جدیدترین رنگ مو و مدل موی عروس

جدیدترین رنگ مو و مدل موی عروس : سپاسگزار باشند و کتاب «جنگل» او باید به فروش برسد، زیرا از «کلبه عمو تام» تاکنون هیچ کتابی در آمریکا فروخته نشده است. و سپس در ۳۱ مه، دو روز بعد، سرمقاله دیگری از همین شخصیت منتشر شد و این واقعیت را به خوانندگان “ژورنال عصر” منتقل کرد که ممکن است این رمان فوق العاده را در روزنامه های هرست بخوانند. فصل اول هر دو در منتشر می شود و پس از آن داستان کامل در منتشر می شود.

رنگ مو : آنها را سرزنش کنند، اگر گاه و بیگاه تسلیم وسوسه انتشار اخبار شوند. بنابراین من آن را با «مجله همه» پیدا کرده بودم، و حالا وقتی با کیف پر از اسنادم به دفتر «نیویورک تایمز» رفتم، آن را پیدا کردم. حدود ساعت ده شب رسیدم و روز را در انتظار آسوشیتدپرس هدر دادم.

جدیدترین رنگ مو و مدل موی عروس

جدیدترین رنگ مو و مدل موی عروس : چرا که روزنامه ها برای اینکه اصلاً فایده ای داشته باشند باید تیراژ داشته باشند و برای تیراژ باید وانمود کنند که به فکر مردم هستند. رقابت شدیدی بین آنها وجود دارد، و هر چند وقت یکبار اتفاق می افتد که یک “اسکوپ” آنقدر ارزشمند است که دور انداخته شود. روزنامه‌نگاران انسان‌اند و صاحبان روزنامه‌ها نمی‌توانند.

من توسط ، سردبیر پذیرفته شدم – و هرگز پیش از آن و یا از آن زمان تاکنون چنین استقبالی در دفتر روزنامه نداشته ام. من به آنها گفتم که تمام محتوای گزارش محرمانه کمیته تحقیق روزولت را در اختیار دارم و آنها یک اتاق خصوصی و دو تن نگار متخصص به من دادند و من چند دقیقه با یک تن نگار و سپس چند دقیقه با یک تن نگار دیگر صحبت کردم.

و بنابراین داستان در حدود یک ساعت به پایان رسید. با دانستن «تایمز» همانطور که از آن زمان به بعد با آن آشنا شده‌ام، اغلب به این فکر کرده‌ام که اگر بیست و چهار ساعت برای فکر کردن و مصاحبه با نمایندگان بسته‌بندان فرصت داشتند، این داستان را منتشر می‌کردند. اما بیست و چهار ساعت وقت نداشتند، فقط دو ساعت وقت داشتند.

آنها گرفتار طوفان هیجان شدند و ساعت یک بامداد داستان من در مطبوعات پخش شد و بخشی از صفحه اول و عملاً تمام صفحه دوم را اشغال کرد. این سوال مطرح شده بود که چگونه باید اعتبار داستان را تایید کرد. “تایمز” با قرار دادن داستان در زیر “تاریخ خط” واشنگتن مشکل را حل کرد – یعنی آنها به خود گفتند ۴۳خوانندگانی که یکی از خبرنگاران باهوش آنها در پایتخت به این «اسکوپ» دست یافته است.

من که تازه وارد بازی روزنامه بودم، از این تعجب کردم، اما از آن زمان مشاهده کردم که این یک ترفند معمول روزنامه ها است. زمانی که انقلاب سوسیالیستی در آلمان رخ داد، من اتفاقاً در پاسادنا بودم و “لس آنجلس اگزمینر” با من تماس گرفت تا از من درباره شخصیت‌های دولت جدید بپرسد. بنابراین صبح روز بعد “ممتحن” شرح کامل ایبرت و اعزام مفصلی از کپنهاگ داشت! «نیویورک تایمز» که دستش را روی گاوآهن گذاشته بود.

راه طولانی را از شیار پایین رفت. برای چند روز مطالب من را منتشر کردند. من آدرس بلورز را به آنها دادم و آنها خبرنگاری را به دلاور فرستادند تا با آنها مصاحبه کند و داستان داخلی تجارب کمیسیون در شیکاگو را دریافت کند. این هم در صفحه اول. تمام این داستان‌ها را «تایمز» به تعداد زیادی روزنامه در سراسر کشور فروخت – روزنامه‌هایی که باید از طریق آسوشیتدپرس دریافت می‌کردند.

جدیدترین رنگ مو و مدل موی عروس : اگر آسوشیتدپرس به جای دیوار سیمانی یک کانال خبری بود. البته “تایمز” از این فروش ها ثروت زیادی به دست آورد. با این حال، هرگز برای چیزی که به آن دادم یک دلار به من پرداخت نکرد، و به ذهنم خطور نکرد که انتظار یک دلار داشته باشم. من فقط به این عنصر اشاره می کنم تا نشان دهم که چگونه تحت سیستم سود، حتی از کار اصلاحی، خدمت به بشریت، بهره برداری می شود.

من چنین کارهایی را نه یک بار بلکه صدها بار در زندگی ام انجام داده ام. با این حال، مدام در روزنامه ها این اتهام را می خوانم که من در کسب و کار چرندی برای پول هستم. من حتی در “نیویورک تایمز” هم چنین کنایه هایی را خوانده ام! همچنین من تجربه دیگری داشتم که نگرش روزنامه های بزرگ شهری را به موضوع پول روشن کرد. این رسم ناشران است.

که آنچه را که «حقوق سریال پس از انتشار» یک کتاب نامیده می شود، به سندیکاهای روزنامه بفروشند. «جنگل» که تبدیل به یک شهرت بین‌المللی شده بود، برای دریافت این حقوق سریال به‌شدت مناقصه شد و در نهایت با دو هزار دلار به «نیویورک آمریکایی» فروخته شد که نویسنده نیمی از آن را دریافت کرد.

بلافاصله نویسندگان سرمقاله هر دو روزنامه هرست در نیویورک، «آمریکن» و «ایونینگ ژورنال» شروع به ستایش «جنگل» کردند. لحن حمایتی را که آرتور بریزبن در مورد اتهامات من علیه کوله بران شیکاگو بیان کرده بود، به خاطر خواهید آورد. اما اکنون ناگهان بریزبن تمام بی اعتمادی خود را نسبت به صلاحیت من به عنوان یک مرجع در انبارها از دست داد.

دو ستونی ظاهر شد که به ستون دوتایی دیگری رفت و «جنگل» و خودم را با حروف بزرگ جشن گرفت و از مردم آمریکا خواست که افشاگری‌های بسیار مهم من درباره بدنامی‌های Beef Trust را بخوانند: در کتاب خود – که حداقل یک میلیون آمریکایی باید آن را بخوانند – آقای. سینکلر زندگی حرفه ای یک خانواده را دنبال می کند. این کتابی است.

که برای برده‌داری مدرن صنعتی همان کاری را می‌کند که «کلبه عمو تام» برای برده‌داری سیاه‌پوستان انجام داد. اما کار در «جنگل» بسیار بهتر و دقیق‌تر از «کلبه عمو تام» انجام شده است. آقای سینکلر در حیاط ها زندگی می کرد. او دید که با مردانی که در آنجا کار می کنند چگونه رفتار می شود، چگونه با افرادی که محصولات وحشتناک و بیمار می خرند رفتار می شود.

جدیدترین رنگ مو و مدل موی عروس : او حقیقت را به سادگی و قانع کننده گفت. او به آنجا رفت تا زندگی را مطالعه کند، نه صرفاً برای گفتن یک داستان. در نتیجه نگارش این کتاب، از وحشت و شرمندگی که برانگیخته است، این چشم انداز خوب وجود دارد که شیطان های حداقل بررسی شوند، و حداقل یک مرحله وحشتناک از زندگی مدرن اصلاح شود. در همین حال، مردم باید از آقای سینکلر به خاطر خدمات عمومی که انجام می دهد.