رنگ مو تنباکویی قرمزی دارد

رنگ مو تنباکویی قرمزی دارد : کیم با خونسردی گفت: “من یک تکنسین فرستنده ماده، کلاس چهارم هستم.” من روی فرستنده کار کردم که مشکلی ایجاد کرد. من مدار انضباطی را پیدا کردم. آن را ردیابی کردم. بنابراین می دانستم که چیزی در مورد آزادی شخصی در Alphin III وجود دارد و شروع به جستجوی چیزهای اشتباه بیشتری کردم.

مو : این خلاف قانون است که هر شهروندی با خشونت دست روی دیگری بگذارد.» با تلاشی که سخنگو سخنگو کنترل خود را به دست آورد. “شما – شما …. مدار کار نکرد!” کیم با خشکی گفت: “تو گزارش دادی که من وارد این کشتی شده ام.” “به دلیل جنایتم در مورد کاری که انجام می دهم ناراحتی وجود دارد. بنابراین مدار برای فلج کردن من اعمال شد و به شما دستور داده شد.

رنگ مو تنباکویی قرمزی دارد

رنگ مو تنباکویی قرمزی دارد : استاد دست‌هایش را روی کیم گذاشت تا او را از روی پاهایش بلند کند. “شهروند!” کیم به شدت گفت “این یعنی چی؟” استاد نفس نفس زد. او عقب افتاد. دهانش باز ماند و صورتش سفید شد. “من – فکر می کردم شما فلج هستید.” کیم گفت: برای من مهم نیست که شما چه فکر می کنید.

که مرا بی سر و صدا نزد فرستنده ماده بیاورید. همانطور که مشاهده می کنید عملی نیست. برگردید و آنرا گزارش کن.” سخنران چیزی نامفهوم گفت، برگشت و فرار کرد. کیم با آرامش به دنبال او به سمت بندر ورودی رفت. چرخ‌های دستی را چرخاند که مانعی در سراسر ورودی ایجاد می‌کرد. او به بررسی کشتی خود بازگشت. بخش اول غیرممکن به دست آمده بود.

اما خیلی بیشتر بود، خیلی بیشتر، که باید انجام شود. او با تب و تاب کار می کرد. پدربزرگش داستان های زیادی از استارشاین برایش تعریف کرده بود . او سفرهایی به مدت دو سال در خلأ و با شتاب کامل انجام داده بود که در طی آن چهارصد سال نوری از فضا را پوشانده بود، هوای خود را تصفیه کرده بود و خدمه خود را تغذیه کرده بود. مخازن او می‌توانست سوخت را به مدت شش سال با شتاب کامل نگه دارد.

سنتزکننده‌های غذای او، همان‌طور که طبق استانداردهای مدرن ابتدایی بودند، می‌توانستند حدود چهارصد ماده غذایی از کربن، هیدروژن، نیتروژن و ردپایی از عناصر دیگر تولید کنند. هر ماده خام ارگانیک را می توان حل کرد. او در واقع یکی از آخرین و مفیدترین سفینه های فضایی بود که تا به حال در آخرین محوطه سفینه فضایی موجود ساخته شده بود. او تقریباً به طور قطع آخرین مورد استفاده شده بود.

رنگ مو تنباکویی قرمزی دارد : اما او اکنون تنها یک قطعه موزه بود و سوئیچ هایش باز شد و کابل های کنترلش قطع شد تا مبادا بازدیدکنندگان موزه او را مجروح کنند. اما پدربزرگ کیم درباره ویژگی‌های کیم به طور طولانی به او سخنرانی کرده بود. پیرمرد از کمال گرایی مدرن بیزاری پیرمردی داشت. کیم سوئیچ ها را این طرف و آن طرف پرتاب می کرد. او کابل ها را هر جا که بریده می یافت، به هم متصل می کرد.

او گرسنه بود و لاغر بود و با انتظار تلخ شکست کار می کرد. او تقریباً یک ساعت در موزه بود و نیمی از آن را در کشتی بود که صداها مودبانه از طریق دیوار حائل صدا کردند. “شهروند کیم رندل، اجازه می دهید وارد شویم؟” او مطمئن شد که سالم است، سپس راه را باز کرد. او با کنایه در فرمول مقرر گفت: «شهروندان وارد شوید و خوش آمدید». اما دستانش گره شده بود.

همه آماده جنگیدن برای جانش بودند. ۲ شکستن برای آزادی به آهستگی هیئت نخست شد . مالبی بود که شبیه یک گوسفند مسن بود. پونتر بود که بیشتر شبیه یک قورباغه نابالغ بود. شیملو بود که شبیه چیزی نبود جز یک مورد پیشرفته از حماقت خیرخواهانه، و برت، که حداقل باهوش به نظر می رسید و کیم رندل با نفرتی خورنده از او متنفر بود. مالبی گفت: «با سلام، شهروند.

حتی صدایش هم خاصیت نفخ کشی داشت. “با وجود جنایت شما، ما همه سابقه را شکستیم تا بیاییم و با شما استدلال کنیم. شما دیوانه نیستید، اما مانند یک دیوانه رفتار می کنید.” کیم پوزخندی وحشیانه به او زد. “بیا، حالا! من مطلبی پیدا کردم که روان شناسی یک مرد را تغییر می دهد، بنابراین او در برابر مدار انضباطی مصون است. من در برابر انضباط مصون بودم.

رنگ مو تنباکویی قرمزی دارد : بنابراین شما چهار نفر مرا دستگیر کردید و حرز کوچکم را از من گرفتند. و سپس همه را مهر و موم کردید. مقدار دیگری از آن مواد روی این سیاره. برت با خوشرویی گفت: طبیعی است. “مدار انضباطی اساس تمدن امروزی است. اگر مدار باطل می شد، تمام انضباط و در نتیجه تمام تمدن متوقف می شد. طبیعتاً شما باید از بین برید.” اما با احتیاط، پس اگر کسی باشد که راز مرا در میان بگذارد.

با تلاش برای کمک به من به او خیانت خواهد شد! گفت کیم “و بی سر و صدا، به طوری که آن گوسفندان دوست داشتنی، همشهریان من، مشکوک نشوند که مشکلی وجود دارد. آنها متوجه نمی شوند که آنها برده هستند. آنها از قصرهای تفریحی شما در آن طرف نمی دانند. آنها متوجه نمی شوند که وقتی به یک زن فانتزی می گیرید و او در اتاقش مسدود می شود.

تا زمانی که از ترس و تنهایی هیستریک شود، به او توصیه می کنید که درمان های روانشناختی انجام دهد که او را به یک زندانی مطیع حرمسراهایی که نگه می دارید تبدیل می کند. آن‌ها نمی‌دانند چه اتفاقی برای مردانی می‌افتد که شما به خاطر کنجکاوی بیش از حد در مورد آن زنان و کسانی که برای تبعید وارد انتقال‌دهنده موضوع می‌شوند، تحت فشار قرار می‌دهید.

برت به آرامی پرسشگر به نظر می رسید. “چه اتفاقی برای آنها می افتد؟” “آدس!” کیم با عصبانیت گفت: “آنها به سمت فرستنده می روند و محل تبعید انتخابی خود را نام می برند، و منشی فرستنده با وظیفه شناسی دکمه های مناسب را فشار می دهد، اما مدار کنترل را به دست می گیرد. آنها به آدس می روند! و هیچ مردی هرگز برنگشته است.” تنش ناگهانی در هوا ایجاد شد.

رنگ مو تنباکویی قرمزی دارد : برت به همنوعانش نگاه کرد. شیملو تصویر خشم خیرخواهانه بود، اما چشمانش زشت بود. پونتر دهانش را باز کرد و به طرز بیهوده ای بست و بیشتر از همیشه شبیه قورباغه به نظر می رسید. “این هیولا است!” مالبی خونریزی کرد. “این هیولا است!” برت دستش را بالا گرفت. “چطور به این ایده عجیب رسیدی؟” او درخواست کرد.