بهترین رنگ مروارید

بهترین رنگ مروارید : اتاق چای تصویر رقص شبانان بیست و سه هزار! سالن رقص-ستون های بالکن-هیک-وارداتی-کشتی ویژه-شصت و هشت هزار! Ceilin در رم نقاشی شده است ماکارونی؟ سپس این مکان – کاسه نقره – بنونوتو سلینی – رامی اول داگو! یک ارگ – سی هزار دلار، آقا – شروع کن، همیلتون، بگذار آقای ردنوز آن را بشنود. نه – مهم نیست – پاک فراموش کرد – می گوید گرسنه است.

رنگ مو : به شدت می تپید. این کار جسورانه ای بود که او انجام می داد – هیچ تصوری از آن نداشت. علاءالدین با ورود به غار خود نمی توانست هیجان بیشتری داشته باشد. جایی که او ایستاده بود نور کم نور داشت. اما او می‌توانست سالنی وسیع را ببیند، با ستون‌هایی که در تاریکی بالا محو می‌شدند، و پلکانی بزرگ که در انتهای آن باز می‌شد.

بهترین رنگ مروارید

بهترین رنگ مروارید : کف آن از سنگ مرمر پارچه‌ای، صاف مانند شیشه بود، و از دیوارها اشکال عجیبی بیرون می‌آمد. که به شکل سرپوش‌های عظیمی با رنگ‌های غنی و هماهنگ بافته شده بود، یا از نقاشی‌ها می‌درخشیدند، در نیمه‌روشن، بنفش و قرمز و شگفت‌انگیز و مرموز. طلایی، مانند غروب خورشید در جنگلی سایه دار. مرد با لباس بی صدا به سمت آنها حرکت کرده بود.

استاد فردی کلاهش را درآورد و به او داد و سپس بازوی جورجیس را رها کرد و سعی کرد از کتش بیرون بیاید. پس از دو یا سه تلاش، او این کار را با کمک لاکی انجام داد، و در همین حین مرد دیگری نزدیک شد، شخصیتی قدبلند و خوش قیافه، که به عنوان یک جلاد بزرگ بود. او مستقیما بر ، که دور عصبی مته سوراخ. بدون هیچ حرفی بازویش را گرفت و با او به سمت در حرکت کرد.

سپس ناگهان صدای استاد فردی آمد: «همیلتون! دوست من با من خواهد ماند.» مرد مکث کرد و جورجیس را نیمه رها کرد. دیگر گفت: “بیا” شروع به سمت او. “استاد فردریک!” مرد فریاد زد. پاسخ دیگری بود: “ببینید که تاکسی-هیک-پرداخت می شود.” و او بازوی خود را در پیوند داد. در حال گفتن بود، “من برای او پول دارم،” اما او خود را مهار کرد.

مرد تنومند در یونیفورم به دیگری اشاره کرد که به تاکسی رفت و او به دنبال و استاد جوانش رفت. آنها از سالن بزرگ پایین رفتند و سپس چرخیدند. جلوی آنها دو در بزرگ بود. استاد فردی گفت: “همیلتون.” “خب آقا؟” گفت دیگری. “ویز کردن درهای اتاق غذاخوری؟” “چیزی نیست قربان.” “پس چرا ؟” مرد آنها را عقب برد. چشم اندازی دیگر در تاریکی گم شد.

بهترین رنگ مروارید : استاد فردی دستور داد: «چراغ ها». و پیشخدمت دکمه ای را فشار داد و سیل نور درخشانی از بالا سرازیر شد، جورجیس نیمه کور. او خیره شد؛ و کم کم آپارتمان بزرگی را دید، با سقفی گنبدی شکل که نور از آن سرازیر می‌شد، و دیوارهایی که یک تابلوی نقاشی عظیم بودند – پوره‌ها و خشخاش‌هایی که در گلستانی پر از گل می‌رقصیدند.

دایانا با سگ‌های شکاری و اسب‌هایش، که با سر و صدا از بین می‌رفتند. جویبار کوهی – گروهی از دوشیزگان که در یک استخر جنگلی حمام می‌کنند – به اندازه واقعی، و آنقدر واقعی که جورجیس فکر می‌کرد که این یک کار افسون‌کننده است، که او در یک قصر رویایی است. سپس چشمش به میز بلند وسط سالن، میزی سیاه مانند آبنوس و درخشان از نقره و طلای فرفورژه رفت.

در مرکز آن یک کاسه حکاکی شده بزرگ با درخشش درخشان سرخس ها و قرمز و بنفش ارکیده های کمیاب قرار داشت که از نوری که جایی در میان آنها پنهان شده بود می درخشید. استاد فردی مشاهده کرد: “این اتاق غذاخوری است.” “چطور دوستش داری، هی، ورزش اول؟” او همیشه در داشتن پاسخ به اظهارات خود اصرار داشت.

خم شده بیش از و لبخند به چهره او. آن را دوست داشت. نظر فردی این بود: «جای خالی رامی برای غذا دادن به همه «تنها»، «جهنم رامی! ووزیا فکر کن، هی؟» سپس ایده دیگری به ذهنش خطور کرد و بدون اینکه منتظر بماند ادامه داد: «شاید هیچ‌وقت چیزی شبیه به این ندیده‌ای؟ هی، اول چاپی؟» جورجیس گفت: نه. “شاید از کشور بیایید.

هی؟” جورجیس گفت: بله. «آها! من آنقدر! مردم لوسا از کشور هرگز چنین مکانی را ندیده بودند. آنها را به ارمغان می آورد – نمایش رایگان – هیک – سیرک منظم! برو خونه به مردم در موردش بگو جای اوله من جونز – جونز بسته بندی – مرد معتمد گوشت گاو. همه را هم از خوک درست کردم، لعنتی بدجنس. اکنون می‌بینیم که پول‌های ما به کجا می‌رود.

تخفیف‌ها، خطوط خودروهای شخصی – توسط هری! اما مکان قلدر – ارزش دیدن را دارد! آیا تا به حال در مورد جونز بسته بندی، هی، اول چاپی شنیده اید؟ به طور غیر ارادی شروع شده بود. دیگری، که چشمان تیزبینش چیزی را از دست نمی داد، گفت: «وزاماتر، هی؟ از او شنیده ای؟» و جورگیس موفق شد لکنت زبان کند: “من برای او در حیاط کار کرده ام.” “چی!” استاد فردی با فریاد فریاد زد. ” شما! در حیاط ها؟ هو، هو! چرا، بگو، این خوب است! دست بده.

ای مرد – توسط هری! گوونر باید اینجا باشد – از دیدن شما خوشحالم. دوست داشتنی عالی با مردان، گوونر—سرمایه کار، جامعه در استراحت، و همه اینها—هیچ! اتفاقات خنده‌داری در این دنیا رخ می‌دهد، اینطور نیست، ای مرد؟ همیلتون، اجازه دهید شما را متقاعد کنم – خانواده را بیامرزید – اول فرن گوونر – در حیاط ها کار می کند.

بهترین رنگ مروارید : بیا تا شب را با من بگذرانی، همیلتون – اوقات گرمی داشته باشی. من ؟ اسمت را بگو.» “رودکوس – یورگیس رودکوس.” “دوست من، آقای ردنوز، همیلتون – هان را تکان دهید.” ساقی باشکوه سرش را خم کرد، اما صدایی در نیاورد. و ناگهان استاد فردی با انگشت مشتاقانه به او اشاره کرد. من می دانم که شما را دوست دارد.

همیلتون، یک دلار برای شما بگذارید! تو فکر می کنی – هیک – فکر می کنی من مست هستم! هی، حالا؟» و ساقی دوباره سرش را خم کرد. “بله، قربان،” او گفت، که در آن استاد فردی محکم بر گردن آویزان شد و رفت به حالت خنده. او فریاد زد: «همیلتون، ای بدجنس لعنتی، من از تو به خاطر گستاخی متهم می‌کنم.

می‌بینی که اگر این کار را نکنم! هو هو هو! من مستم! هو، هو!» آن دو منتظر ماندند تا تناسب او تمام شود تا ببینند چه هوی و هوس جدیدی او را درگیر خواهد کرد. “چه میخواهی بکنم؟” ناگهان پرسید. «می‌خواهی آن مکان را ببینی، اوله چپی؟ وام گوونر را بازی می‌کنم-نشان می‌دهی که می‌روی؟ صندلی های ایالتی-لوئی قوطی-لوئی سز- صندلی ها سه هزار عدد قیمت دارند.