رنگ مو شنی بدون دکلره

رنگ مو شنی بدون دکلره : که مردی سوار ماشینش شد و به دنبال ترشی مقدس رفت. هفت دقیقه بعد از زمان پرده تبلیغاتی رسید و نمایش ادامه یافت. تیلور ناشناخته بود.

مو : از طرف پدرم آنها در روزهای انقلاب آمدند. از طرف مادری، پنج یا شش نسل. اما می ماند. اولین باری که به ایرلند رفتم، کل دژاوو را احساس کردم. می دانستم وقتی راه می رفتم در گوشه بعدی چه خواهم دید.” او در پشت صحنه یک تئاتر در بایون، نیوجرسی به دنیا آمد. “من حدود یک هفته آنجا بودم. همیشه نامه هایی از مردم دریافت می کنم که می گویند: “من هم از بایون هستم!” پدر و مادرم بازیگر بودند.

رنگ مو شنی بدون دکلره

رنگ مو شنی بدون دکلره : کیت می‌گوید که تنها با ۲۰ ساعت تمرین، نقش «دا» را به عهده گرفتم. او این کار را خیلی سخت ندید، تا حدی به دلیل سابقه ایرلندی اش. کیث در پاسخ به این سوال که اصل و نسبش چقدر به عقب می رسد، می خندد و می گوید: “چقدر عقب؟ اگر به اندازه کافی به عقب برگردی، هرگز متوقف نمی شوی. من از هر دو طرف ایرلندی هستم.

بنابراین ما همه جا می رفتیم… من در لانگ آیلند به دبیرستان رفتم. خیلی… خیلی هیچی. و اصلاً به بازیگری اهمیتی نمی دادم. او در سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده به عنوان گروهبان در کمپین اقیانوس آرام خدمت کرد. “وقتی از خدمت خارج شدم، فقط به دنبال کار می گشتم. من تحصیلات یا هیچ چیز دیگری نداشتم. پسری به من پیشنهاد بازی در یک نمایشنامه را داد و من نمی دانستم که آیا هرگز خواهم داشت یا نه. یکی دیگر بگیر. اما من این کار را کردم، پس خیلی خوب بود. خیلی خوش شانس بود.

وقتی مکالمه بر روی آخرین فیلم او می‌نشیند، کیت از اظهار نظر خودداری می‌کند و به جای صحبت می‌کند ، فیلمی بلند که در ماه جولای به پایان رسید و قرار است برای عید پاک اکران شود. “چارلتون هستون و من همبازی هستیم. این در مورد دو تله گیر در غرب در سال ۱۸۳۰ است، و چه اتفاقی برای آنها می افتد وقتی دوره بیش از حد به پایان می رسد. این دو نفر مانند ساندنس و بوچ هستند. اما لعنتی خوب نوشته شده است. این یکی از آنهاست. بهترین فیلمنامه‌هایی که تا به حال خوانده‌ام. بچه هستون آن را نوشته است.

رنگ مو شنی بدون دکلره : او چند سال در اطراف آیداهو و مونتانا به عنوان راهنمای رودخانه کار کرده است. هیچ کلمه‌ای در فیلمنامه هدر رفته نیست.” بسیاری از فیلم ها و برنامه های تلویزیونی او کیت هرگز ندیده است. “اگر این یک آشغال است، نمی دانم چرا باید زحمت بکشم. به اندازه کافی بد است که این کار را کردی. اما برای اینکه دوباره آن را زندگی کنی!… نمی توانی بنشینی و منتظر چیزی بمانی که فکر می کنی شایسته توست.

برایان و همسرش ویکتوریا دو فرزند دارند. میمی، دختر او از ازدواج قبلی، عضو گروه باله پنسیلوانیا است. کیت با محبت می‌گوید بین وظایف بازیگری، او بیشتر وقت خود را صرف تربیت بچه‌های لعنتی می‌کند. این یک کار ۲۴ ساعته است. ما کارهای زیادی را در فضای باز انجام می‌دهیم، زیرا در هاوایی می‌توانید در تمام طول سال. ساحل و کمپ بیرون و این همه مزخرف.” او متوجه می شود.

که اقامت در هاوایی هیچ مشکلی در حرفه اش ایجاد نمی کند. کیت به آرامی غرغر می کند: «این که کجا زندگی می کنی فرقی نمی کند». مردم در لندن، اسپانیا، سوئیس زندگی می‌کنند. شما به دنبال شغل نمی‌گردید. منتظر می‌مانید تا نماینده‌تان با شما تماس بگیرد و سوار هواپیما شوید و بروید. می‌توانید یک شبه و از هر کجا در نیمه‌ی راه دنیا باشید. بایون را شکست می دهد.

نویسنده بدون ترشی، بدون اجرا ۷-۲۲-۷۸ در روزهای آغازین فعالیت تئاتری هارولد کندی، او در نمایشنامه‌ای به قلم سینکلر لوئیس که شاید رمان‌نویس بزرگی بود، اما نمایشنامه‌نویس نبود، شرکت داشت. کندی یک شب قبل از افتتاح نمایشنامه در حال صحبت با لوئیس بود که دانشجوی جوانی به نویسنده مشهور نزدیک شد و مؤدبانه درخواست امضا کرد.

رنگ مو شنی بدون دکلره : لوئیس تکه کاغذی را که پسر به او پیشنهاد کرد برداشت و روی آن نوشت: “چرا سرگرمی پیدا نمی کنی که برای دیگران آزاردهنده نباشد؟” بدون امضا آن را پس داد. اما پسر یکنواخت شد. این نمایش چند شب بعد افتتاح شد و یک فاجعه تمام عیار بود. لوئیس بعد از پرده آخر با ناراحتی در اتاق رختکن نشسته بود که یک یادداشت به دست او توسط یک مهماندار تحویل داده شد.

او آن را باز کرد و با خط خودش خواند: “چرا سرگرمی پیدا نمی کنی که برای دیگران آزاردهنده نباشد؟” این داستان یکی از ده‌ها داستانی است که در کتاب هارولد کندی، بدون ترشی، بدون اجرا ، که این ماه توسط دابل‌دی منتشر شد، بیان شده است. این کتاب مجموعه ای جذاب از حکایت های واقعی زندگی است.

که کندی در طول چهار دهه فعالیتش در تئاتر به عنوان کارگردان، بازیگر و نمایشنامه نویس در برادوی و سراسر کشور ذخیره کرده است. عنوان فرعی کتاب او «یک سفر نمایشی بی‌احترام از تالولا تا تراولتا» است و او فصل‌هایی درباره تجربیات خود با هر دوی این ستاره‌ها، علاوه بر اورسن ولز، چارلتون هستون، تورنتون وایلدر، گلوریا سوانسون، استیو آلن و … نوشته است.

رنگ مو شنی بدون دکلره : دیگرانی که امروزه کمتر شناخته شده اند اما در زمان خود اسطوره بودند. کتاب آن به بازیگر زن رنی تیلور اختصاص دارد که در شب افتتاحیه یک نمایشنامه از آمدن روی صحنه امتناع کرد تا اینکه با ساندویچ خود ترشی تهیه کرد، همانطور که در زمان پیش نمایش این کار را انجام داد. کافی‌شاپی که آن ساندویچ‌ها را تهیه کرده بود، بسته شد و پرده در حالی نگه داشت.