رنگ مو مش شنی

رنگ مو مش شنی : گرامافون با لحنی آسیب دیده ناله کرد: «این رفتار بسیار ناخوشایند است، باید بگویم. “به نظر می رسد همه از من متنفرند، اما من قصد داشتم مردم را سرگرم کنم.” گربه شیشه ای مشاهده کرد: «ما از شما متنفر نیستیم، به خصوص. “این موسیقی وحشتناک شماست. وقتی با شما در یک اتاق زندگی می کردم.

مو : خانم مارگولوت خوب.” “عزیز من!” او در حالی که به مرد نگاه می کرد، گفت: “تو باید عنک نونکی باشی، معروف به ساکت.” سپس به پسر نگاه کرد. او افزود: “و شما باید اوجو بدشانس باشید.” عمو گفت: بله. اوجو با هوشیاری گفت: “من هرگز نمی دانستم که من را بدشانس می نامند.” “اما این واقعاً نام خوبی برای من است.” زن در حالی که در اتاق شلوغ می‌کرد.

رنگ مو مش شنی

رنگ مو مش شنی : گفت: «الان خیلی سرش شلوغ است. اما بیا داخل تا به تو چیزی بخورم، زیرا برای به دست آوردن مکان خلوت ما باید راه زیادی را طی کرده باشی. اوجو در حالی که او و آنک وارد خانه شدند، پاسخ داد: “ما داریم.” ما از جای بسیار تنهاتر از این آمده ایم.» “مکانی تنهاتر! و در کشور مونچکین؟” او فریاد زد. “پس باید جایی در جنگل آبی باشد.” “این است.

میز می‌گذاشت و از کمد غذا می‌آورد، گفت: «خب، تو بدشانس بودی که تنها در آن جنگل غم‌انگیز زندگی می‌کردی، که خیلی بدتر از جنگل این اطراف است؛ اما شاید شانس شما تغییر خواهد کرد، اکنون از آن دور هستید. اگر در طول سفر بتوانید آن “Un” را که در ابتدای نام خود “بدشانس” است از دست بدهید، سپس اوجو خوش شانس خواهید شد که بسیار عالی خواهد بود.

بهبود.” “چگونه می توانم آن “Un” را از دست بدهم، خانم مارگولوت؟ او پاسخ داد: «نمی‌دانم چگونه، اما باید این موضوع را در نظر داشته باشید و شاید فرصتی برای شما پیش بیاید.» اوجو در تمام عمرش هرگز چنین غذای خوشمزه ای نخورده بود. یک خورش خوش طعم، دود داغ، یک ظرف نخود آبی، یک کاسه شیر شیرین با رنگ آبی لطیف و یک پودینگ آبی با آلوهای آبی در آن بود.

هنگامی که بازدیدکنندگان از این کرایه با ولع خوردند، زن به آنها گفت: “آیا می خواهید دکتر پیپت را برای کسب و کار یا برای تفریح ​​ببینید؟” آنس سرش را تکان داد. اوجو پاسخ داد: “ما در حال سفر هستیم و فقط برای استراحت و سرحال شدن در خانه شما توقف کردیم. در وسط راه، دختر تکه‌کاری نشسته بود و با سنگریزه‌هایی که برداشته بود بازی می‌کرد. “اوه، شما اینجا هستید!” او با خوشحالی فریاد زد. “من فکر می کردم که تو هرگز بیرون نمی آیی. مدت زیادی است که روز روشن شده است.” “شب چیکار کردی؟” از پسر پرسید.

رنگ مو مش شنی : او پاسخ داد: “اینجا بنشین و ستاره ها و ماه را تماشا کن.” “آنها جالب هستند. من قبلاً آنها را ندیده بودم، می دانید.” اوجو گفت: “البته که نه.” بانگل در حالی که سفرشان را تجدید می کردند، گفت: “شما دیوانه بودید که اینقدر بد عمل کردید و به بیرون پرتاب شدید.” اسکرپس گفت: «اشکال ندارد. “اگر من را بیرون نمی انداختند، نه ستاره ها را می دیدم، نه گرگ بزرگ خاکستری.” “چه گرگی؟” از اوجو پرسید.

همان که در شب سه بار به در خانه آمد». پسر متفکرانه گفت: “من نمی دانم چرا باید اینطور باشد.” “در آن خانه چیزهای زیادی برای خوردن وجود داشت، زیرا من صبحانه خوبی خوردم و در یک تخت خوب خوابیدم.” “احساس خستگی نمی کنی؟” دختر تکه تکه ای که متوجه شد پسر خمیازه می کشد پرسید. “چرا، بله، من مثل دیشب خسته هستم، و با این حال خیلی خوب خوابیدم.” “و آیا گرسنه نیستی؟” اوجو پاسخ داد.

عجیب است. “من صبحانه خوبی خوردم و با این حال فکر می کنم اکنون کمی از کراکر و پنیرم را بخورم.” اسکراپ ها در مسیر بالا و پایین می رقصیدند. سپس آواز خواند: گرگ دم در است، چیزی برای خوردن نیست جز یک استخوان بدون گوشت، و یک صورتحساب از خواربارفروشی.” “معنی آن چیست؟” اوجو پرسید. اسکرپس پاسخ داد: از من نپرس. “من چیزی را که به ذهنم می رسد می گویم.

اما البته از خواربار فروشی یا استخوان های بدون گوشت یا خیلی چیزهای دیگر چیزی نمی دانم.” گربه گفت: نه. او خشن، خیره، دیوانه است و مغزش نمی تواند صورتی باشد، زیرا به درستی کار نمی کند. “مغز را اذیت کنید!” گریه کرد. “به هر حال چه کسی به آنها اهمیت می دهد؟ آیا دقت کرده اید که تکه های من در این نور خورشید چقدر زیبا هستند.

رنگ مو مش شنی : درست در همان لحظه صدای قدم هایی را شنیدند که در مسیر پشت سرشان حرکت می کرد و هر سه برگشتند تا ببینند چه چیزی در راه است. در کمال تعجب دیدند که یک میز گرد کوچک با سرعتی که چهار پایه دوکی آن می توانستند آن را حمل کنند، می دویدند و یک گرامافون با یک بوق طلایی بزرگ به سمت بالا پیچ شده بود. “صبر کن!” گرامافون فریاد زد.

اوجو گفت: “خدایا، این همان موسیقی است که شعبده باز کج، پودر زندگی را روی آن پراکنده کرد.” بانگل با لحن عبوسی گفت: “همینطور است.” و سپس، همانطور که گرامافون از آنها سبقت گرفت، گربه شیشه ای با سختی اضافه کرد: “به هر حال شما اینجا چه کار می کنید؟” موزیک گفت: من فرار کردم. “بعد از رفتن شما، من و دکتر پیپت پیر دعوای وحشتناکی داشتیم.

او تهدید کرد که اگر ساکت نشوم، من را تکه تکه خواهد کرد. البته من این کار را نمی کنم، زیرا قرار است یک ماشین سخنگو صحبت کند و صحبت کند. سر و صدا کنید – و گاهی اوقات موسیقی. بنابراین در حالی که شعبده باز چهار کتری خود را به هم می زد از خانه بیرون رفتم و من تمام شب را دنبال شما می دویدم. حالا که چنین شرکت دلپذیری پیدا کرده ام، می توانم صحبت کنم و آهنگ بزنم.

رنگ مو مش شنی : تمام چیزی که می خواهم.” اوجو از این اضافه شدن نامطلوب به مهمانی آنها به شدت اذیت شد. ابتدا نمی دانست به تازه وارد چه بگوید، اما اندکی فکر باعث شد که دوستی پیدا نکند. او گفت: “ما برای کارهای مهم سفر می کنیم و اگر بگویم مزاحم نمی شویم، مرا عذرخواهی می کنید.” “چقدر بی ادب!” گرامافون فریاد زد. پسر گفت: متاسفم، اما حقیقت دارد. “شما باید به جای دیگری بروید.