رنگ تنباکویی روی موی مشکی

رنگ تنباکویی روی موی مشکی : نه کار. آنها طبیعتاً مجبور بودند برای وجود خود بهانه ای بیاورند و بنابراین می توانستند کارگران را به نارضایتی برانگیزند که در غیر این صورت کارگران احساس نمی کردند.

رنگ مو : بنابراین بانی نمی‌توانست تعیین کند که آیا قیمت منصفانه است یا نه، و همچنین کارگران نفت نمی‌توانستند. اما پدر گفت که آنها از به دست آوردن خانه ها خوشحال هستند، که این روش مرد تاجر برای تعیین انصاف بود. اما یک نکته وجود داشت که بانی در انرژی دخالت کرده بود. او نمی دانست که چرا همه چیز در مورد صنعت نفت باید اینقدر زشت باشد.

رنگ تنباکویی روی موی مشکی

رنگ تنباکویی روی موی مشکی : و مطمئناً باید کاری در مورد این آلونک ها انجام شود. از روت در مورد آن سوال کرد و آنها به مهد کودکی در سن الیدو رفتند و بدون اینکه چیزی به بابا بگویند، صورتحساب صد درخت اقاقیا را که هر کدام در یک قوطی حلبی بود و دویست گل رز کوهنوردی که هر کدام ریشه‌هایش بسته بود، پرداخت کردند. در یک کیسه تفنگی بنابراین اکنون در هر کلبه یک درخت جوان با یک چوب در کنار آن وجود داشت.

و در تمام طول جاده قاب هایی از لوله گاز وجود داشت، با درخت رز که برای بالا رفتن آماده می شد. این وظیفه روت بود که ماهی یک بار یکی از کارگران را از کارش کنار بگذارد و او را وادار کند درختان و انگورها را خیس کند و روز بعد آنها را کشت و علف و علف های هرز را کند. برای این خدمت، روت مجبور شد ماهانه ده دلار حقوق دریافت کند و لقب برجسته “سرپرست عملیات باغبانی” را به خود اختصاص دهد.

بانی گیاهان در حال رشد را بررسی می‌کرد و در اتاق مطالعه‌اش می‌نشست و خود را متقاعد می‌کرد که به‌عنوان یک اصلاح‌گر اجتماعی شروع کرده است و ناهماهنگی‌های بین سرمایه و کار را که در کلاس «اخلاق اجتماعی» در مورد آن آموزش می‌داد، حل می‌کند. در مدرسه. بانی تقریباً هجده ساله بود، لاغر اندام، اما خوش اندام، و چیزی شبیه یک دونده.

او مثل همیشه قهوه ای بود، و موهایش هنوز مواج، و لب هایش قرمز و زیبا مانند یک دختر. او در ظاهر شاد بود، اما در زیر جدی بود، و با وجدان ترین تلاش خود را برای اداره چند میلیون دلار سرمایه و هدایت زندگی هزاران کارگر آماده می کرد. اگر افرادی که در مورد این موضوعات کتاب نوشتند و آنها را در مدرسه تدریس کردند، پیشنهادهای مفیدی داشتند.

رنگ تنباکویی روی موی مشکی : بانی می خواست آنها را دریافت کند. پس او گوش داد و آنچه را که به او گفته شد بخواند خواند و سپس به خانه می آمد و از پدر در مورد آن می پرسید و هنگامی که از مزرعه بازدید می کرد از پولس می پرسید. معلمان و کتب درسی گفتند هیچ ناهماهنگی واقعی بین سرمایه و کار وجود ندارد. هر دو برای صنعت ضروری بودند، آنها شریک بودند و باید یاد بگیرند که با هم کنار بیایند.

و بابا گفت اشکالی ندارد، فقط، مثل هر چیز دیگری، تئوری بود و همیشه جواب نمی داد. پدر گفت که کارگران نادان بودند و چیزهایی را می خواستند که صنعت توان پرداخت آن را ندارد. از همین جا بود که نزاع ها بیشتر شد. اما پدر نمی‌دانست در مورد آن چه کند، و ظاهراً سعی نمی‌کرد بفهمد. او همیشه بیش از حد درگیر توسعه برخی از تراکت های جدید بود.

و بانی به خوبی نمی‌توانست شکایت کند، چون پدر را وارد این انبوه کارهای اخیر کرده بودند! وقتی متوجه شدید، شرم آور به نظر می رسید. این مزرعه محلی بود که پدر می توانست برای استراحت بیاید و بلدرچین شلیک کند. اما حالا که نفت زده بودند، آخرین جای دنیا بود که او می توانست استراحت کند.

چاه‌های جدیدی برای برنامه‌ریزی و حفر، و اجرای خطوط لوله، و عرضه نفت به بازار، و تامین مالی، خانه‌ها و جاده‌ها، و یک کارخانه گاز، و آب بیشتر وجود داشت – چیز جدیدی وجود داشت. هر روز. کتاب‌ها نشان می‌داد که تا به حال نزدیک به سه میلیون دلار به این مکان رفته است و حالا پدر از ضرورت مطلق داشتن پالایشگاه خود صحبت می‌کرد.

ذهن او پر از هزاران جزئیات فنی در این مسیر بود. گروهی از مردان – واقعاً سرمایه داران بزرگ – بودند که می خواستند با او وارد شوند و این میدان را به یکی از میادین نفتی هیولا تبدیل کنند، با یک شرکت با سرمایه شصت میلیون دلار. یک “مزرعه تانک” و چندین کارخانه تقطیر و زنجیره ای از ایستگاه های توزیع وجود خواهد داشت.

رنگ تنباکویی روی موی مشکی : آیا پدر باید این دوره را دنبال کند یا باید تجارت را برای بانی ذخیره کند؟ پسر خیلی زود باید تصمیم می گرفت که آیا می خواست بار عظیمی مانند این را به دوش بکشد یا اجازه دهد دیگران آن را برای او حمل کنند؟ آیا او می‌خواست مانند پل همه چیز را مطالعه کند یا می‌خواست به بازی نفت دست و پنجه نرم کند و توجه خود را به فرآیند تقطیر ترک خورده و استفاده از خلط‌دهنده‌ها در ارتباط با برج‌های ثابت معطوف کرد؟ II حدس و گمان های بانی در مورد مشکل سرمایه و نیروی کار قرار نبود آکادمیک باقی بماند.

وقتی تعطیلات کریسمس خود را در بهشت ​​گذراند، متوجه شد که پل بسیار جدی به نظر می رسد و از او می پرسد که نگرش پدر نسبت به موضوع اتحادیه ها در این زمینه چگونه خواهد بود. در اینجا یک سازمان دهنده برای نجارها وجود داشت، و پل با او صحبت کرده بود و تصمیم گرفته بود که وظیفه اوست که ملحق شود. برخی از مردان مخفیانه به آن ملحق شده بودند.

اما پل در روابط خود با آقای راس هیچ پنهانکاری نداشت. بانی پاسخ داد که پدرش زیاد به اتحادیه فکر نمی‌کند، اما مطمئناً با پیوستن پل مخالفت نمی‌کند، اگر پل فکر می‌کرد درست است. به هر حال آنها آن را صحبت می کنند. به‌طوری‌که در آن شب، آنها جلسه‌ای داشتند، که کاملاً مشابه کلاس در دبیرستان نبود. پدر به سازمان اعتقاد داشت.

رنگ تنباکویی روی موی مشکی : او همیشه این را می گفت، و فرمول او حداقل در تئوری در مورد کارگران صدق می کرد. اما در عمل پدر مشاهده کرده بود که یک اتحادیه کارگری به بسیاری از مقامات این امکان را می دهد که از کار کارگران واقعی زندگی کنند. این مقامات به خودی خود تبدیل به یک طبقه شدند، یک نوع منافع اختصاصی، و مراقب خود بودند.