رنگ موی قهوه ای فندقی دودی

رنگ موی قهوه ای فندقی دودی : تا حدی کاسه‌باز و صیقلی. اما از من انتظار دارید با این زندانی‌ها چه کار کنم؟” کاپیتان گفت: “این با شماست که تصمیم می گیرید.” “شما پادشاه هستید.” قیچی با تعمق زیر لب زمزمه کرد: “مطمئن، برای اطمینان”. “همانطور که شما می گویید.

رنگ مو : در ابتدا از چند خانه مزرعه بازنشسته گذشتند، اما به زودی این خانه های پراکنده پشت سر گذاشتند و فقط چمنزارها و درختان جلوی آنها بودند. اما آنها با خوشحالی سوار شدند و عمه ام با بیلینا در مورد روش صحیح پرورش جوجه ها درگیر شد. مرغ زرد با وقار گفت: “من اهمیتی نمی دهم که با شما مخالفت کنم.” “پشاو!” عمه ام جواب داد. “من نزدیک به چهل سال است که جوجه‌ها را بزرگ کرده‌ام.

رنگ موی قهوه ای فندقی دودی

رنگ موی قهوه ای فندقی دودی : امبی امبی گفت: “به نظر می رسد این مسیر خوبی است.” “چرا امتحانش نکنی؟” دوروتی پاسخ داد: بسیار خوب. من مشتاقم ببینم ریگمارول ها چگونه هستند، و این مسیر باید ما را به سریع ترین راه به آنجا برساند.» هیچ کس با این طرح مخالفت نکرد، بنابراین اسب اره به مسیری تبدیل شد که تقریباً به خوبی راهی است که برای رسیدن به فادلز طی کرده بودند.

بیلینا، و می‌دانم که باید آنها را گرسنگی بکشی تا تخم‌های زیادی بگذارند و اگر جوجه‌های گوشتی خوبی می‌خواهی آنها را پر کنی.” “جوجه های گوشتی!” بیلینا با وحشت فریاد زد. “جوجه های من را آب پز کنید!” “چرا، این چیزی است که آنها برای این هستند، اینطور نیست؟” عمه ام با تعجب پرسید. دوروتی گفت: «نه خاله، نه در اوز. “مردم اینجا جوجه نمی‌خورند. ببینید.

بیلینا اولین مرغی بود که در این کشور دیده شد، و من خودم او را به اینجا آوردم. همه او را دوست داشتند و به او احترام می‌گذاشتند، بنابراین مردم اوز دیگر او را نمی‌خورند. جوجه ها از بیلینا می خورند.” عمه ام با نفس نفس زد: “خب، من اعلام می کنم.” “تخم مرغ چطور؟” بیلینا گفت: “اوه، اگر بیشتر از آن چیزی که می خواهیم از تخم خارج شویم، به مردم اجازه می دهیم آنها را بخورند.” “در واقع، من بسیار خوشحالم که مردم اوز تخم مرغ های ما را دوست دارند، زیرا در غیر این صورت آنها خراب می شوند.

عمه ام آهی کشید: «این قطعاً یک کشور عجیب و غریب است. اسب اره ای نامید: «ببخشید، راه به پایان رسید و من دوست دارم بدانم از کدام طرف بروم.» آنها به اطراف نگاه کردند و مطمئن شدند که مسیری برای دیده شدن وجود ندارد. دوروتی گفت: “خوب، ما به سمت جنوب غربی می رویم، و به نظر می رسد که دنبال کردن آن جهت بدون مسیر مانند یک مسیر آسان است.

رنگ موی قهوه ای فندقی دودی : اسب اره پاسخ داد: «مطمئناً. “کشیدن واگن روی چمنزار کار سختی نیست. من فقط می خواهم بدانم کجا باید بروم.” جادوگر گفت: “در آن سوی دشت، جنگلی وجود دارد، و در جهتی است که ما می رویم. راست به سمت جنگل حرکت کن، ساورس، و مطمئناً به سمت راست می روی.” بنابراین حیوان چوبی دوباره به راه افتاد و علف های چمنزار آنقدر نرم زیر چرخ ها بود که سواری را آسان می کرد.

اما دوروتی از گم کردن مسیر کمی ناراحت بود، زیرا اکنون چیزی برای هدایت آنها وجود نداشت. اصلاً هیچ خانه ای دیده نمی شد، بنابراین نمی توانستند راه خود را از هیچ کشاورز بپرسند. و اگرچه سرزمین اوز همیشه زیبا بود، اما هر کجا که می‌توانست برود، این بخش از کشور برای همه مهمانان عجیب بود. خاله ام بعد از اینکه در سکوت راه را طی کردند، گفت: «شاید گم شده ایم.

مرد پشمالو گفت: “مهم نیست.” “من بارها گم شده ام – و همینطور دوروتی – و همیشه دوباره پیدا شده ایم.” امبی امبی گفت: “اما ممکن است گرسنه شویم.” “این بدترین گم شدن در جایی است که خانه ای در آن نزدیکی نیست.” عمو هنری گفت: “ما یک شام خوب در شهر فادل خوردیم، و این ما را از گرسنگی برای مدت طولانی جلوگیری می کند.” دوروتی به طور مثبت گفت: “هیچ کس در اوز از گرسنگی مرده است.” “اما مردم ممکن است گاهی اوقات گرسنه شوند.

جادوگر چیزی نگفت و به نظر نمی رسید که مضطرب خاصی داشته باشد. اسب اره به سرعت در حال حرکت بود، با این حال جنگل دورتر از آن چیزی بود که وقتی برای اولین بار آن را دیدند فکر می کردند. بنابراین نزدیک غروب بود که بالاخره به درختان رسیدند. اما اکنون آنها خود را در زیباترین نقطه یافتند، درختان پهناور پوشیده از انگورهای گلدار و خزه های نرم زیر آنها.

رنگ موی قهوه ای فندقی دودی : جادوگر گفت: “این مکان خوبی برای کمپ خواهد بود.” “اردوگاه!” همه آنها تکرار کردند. جادوگر گفت: «مطمئناً. خیلی زود هوا تاریک خواهد شد و ما نمی توانیم در این جنگل در شب سفر کنیم. پس بیایید اینجا اردو بزنیم و شام بخوریم و بخوابیم تا دوباره روشن شود. همه با تعجب به مرد کوچولو نگاه کردند و عمه ام با بوئی گفت: “باید بگویم اردوگاه زیبایی خواهیم داشت!

فکر می کنم شما قصد دارید زیر واگن بخوابیم.” مرد پشمالو با خنده اضافه کرد: “و برای شام ما علف بجوید.” اما به نظر می‌رسید که دوروتی هیچ شکی نداشت و کاملاً شاد بود او گفت: “خوشبختیم که جادوگر فوق العاده را با خود داریم.” “زیرا او می تواند “بیشتر هر کاری را که می خواهد انجام دهد.” عمو هنری با کنجکاوی به مرد کوچولو نگاه کرد: “اوه، بله، فراموش کردم.

که ما جادوگر داریم.” بیلینا با رضایت جیک جیک گفت: «نکردم. جادوگر لبخندی زد و از واگن خارج شد و بقیه به دنبال او رفتند. او گفت: “برای اردو زدن، اولین چیزی که نیاز داریم چادر است. آیا کسی لطفاً یک دستمال به من قرض دهد؟” مرد پشمالو به او پیشنهاد داد و عمه ام یکی دیگر. هر دو را گرفت و با احتیاط روی علف‌های نزدیک به لبه جنگل گذاشت.

رنگ موی قهوه ای فندقی دودی : سپس دستمال خود را زمین گذاشت و کمی عقب تر از آنها ایستاد و دست چپش را به سمت دستمال تکان داد و گفت: “چادرهای بوم، سفید مانند برف، بگذار ببینم چقدر سریع رشد می کنی!” سپس، ببین و ببین! دستمال‌ها به چادرهای کوچک تبدیل شدند و وقتی مسافران به آن‌ها نگاه می‌کردند. روی صافی پشتش قرار داشت، پاهایش روی هم بود و پیپ بلندی می‌کشید.

کاپیتان گفت: “بیدار شوید، اعلیحضرت.” اینجا زندانیان هستند. با شنیدن این حرف، کینگ کلیور برخاست و با تندی به دوروتی نگاه کرد. “سیاه و چاق!” او گریه. “این دختر از کجا آمده است؟” کاپیتان پاسخ داد: “من او را در جنگل پیدا کردم و او را یک زندانی به اینجا آوردم.” “چرا این کار را کردی؟” از پادشاه پرسید و با تنبلی پیپ خود را پف کرد. کاپیتان پاسخ داد: “برای ایجاد کمی هیجان.” “اینجا آنقدر خلوت است.

که همه ما به دلیل نداشتن سرگرمی زنگ زده ایم. به نوبه خود ترجیح می دهم زمان های هیجان انگیز را ببینم.” قیچی با تکان دادن سر گفت: «طبیعیه. “من همیشه گفته‌ام کاپیتان، بدون کمی کنایه، شما یک افسر بی‌طرف و یک شهروند محکم هستید.