جدیدترین رنگ مو در خانه

جدیدترین رنگ مو در خانه : پوپولیست ها حیواناتی مو دراز و چشم وحشی بودند که زیستگاهشان مزارع ذرت کانزاس بود. پسر نام بسیاری از آنها را می دانست، یا بهتر است بگویم لقبی که دانا به آنها داده بود. او یک پرتره-گالری کامل از آنها در ذهن خود داشت. روزی روزگاری «سان» آماری از کانزاس ارائه کرد که نشان می‌داد پوپولیست‌ها دیوانه می‌شوند.

رنگ مو : اما آن خاطره زنده است، زیرا حوادث دردناک بودند، در روح من فرو رفتند، و اکنون که آنها را به یاد می‌آورم، چهره مردم را می‌بینم، لحن آنها را می‌شنوم. در جایی که در خاطراتم تردید یا ابهامی وجود دارد، یا در جایی که شهادت شنیده می شود، واقعیت را به صراحت بیان می کنم. در غیر این صورت من آرزو می کنم خواننده بفهمد که حوادث همانطور که من می گویم اتفاق افتاده است.

جدیدترین رنگ مو در خانه

جدیدترین رنگ مو در خانه : هیچ نادرستی وجود ندارد. فقط حقایق وجود دارد. باید درک کنید که من بیست سال است که این کتاب را در ذهن دارم. دوازده سال است که عمداً اسناد را جمع‌آوری می‌کنم و سوابق را حفظ می‌کنم و اینها را در حین نوشتن پیش خود دارم. در چند مورد از تجربیات شخصی من به حافظه خود تکیه کرده ام.

و من بر صحت هر جمله در این کتاب افتخار خود را به عنوان یک مرد و شهرت خود را به عنوان یک نویسنده متعهد می کنم. یک کلمه پایانی: در این کتاب من ویژگی هایی را که معمولاً مقدس هستند، پشت سر گذاشته ام. من به هیچ کس رحم نکردم، مطالب شرم آور نقل کردم. من این کار را انجام داده ام، نه به این دلیل که از رسوایی لذت می برم. من ذاتاً غیرشخصی هستم، چنین لذتی ندارم.

من از یک موجود زنده متنفر نیستم. افرادی که در این کتاب شلاق زدم برای من افراد نیستند، بلکه نیروهای اجتماعی هستند. من آنها را افشا کردم، نه به این دلیل که آنها در مورد من دروغ گفتند، بلکه به این دلیل که عصر جدیدی از برادری در تلاش است متولد شود، و آنها که باید به زایمان کمک کنند، کودک را در رحم خفه می کنند.

بخش اول شواهد ۱۳ فصل اول داستان چک برنجی روزی روزگاری پسر کوچکی بود. یک پسر کوچولوی خوب، که اگر او را می شناختی دوست داشتی – حداقل اینطور که مادرش می گوید. او در سنت های جنوب قدیم بزرگ شده بود، که دو چیز مهم در جهان آشپزی خوب و اخلاق خوب بود. او از مادر و پدرش اطاعت کرد و نخودش را با چنگال خورد و هرگز تکه نان خود را کره نکشید.

صبح‌های یکشنبه با احتیاط کفش‌هایش را می‌درخشید و لباس‌هایش را کنار پنجره می‌کشید، و یک جفت دستکش تنگ بچه‌گانه و زیر یک کلاه قهوه‌ای تنگ دربی پوشید و با والدینش به سمت کلیسایی در خیابان پنجم رفت. در روزهای هفته سخت درس می خواند و از معلمان خود اطاعت می کرد و در هر زمینه فکری و فعالیتی آنچه را که صاحبان امر به او می گفتند باور می کرد.

او تعلیم را آموخت و فکر کرد که این کلام مستقیم خداست. وقتی مریض شد و دکتر آمد، با حس اعتماد و رضایت کامل خود را در دستان دکتر گذاشت. دکتر می‌دانست چه باید بکند و این کار را انجام خواهد داد و پسر کوچک خوب می‌شود. پدربزرگ پسر یک افسر نیروی دریایی کنفدراسیون بود که در دریا غرق شد. پدر پسر جوانی خود را در طول جنگ داخلی در ویرجینیا گذرانده بود.

بنابراین بیشتر تحصیلات خود را از دست داد. پس از جنگ، خانواده ویران شد، و پدر مجبور شد وارد رقابت با “هشتل” یانکی شود، که به دلیل تصورات عجیب یک جنتلمن جنوبی از وقار، و همچنین به دلیل ضعف یک نجیب زاده جنوبی برای نعناع ژولپس ناتوان بود. بنابراین لایحه هفته گذشته هیئت مدیره به طور کلی یک موضوع نگران کننده برای خانواده بود.

جدیدترین رنگ مو در خانه : اما همیشه، مهم نیست که خانواده چقدر فقیر باشد، پسر کوچک هر روز صبح یک یقه سفید تمیز و یک کپی از «سان نیویورک» داشت. این کاغذ به زیبایی چاپ شده بود، صاف و مرتب بود. پسر کوچولو تمام ویژگی‌های نوع آن را می‌دانست، و او و پدر و مادرش هر کلمه‌ای را که در آن می‌خواندند، هم ستون‌های خبر و هم صفحه تحریریه، دقیقاً همانطور که قرص‌های دکتر و موعظه‌های روحانی، کتاب مقدس را می‌پذیرفتند.

می‌پذیرفتند. و جدول ضرب و کتاب آشپزی ماریان هارلند. ۱۴″نیویورک سان” توسط یکی از بدبین ترین بدبین هایی که تا به حال در آمریکا زندگی کرده است ویرایش شده است. او در روزهای اولیه‌اش یک رادیکال بود و مانند یک گرگ درنده به ایده‌آل‌های جوانش تبدیل شده بود. او یک عقیده ثابت داشت و آن این بود که هر چیز جدید در جهان را باید مورد تمسخر و تقبیح قرار داد.

او شوخ طبعی شیطانی داشت و سنتی را به کارکنان خود آموخته بود و بخش خوبی از روزنامه نگاری آمریکایی را با سم بدبینی مبارزاتی خود آلوده کرده بود. پسر کوچولو هر بیست و چهار ساعت یک بار این سم را جذب می کرد، آن را برای حقیقت می پذیرفت و تمام تصورات خود را از آن می ساخت. به عنوان مثال، زنانی بودند که سعی می کردند با آنچه زنان همیشه بوده اند متفاوت باشند.

چیزی به نام «سوروزیس» وجود داشت. پسر هرگز نمی دانست «سوروسیس» چیست. او از «خورشید» دریافت که این مجموعه‌ای از زنان است که می‌خواهند مغز داشته باشند و در امور عمومی شرکت کنند – در حالی که «خورشید» به طرز اسیدی جای آن زن را خانه می‌دانست. و پسر به راحتی با این موضوع موافقت کرد.

جدیدترین رنگ مو در خانه : آیا مادربزرگ این پسر بهترین کیک زنجبیلی را از مادربزرگ های کل شهر بالتیمور درست نکرده است؟ آیا مادرش بهترین کیک شکلاتی و بهترین «کیک کوتاه داغ» را درست نمی‌کرد، یعنی هر زمان که خانواده می‌توانست از پانسیون‌ها فرار کند و آشپزخانه کوچکی برای خودش داشته باشد.

پسر به شدت به کیک شکلاتی و کیک کوتاه علاقه داشت و البته نمی‌خواست زنان به خاطر چیزهای احمقانه‌ای مانند «سوروزیس» از وظایف خود غافل شوند. پوپولیست ها هم بودند. پسر کوچک هرگز یک پوپولیست ندیده بود، هرگز به او فرصتی داده نشده بود که یک تریبون پوپولیست را بخواند، اما او همه چیز را در مورد پوپولیست ها از سرمقاله های خنده دار چارلز آ. دانا می دانست.