری غذا هدایت می کرد که قبلاً هرگز به آنها مشکوک نبودند. به طرز عجیبی، این خود برل بود که خشکی ناخوشایندی را در گلویش احساس کرد. او می دانست که در مورد چه چیزی است.

پیروان او مشکوک نبودند زیرا برای آنها آنچه او در نظر داشت به سادگی غیرقابل تصور بود. آنها نمی توانستند به آن مشکوک شوند زیرا نمی توانستند تصور کنند کسی چنین کاری را انجام دهد. اصلاً نمی شد به آن فکر کرد. به احتمال زیاد برل از اینکه به آن فکر کرده بود پشیمان شد. این ابتدا به عنوان یک تصور عصبانی در شب به ذهنش خطور کرده بود.

رنگ موی قرمز شرابی : سپس این ایده به عنوان مجازاتی مناسب برای رها شدن او شکل گرفت. تا سپیده دم، این جاه طلبی چنان وحشتناک بود که او را مجذوب خود کرد. حالا او در ذهن خود به آن متعهد بود و تنها راه برای جلوگیری از برخورد زانوهایش این بود که به حرکت ادامه دهد. اگر الان پیروانش اعتراض می کردند، اجازه می داد قانع شود. اما او زمزمه های خوشحال کننده تری شنید.

از نظر مقدار، مواد خوراکی بیشتری وجود داشت. اما اینجا هیچ رد مورچه‌ای شنیده نمی‌شد، صدای سوسک‌های جستجوگر. این منطقه ای بود که افراد قبیله بورل به وضوح می توانستند ببینند که تقریباً عاری از زندگی خطرناک است. به نظر می رسید کمی روشن شده اند. به نظر می رسید آنها فکر می کردند که این مکان مکان خوبی برای نقل مکان خواهد بود. اما برل بهتر می دانست.