رنگ موی ماهاگونی تیره چه رنگیه

رنگ موی ماهاگونی تیره چه رنگیه : سپس همه پژمرده شدند و شکل خود را از دست دادند و تبدیل به یک توده خمیری مانند ژلاتین شدند. چند لحظه بعد این موجود کاملاً ذوب شده بود و برای همیشه از اقیانوسی که باعث وحشت و درد زیادی شده بود ناپدید شد. زوگ با صبر و حوصله شگفت انگیزی این ویرانی را تماشا کرد. وقتی همه چیز تمام شد.

رنگ مو : زوگ که به نظر می‌رسید به سختی راه می‌رفت، زیرا بدن ناخوشایندش به جلو و عقب می‌چرخید، از ورودی طاق‌دار فراتر نرفت. یک تخت طلایی در همان نزدیکی قرار داشت و هیولا خودش را در آن نشست. در یک طرف تخت، گروهی از غلامان ایستاده بودند. آنها مرد، زن و کودک بودند. همه آنها نوارهای طلایی پهنی داشتند.

رنگ موی ماهاگونی تیره چه رنگیه

رنگ موی ماهاگونی تیره چه رنگیه : ظاهراً زوگ درست همانطور که او را ترک کرده بودند، اینجا نشسته بود، اما وقتی زندانیانش وارد شدند، جادوگر برخاست و روی پاهای تقسیم شده اش ایستاد و سپس در سکوت به سمت طاق نما پرده ای رفت. ساچو به زندانیان دستور داد که دنبال کنند و در آن سوی طاق نما، اتاقی وسیع یافتند که مرکز قلعه را اشغال کرده بود و به بزرگی یک سالن رقص بود.

که به عنوان نشان بندگی به دور مچ پاهایشان بسته شده بود و در هر گلو آبشش های ماهی وجود داشت که به آنها امکان نفس کشیدن و زندگی در زیر آب را می داد. با این حال هر چهره ای خندان و آرام بود، حتی در حضور ارباب مخوفشان. در قسمت‌هایی از تالار بزرگ گروه‌هایی از غلامان دیگر حضور داشتند. ساچو زندانیان را در دایره ای جلوی تاج و تخت زوگ قرار داد و جادوگر به آرامی چشمانش را که مانند زغال های زنده می درخشید.

به چهار نفر چرخاند. او که با صدای شفاف و شیرین خود صحبت می کرد گفت: «اسیرها، در اولین مصاحبه ما با من مخالفت کردید و ملکه پری دریایی و شاهزاده خانم هر دو اعلام کردند که نمی توانند بمیرند. برای کشف، راه‌های مختلفی وجود دارد که شما را بدبخت و ناراضی می‌کند، و من پیشنهاد می‌کنم این کار را انجام دهم تا با هزینه شما سرگرم شوم. هیچ یک از زندانیان به این سخنرانی پاسخ ندادند.

رنگ موی ماهاگونی تیره چه رنگیه : پس زوگ رو به یکی از غلامان خود کرد و گفت: ریویوی، فریاد ساز را بیاور. ریویوی مردی درشت هیکل بود، پوستی قهوه ای رنگ و چشمان سیاه و درخشان داشت. به اربابش تعظیم کرد و با طاق نما که با پارچه های سنگین پوشیده شده بود از اتاق خارج شد. لحظه بعد این پرده ها به شدت کنار زده شدند و یک موجود دریایی وحشتناک به داخل سالن شنا کرد.

بدنی شبیه بدن خرچنگ داشت، فقط گردتر و به رنگ مشکی. چشمانش توپ های زرد روشنی بود که در انتهای دو شاخ قرار داشتند که از سرش بیرون زده بود. آنها نیز چشمانی بی‌رحمانه بودند و به نظر می‌رسید که می‌توانستند همه افراد در اتاق را همزمان ببینند. با این حال، پاهای کنجکاوترین قسمت این موجود بود. شش تن از آنها وجود داشت.

باریک و سیاه مانند زغال سنگ، و هر یک از بدن خود در عرض ۱۲ تا ۱۵ فوت در یک خط مستقیم کشیده شده بودند. آنها را در چندین مکان لولا می کردند تا بتوان آنها را به دلخواه تا کرد یا امتداد داد. در انتهای این پاهای نازک، پنجه‌های عظیمی به شکل چنگال‌های خرچنگ وجود داشت، و آنها خطرناک‌ترین نوع «نیپر» واقعی بودند.

زندانیان به محض دیدن چنگال‌های وحشتناک می‌دانستند که چرا آن چیز «فریادساز» نامیده می‌شود و تروت کمی لرزید و به کاپن بیل نزدیک‌تر شد. زوگ با تایید به موجودی که احضار کرده بود نگاه کرد و به او گفت: “من به شما چهار قربانی می دهم، چهار نفر با دم ماهی. بگذارید بشنوم که چقدر می توانند فریاد بزنند.” غرغری از خوشحالی به صدا درآورد و به سرعت یکی از پاهای بلند خود را به سمت بینی ملکه دراز کرد.

رنگ موی ماهاگونی تیره چه رنگیه : جایی که پنجه های قدرتمندش با صدای بلندی به هم رسیدند. به هم نخورد. او فقط لبخند زد هم زوگ و هم موجودی که به او حمله کرده بود از اینکه متوجه شدند او صدمه ای ندیده بود بسیار متعجب به نظر می رسیدند. “از نو!” زوگ فریاد زد و دوباره پنجه بیرون زد و سعی کرد گوش زیبای ملکه را نیشگون بگیرد.

اما جادوی پری دریایی دلیلی بر قدرت و سرعت این فضول دریایی بود و او نمی توانست هیچ بخشی از آکوارین را لمس کند، اگرچه او بارها و بارها تلاش می کرد و مانند گاو نر دیوانه از خشم غرش می کرد. تروت شروع کرد به لذت بردن از این اجرا، و وقتی خنده‌های شاد و کودکانه‌اش بلند شد، فریادساز با عصبانیت به سمت دخترک رفت، دو چنگال وحشتناک همزمان سعی می‌کردند او را نیش بزنند.

او فرصتی برای گریه کردن یا پریدن به عقب نداشت، با این حال سالم ماند. چون دایره پری ملکه آکوارین او را در امان نگه داشت. حالا به کپن بیل حمله شد و به پرنسس کلیا نیز حمله شد. نیم دوجین پاهای باریک مانند ضربات شمشیر به هر طرف می‌تابیدند تا به قربانیان خود برسند و پنجه‌های بی‌رحم آنقدر سریع از هم جدا می‌شدند که صدا مانند صدای تق تق می‌شد.

رنگ موی ماهاگونی تیره چه رنگیه : اما چهار زندانی با خونسردی خندان به دشمن خود می نگریستند و هیچ فریادی به تلاش های فریادساز پاسخ نمی داد. “کافی!” زوگ به آرامی و شیرین گفت. “تو ممکن است بازنشسته شوی، فریادساز بیچاره من، زیرا با این مردم تو ناتوانی.” موجود مکث کرد و چشمان زردش را گرد کرد.

آخه زوگ میتونم فقط یکی از برده ها رو بندازم؟” با التماس پرسید. “من از رفتن بیزارم بدون اینکه با یک فریاد گوش شما را خشنود کنم.” زوگ پاسخ داد: «بندگانم را رها کن». “آنها اینجا هستند تا به من خدمت کنند و نباید زخمی شوند.

رنگ موی ماهاگونی تیره چه رنگیه : برو ای ضعیف.” “اینطور نیست!” ملکه گریه کرد. زوگ شرم آور است که چنین چیز بدی در دریای زیبای ما وجود داشته باشد. با این کار، او عصای پری خود را از روی لباس خود کشید و آن را به سمت موجود تکان داد. ناگهان بیهوش روی زمین فرو رفت. پاهایش به صورت تکه تکه از هم جدا شد، پنجه ها به صورت انبوهی در کنار بدن غلتیدند.