بهترین رنگ موی خارجی زنانه

بهترین رنگ موی خارجی زنانه : به جز اولین تماس تلفنی که از طرف یک گروهبان میز کار بود که هیچ اطلاعی از این موضوع نداشت، پلیس نه ما را اذیت کرد و نه حتی از ما بازجویی کرد. با این حال، روز به روز، در حالی که این حس در معرض دید عموم بود، تمام تلاش روزنامه های نیویورک بر این متمرکز شد که به نظر برسد آپتون سینکلر به نوعی با طرح بمب مرتبط است.

رنگ مو : این ملک تحت کنترل دولت است، وجود ندارد. بنابراین حالا رادیکال‌هایی که دوستانشان در زندان بودند می‌خواستند در این قنات جلسه‌ای برگزار کنند. از من خواستند بیایم، اما اتفاقاً مریض شدم. لئونارد ابوت با آنها رفت، همچنین پسری به نام آرتور کارون، که باید به طور خلاصه داستان او را بگویم. کارون یکی از بهترین بچه هایی بود که به تظاهرات برادوی ما پیوسته بود.

بهترین رنگ موی خارجی زنانه

بهترین رنگ موی خارجی زنانه : ما نباید التماس کنیم، باید بپذیریم! رفیق ولف اعلام کرد. خانمی از جنوب برخاست و آهنگ‌های سیاه‌پوستی خواند تا جلسه پر فراز و نشیب را آرام کند، و روزنامه‌ها توانستند کل ماجرا را به شوخی بسازند – که آنها هم کردند. در آخرین جلسه علنی خود با ما، معتمدان ۱۹۲دهکده اعتراف کرده بود که هیچ گونه تداخلی در جلسه ای که بر روی نوار املاکی که قنات شهر از آن عبور می کرد.

او یک فرانسوی-کانادایی بود که همسر و نوزادش در جریان اعتصاب لورنس از گرسنگی مرده بودند. او به نیویورک آمده بود و در تظاهرات بیکاران زمستان گذشته شرکت کرده بود و پلیس او را دستگیر کرده و در سلولش کتک زده بود و بینی و یک طبل گوشش را شکسته بود. او به ما گفت که او فردی غیرمقاوم بود و یکی از مفیدترین افراد در کمک به ما برای حفظ آرامش تظاهراتمان بوده است.

حالا او به پیشنهاد من رفت تا از اطمینان عمومی که توسط متولیان شهر تاری تاون داده شده بود، استفاده کند که جلسه ای در مورد قنات تداخل نخواهد داشت. اما همانطور که اتفاق افتاد، “تاری تاون نیوز” جنگی خشمگین را علیه معتمدین روستا به راه انداخت، به دلیل رفتاری که در حد نصف آنها با “آژیتاتورها” داشتند. «اخبار» می‌خواست همه ما را نابود کنند.

از شهروندان «قانون‌مدار» روستا می‌خواست در قنات جمع شوند و آن جلسه را متوقف کنند. بنابراین سخنرانان با انبوهی از مردان و راننده‌های ثروتمند مواجه شدند که بوق می‌زدند و بر سر آن‌ها زوزه می‌کشیدند، سبزیجات گندیده و شن و سنگ را به صورت‌شان می‌ریختند و چشم و دهانشان را پر از کثیفی می‌کردند و خون جاری می‌شدند.

گروه کوچکی که در روستا به سمت ایستگاه راه‌آهن می‌دویدند، توسط اعضای سواره پلیس قنات سوار شدند، که حتی در قطار تعقیبشان کردند و وقتی به صندلی‌ها پناه می‌بردند با چماق بالای سرشان می‌کوبیدند. این حوادث توسط چندین خبرنگار روزنامه خشمگین، از جمله دوستم آیزاک راسل، از “تایمز” برای من تعریف شد. اما “تایمز” از داستان راسل ماجرای چماق زدن در قطار را حذف کرد.

بهترین رنگ موی خارجی زنانه : در اینجا یک فراخوان دیگر برای اعتراض بود. اما در این زمان خانواده سینکلر به نقطه خستگی رسیده بودند. همسرم در ابتدای رابطه یک معلول نیمه کاره بود و اکنون در آستانه فروپاشی عصبی قرار داشت. ما هر دلاری را که در اختیار داشتیم خرج کرده بودیم، و تعداد زیادی را که نداشتیم. بنابراین ما مجبور به بازنشستگی شدیم و اجازه دادیم تاری‌تاون و آن‌ها سر و صدا کنند.

سر و صدا راه خود را دارند. ما چند هفته در نیویورک ماندیم تا امورمان را درست کنیم. و درست روزی که قصد داشتیم به کشور برویم، تلفن زنگ خورد و همسرم جواب داد و صدایی گفت: «اینجا کلانتری ۱۰۰ خیابان است. آیا شما مردی به نام آرتور کارون را می شناسید؟ بله، همسرم آرتور کارون را می‌شناخت. “در مورد او چطور؟” او پرسید و صدا پاسخ داد: “ما نام شما را در دفترچه ای در جیب او پیدا کردیم.

آیا به ایستگاه می آیی و جسد او را شناسایی می کنی؟» به نظر می رسد، انفجاری در یک خانه مسکونی در خیابان سوم رخ داده است. در ابتدا پلیس فکر کرد که این یک انفجار گاز است، اما به زودی حقیقت مشخص شد. آرتور کارون و دو یا سه نفر از دوستانش به قصد منفجر کردن راکفلرها بمب می ساختند. یک انفجار زودرس رخ داده بود.

که چندین طبقه از خانه مسکونی را منفجر کرده بود و سه جوان را کشته بودند. مشاهده رفتار روزنامه های نیویورک در جریان این ماجرا جالب بود. البته هیجان فوق العاده ای ایجاد کرد. بمب ها خبر هستند. آنها در سراسر جهان شنیده می شوند. اما نارضایتی هایی که باعث بمب گذاری شده است، خبری نیست و هیچ کس هرگز به آنها اشاره نمی کند.

هیچ کس روشن نمی کند که تا زمانی که روح انسان همان طور که هست باقی بماند، این ظلم ها به ایجاد بمب ادامه خواهند داد. حالا روزنامه‌های نیویورک به خوبی می‌دانستند که تظاهرات برادوی ما، «لیگ سکوت آزاد» ما، همانطور که آن‌ها آن را نام‌گذاری کرده بودند، یک تظاهرات صلح‌آمیز بوده است.

آنها می دانستند که در جلسه افتتاحیه، که در آن طرح مورد بحث قرار گرفت، من اعلام کرده بودم که فقط خواستار همکاری کسانی هستم که شخصاً به من قول بدهند که هیچ مقاومتی نکنند، مهم نیست که با آنها چه می شود. ; که حتی یک کلمه حرف نمی‌زنند و با کسی بحث نمی‌کنند، کاری جز بالا و پایین رفتن نمی‌کنند.

در اولین جلسه ما فردریک سامنر بوید، رهبر IWW، ایده های من را رد کرد و از جلسه خواست تا خود را برای جمع آوری پول و ارسال اسلحه برای اعتصاب کنندگان زغال سنگ سازماندهی کند. من پاسخ دادم که اگر کسی بخواهد چنین گروهی را سازماندهی کند، حق اوست، اما این جلسه را برای برپایی تظاهراتی فراخوانده بودم و فکر کردم کسانی که می‌خواهند تظاهرات دیگری ترتیب دهند، از آن استفاده کنند.

بهترین رنگ موی خارجی زنانه : از اتاق های دیگر باشگاه لیبرال؛ پس از آن ۱۹۴بوید و حدود نیمی از تماشاگران کنار رفتند. همه اینها به طور کامل در روزنامه های نیویورک گزارش شده بود و برای همه شناخته شده بود. همچنین راکفلرها می‌دانستند که در مقر کمیته کلرادو ما شخصاً از هر زن و مردی قبل از اینکه اجازه دهم به ما بپیوندند، تعهد گرفتم که با قاعده تعیین شده مطابقت داشته باشند.

من می گویم راکفلرها این را می دانستند، زیرا آنها جاسوسانی در بین ما داشتند. من به خوبی می دانستم آن جاسوسان چه کسانی هستند و به یکی از آنها اجازه دادم فکر کند که دوست من است. از اول تا آخر من چیزی برای پنهان کردن نداشتم و به همین دلیل چیزی برای ترس نداشتم، و این برای روزنامه‌ها به همان اندازه برای پلیسی که انفجار را بررسی می‌کرد می‌دانستند.