رنگ مرواریدی شنی

رنگ مرواریدی شنی : اما برخی از پری ها می توانند جادویی انجام دهند که من را پر از حیرت می کند. من فکر می کنم این چیزی است که ما را متواضع و بی ادعا می کند – این واقعیت که هنرهای جادویی ما تقسیم شده است و به هر یک از ما برخی داده می شود. خوشحالم که همه چیز را نمی‌دانم، دوروتی، و اینکه هنوز هم در طبیعت و هم چیزهایی وجود دارد که بتوانم از آنها شگفت زده شوم.» دوروتی نمی‌توانست کاملاً این را بفهمد.

رنگ مو : فصل ۴ چادر جادویی دوروتی با خنده گفت: “خب، این راحت تر از چیزی بود که انتظار داشتم. گاهی اوقات ارزش این را دارد که یک پری واقعی باشم. اما من دوست ندارم آنقدر مهربان باشم و همیشه در یک مه وحشتناک زندگی کنم. ” آنها اکنون از بانک بالا رفتند و در مقابل خود دشتی لذت بخش یافتند که کیلومترها در همه جهات گسترش یافته بود.

رنگ مرواریدی شنی

رنگ مرواریدی شنی : گلهای وحشی معطر در سرتاسر چمن پراکنده بودند. بوته‌هایی وجود داشت که شکوفه‌های دلپذیر و میوه‌های خوش‌طعم داشت. گاه و بیگاه گروهی از درختان باشکوه به زیبایی منظره می افزایدند. اما هیچ خانه و نشانی از زندگی وجود نداشت. سمت دورتر دشت با ردیفی از نخل ها احاطه شده بود و درست در مقابل نخل ها تپه ای عجیب و غریب برافراشته بود که مانند کوه بر فراز دشت بلند می شد.

دو طرف این تپه مستقیم بالا و پایین بود. شکل مستطیلی داشت و قسمت بالایی آن صاف و هموار به نظر می رسید. “اوه، هو!” دوروتی فریاد زد. شرط می بندم این کوهی است که گلیندا به ما گفته است، جایی که فلت هدها در آن زندگی می کنند. اوزما پاسخ داد: “اگر چنین است، دریاچه اسکیزرها باید درست فراتر از ردیف درختان نخل باشد.

آیا می توانی تا این اندازه راه بروی، دوروتی؟” “البته، به موقع،” پاسخ سریع بود. “متأسفم که مجبور شدیم اسب اره و واگن قرمز را پشت سر بگذاریم، زیرا آنها همین الان به کار می‌آمدند؛ اما با دیدن پایان سفر ما، ولگردی در این زمین‌های سبز زیبا ما را خسته نخواهد کرد. بیت.” با این حال، ولگردی طولانی‌تر از آن چیزی بود که آن‌ها گمان می‌کردند.

و شب قبل از رسیدن به آن‌ها پیشی گرفت کوه صاف بنابراین اوزما به آنها پیشنهاد کرد که برای شب کمپ کنند و دوروتی کاملاً آماده بود تا موافقت کند. او دوست نداشت به دوستش اعتراف کند که خسته است، اما به خودش گفت که پاهایش “درد دارند” یعنی شروع به درد می کنند. معمولاً وقتی دوروتی سفری اکتشافی یا ماجراجویی را آغاز می‌کرد.

سبدی غذا و چیزهای دیگری که ممکن است یک مسافر در کشوری غریب به آن نیاز داشته باشد با خود حمل می‌کرد، اما همانطور که تجربه آموخته بود رفتن با اوزما چیز دیگری بود. او پری فرمانروای اوز فقط به عصای نقره‌ای خود نیاز داشت – که در یک انتهای آن یک زمرد درخشان درخشان قرار داده شده بود – تا از طریق جادوی آن همه آنچه را که ممکن است نیاز داشته باشند فراهم کند.

از این رو اوزما در حالی که با همراهش توقف کرد و نقطه ای صاف و علفزار را در دشت انتخاب کرد، عصای خود را با انحناهای زیبا تکان داد و با صدای شیرین خود کلماتی عارفانه سر داد و در یک لحظه چادری زیبا جلوی آنها ظاهر شد. بوم راه راه بنفش و سفید بود و از قطب مرکزی پرچم سلطنتی اوز به اهتزاز درآمد. اوزما در حالی که دست دوروتی را گرفت.

گفت: “بیا عزیزم، من گرسنه هستم و مطمئنم که تو هم باید گرسنه باشی؛ پس بگذار برویم و جشن بگیریم.” با ورود به چادر، یک میز دو نفره با کتانی برفی، نقره ای درخشان و ظروف شیشه ای درخشان پیدا کردند. یک گلدان گل رز در مرکز و بسیاری از غذاهای لذیذ، برخی در حال کشیدن سیگار داغ، منتظر رفع گرسنگی خود هستند.

همچنین، در دو طرف چادر تخت‌هایی با ملحفه‌های ساتن، پتوهای گرم و بالش‌های پر از قرار داشت. صندلی‌ها و چراغ‌های بلندی هم وجود داشت که فضای داخلی چادر را با درخششی ملایم و گلگون روشن می‌کرد. دوروتی که به دستور دوست پری‌اش استراحت می‌کرد و شامش را با لذتی غیرعادی می‌خورد، به شگفتی‌های جادو فکر کرد.

رنگ مرواریدی شنی : اگر آدم پری بود و قوانین پنهان طبیعت و عارف را می دانست کلمات و تشریفاتی که بر آن قوانین حکم می‌کردند، سپس یک موج ساده از یک عصای نقره‌ای فوراً تمام آن چیزی را که انسان‌ها در طول سال‌های خسته برای آن سخت و مضطرب کار می‌کنند، به وجود می‌آورد. و دوروتی در قلب مهربان و معصوم خود آرزو کرد که همه مردان و زنان بتوانند با عصای نقره‌ای پری باشند و همه نیازهای خود را بدون این همه کار و نگرانی برآورده کنند.

زیرا در آن صورت تصور می‌کرد که آنها تمام ساعات کاری خود را برای شاد بودن خواهند داشت. اما اوزما در حالی که به صورت دوستش نگاه کرد و آن افکار را خواند، خنده ای کرد و گفت: “نه، نه، دوروتی، این به هیچ وجه انجام نمی شود. برنامه شما به جای شادی، خستگی را برای جهان به ارمغان می آورد. اگر هرکسی می توانست عصایی را تکان دهد و خواسته هایش برآورده شود.

آرزوی کمی وجود داشت. وجود داشت. هیچ تلاشی برای به دست آوردن سختی ها وجود ندارد، زیرا در این صورت هیچ چیز دشوار نخواهد بود و لذت به دست آوردن چیزی که آرزوی آن را داشتید، و تنها با کار سخت و تفکر دقیق تضمین می شود، به کلی از بین می رود. و هیچ علاقه ای به زندگی و موجودات همنوعمان نداریم. این تنها چیزی است که زندگی را ارزشمند می کند.

انجام کارهای خوب و کمک به کسانی که از خودمان کمتر خوش شانس هستند.” _خب تو پری ای اوزما خوشحال نیستی؟ دوروتی پرسید. “بله، عزیزم، زیرا من می توانم از قدرت پری خود استفاده کنم دیگران را خوشحال کنید اگر پادشاهی نداشتم که بر آن حکومت کنم، و رعایایی که از آنها مراقبت کنم، بدبخت می شدم. همچنین، باید بدانید.

که در حالی که من پری قدرتمندتر از سایر ساکنان اوز هستم، به اندازه گلیندا جادوگر قدرتمند نیستم، که بسیاری از هنرهای جادویی را که من هیچ اطلاعی از آنها ندارم، مطالعه کرده است. حتی جادوگر کوچک شهر اوز می تواند کارهایی را انجام دهد که من قادر به انجام آنها نیستم، در حالی که من می توانم کارهایی را انجام دهم که برای جادوگر ناشناخته است.

رنگ مرواریدی شنی : این برای توضیح این است که من به هیچ وجه قادر مطلق نیستم. جادوی من صرفاً جادوی پری است و نه جادوگری یا جادوگری.” دوروتی گفت: “در همین حال، من بسیار خوشحالم که توانستی این چادر را با شام و تخت های ما برای ما آماده کنید.” اوزما لبخند زد. او موافقت کرد: “بله، واقعاً فوق العاده است.” “همه پری ها این نوع جادو را نمی دانند.