قیمت رنگ مو مرواریدی

قیمت رنگ مو مرواریدی : اتحادیه تیم‌سازان را در گلو می‌داشتند. گاه و بیگاه شایعات و زمزمه‌هایی در هیئت رئیسه‌ها شنیده می‌شد، و یک بار کمیته‌ای برای بررسی وجود داشت – اما هر بار ثروت کوچک دیگری پرداخت می‌شد و این شایعات از بین می‌رفت. تا اینکه بالاخره شهر با شروعی بیدار شد تا کار را تمام شده ببیند.

رنگ مو : دیدن اونا و فرزندش و خود مرده اش که آغوش خود را به سوی او دراز می کنند و او را در ورطه ای بی انتها صدا می کنند – و دانستن اینکه برای همیشه از او رفته اند. و در منجلاب پستی خود می پیچد و خفه می شود! فصل XXIII در اوایل پاییز Jurgis دوباره راهی شیکاگو شد. به محض اینکه مردی نتوانست در یونجه گرم بماند، تمام شادی از بین رفت.

قیمت رنگ مو مرواریدی

قیمت رنگ مو مرواریدی : و بلند شد و با عجله به باران. او راه را ادامه داد و رفت و در نهایت به جنگلی سیاه رسید، جایی که پنهان شد و طوری گریه کرد که گویی قلبش می شکند. آه این چه عذابی بود و چه ناامیدی که قبر یادش را باز کردند و ارواح زندگی کهنه اش بیرون آمدند تا او را تازیانه بزنند! چه وحشتی برای دیدن آنچه که او بوده و اکنون هرگز نمی تواند باشد.

و مانند هزاران نفر دیگر، خود را فریب داد با این امید که با زود آمدن بتواند از عجله جلوگیری کند. او پانزده دلار با خود آورد که در یکی از کفش هایش پنهان شده بود، مبلغی که از دست سالن داران پس انداز شده بود، نه به خاطر وجدانش، بلکه به خاطر ترسی که از فکر بیکاری در او وجود داشت. شهر در فصل زمستان او به همراه چند مرد دیگر در راه آهن رفت و آمد کرد.

شب ها در واگن های باری پنهان شده بود و هر لحظه ممکن بود بدون توجه به سرعت قطار، او را به پایین پرتاب کنند. وقتی به شهر رسید بقیه را رها کرد، زیرا پول داشت و آنها نداشتند و قصد داشت در این مبارزه خود را نجات دهد. او تمام مهارتی را که تمرین برای او به ارمغان آورده بود، به آن می‌آورد، و هر که بیفتد، می‌ایستاد.

قیمت رنگ مو مرواریدی : در شب‌های عادلانه در پارک یا روی کامیون یا بشکه یا جعبه خالی می‌خوابید، و وقتی باران یا سرد می‌شد، خود را روی قفسه‌ای در یک اقامتگاه ده سنتی می‌خواباند یا سه سنت برای امتیازات می‌پرداخت. از یک “متحصن” در یک راهرو اجاره. او در ناهار رایگان، پنج سنت در وعده غذایی، و هرگز یک سنت بیشتر غذا می خورد.

بنابراین ممکن است دو ماه یا بیشتر زنده بماند، و در این مدت مطمئناً شغلی پیدا می کند. او باید با نظافت تابستانی خود خداحافظی می کرد، زیرا از اقامتگاه شب اول با لباس هایش زنده با حیوانات موذی بیرون می آمد. هیچ جایی در شهر وجود نداشت که بتواند حتی صورتش را بشوید، مگر اینکه به سمت دریاچه پایین می رفت.

و به زودی آنجا همه یخ می شد. ابتدا به کارخانه فولاد و دروگر رفت و متوجه شد که جای او از مدتها قبل پر شده است. مواظب بود که از حیاط‌ها دوری کند – به خودش می‌گفت حالا یک مرد مجرد بود و می‌خواست مرد بماند و وقتی شغلی پیدا کرد دستمزد خودش را بگیرد. او دور طولانی و خسته کارخانه ها و انبارها را آغاز کرد و تمام روز را از این سر شهر به آن سر شهر زیر پا می رفت و همه جا از ده تا صد مرد را جلوتر از خود پیدا می کرد.

او روزنامه‌ها را هم تماشا می‌کرد – اما دیگر قرار نبود او توسط مأموران خوش‌زبان گرفته شود. در حالی که «در راه بود» از تمام آن ترفندها به او گفته شده بود. در نهایت از طریق یک روزنامه بود که پس از نزدیک به یک ماه جستجو، کار پیدا کرد. این یک تماس برای صد کارگر بود، و با اینکه فکر می‌کرد «جعلی» است، رفت، زیرا محل نزدیک بود.

او صفی از مردان را به طول یک بلوک یافت، اما وقتی یک واگن از یک کوچه بیرون آمد و خط را شکست، شانس خود را دید و به میدان آمد تا جایی را تصرف کند. مردان او را تهدید کردند و سعی کردند او را بیرون بیاندازند، اما او برای جذب یک پلیس فحش داد و مزاحمتی ایجاد کرد، که آنها آرام گرفتند، زیرا می دانستند که اگر پلیس دخالت کند.

همه آنها را “اخراج” می کند. یکی دو ساعت بعد وارد اتاقی شد و با مرد بزرگ ایرلندی پشت میز روبرو شد. آیا قبلاً در شیکاگو کار کرده اید؟ مرد پرسید؛ و اینکه آیا این یک فرشته خوب بود که آن را در ذهن جورجیس قرار داد، یا شهودی از هوش تیز او، او متقاعد شد که پاسخ دهد: “نه، قربان.” “اهل کجایید؟” “کانزاس سیتی، قربان.” “هر مرجعی؟” “نه آقا. من فقط یک مرد بی مهارت هستم.

من بازوهای خوبی دارم.» من مردانی را برای کار سخت می‌خواهم – همه چیز زیرزمینی است، حفر تونل برای تلفن. شاید برای شما مناسب نباشد.» “من حاضرم، قربان – هر چیزی برای من. دستمزد چقدر است؟» پانزده سنت در ساعت. “من حاضرم، قربان.” “خیلی خوب؛ به آنجا برگرد و نامت را بگو.» بنابراین در عرض نیم ساعت او سر کار بود، بسیار زیر خیابان های شهر. تونل مخصوص سیم های تلفن بود.

قیمت رنگ مو مرواریدی : ارتفاع آن حدود هشت فوت بود و کف آن تقریباً به همان اندازه پهن بود. شاخه های بی شماری داشت – یک تار عنکبوت کامل در زیر شهر. بیش از نیم مایل با گروه خود تا جایی که آنها قرار بود کار کنند، راه رفت. عجیب تر از آن، تونل با برق روشن شده بود، و بر روی آن یک راه آهن دو مسیره و باریکه گذاشته شده بود! اما بود وجود ندارد به پرسیدن سوال، و او موضوع را فکر نمی کند.

نزدیک به یک سال بعد بود که بالاخره معنی این ماجرا را فهمید. شورای شهر یک لایحه کوچک آرام و بی‌گناه را تصویب کرده بود که به یک شرکت اجازه می‌داد کانال‌های تلفن را در زیر خیابان‌های شهر بسازد. و با قدرت این، یک شرکت بزرگ اقدام به تونل کردن تمام شیکاگو با سیستم حمل و نقل ریلی – مترو کرده بود.

در شهر ترکیبی از کارفرمایان وجود داشت که نماینده صدها میلیون سرمایه بودند و با هدف درهم شکستن اتحادیه های کارگری تشکیل شده بودند. اتحادیه اصلی که مشکلش را ایجاد کرد تیم‌سازان بود. و هنگامی که این تونل‌های باری تکمیل شدند و تمام کارخانه‌ها و فروشگاه‌های بزرگ را به انبارهای راه‌آهن متصل می‌کردند.