رنگ مو هایلایت قرمز

رنگ مو هایلایت قرمز : باز هم کشاورز و وکیل ( برگرفته از “چشم انداز اسکله پلومن” ) نوشته ویلیام لنگلند (یکی از اولین اعتراضات اجتماعی انگلیسی، تصویری از بدبختی کارگران قرن چهاردهم) برخی برای شخم زدن بودند و به ندرت کامل بازی می کردند.

رنگ مو : چه کسی قرض می دهد به آهنگر، به چکش، ادزه یا بافندگی – به قاعده یا پتک – دستش؟ روح نیست! مکانیک، نجار، کشتی‌ران – همه از زمین اخراج خواهند شد. خیاط یا پینه دوز یا رنگرزی چرم یا آجرکاری یا دباغی کجا پیدا می شود؟ چه کسی می تواند در این تعطیلات طلایی، به خاطر نان خود، زمین را بکارد؟ بلپسیدموس : – نگه دار، نگه دار، یشم!

رنگ مو هایلایت قرمز

رنگ مو هایلایت قرمز : هیچ چیز بدتر از آن ممکن است برای بشر رخ دهد، از این که پلوتوس از چشمانش استفاده کامل داشته باشد و خود را به همه یکسان عطا کند! آیا نمی بینید که به یکباره تمام هنرها پایان می یابد، هر هنری که فکر می کنید پایان می یابد؟ اگر اینها منفجر شدند (برای خوشحالی شما)، بگویید چه کسی باید باشد.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

بخواهد یک معامله خوب برای سود بردن از تجارت داشته باشد. فقر ( بی حوصله ):—نمی فهمی! در بسیاری از بشریت زمانی که این انقلاب بزرگ ساخته می شود “تویل به یکباره به همه خواسته ها پایان می دهد – و البته در این صورت، تجارت آدم ربا متوقف می شود: زیرا چه کسی در زمانی که ثروتمند شده است.

در آسودگی زندگی خود را به خطر می اندازد و زندگی او را به خطر می اندازد؟ بنابراین هر یک برای خود مجبور خواهد شد که به شخم زن تبدیل شود، به کندن و کند و کاو کردن و عرق ریختن. فرسودگی وجودی غم انگیزتر از آنچه که تاکنون تجربه کرده است. کرمیلوس :-لعنت بر تو! فقر :—تو تختی نخواهی داشت که روی آن دراز بکشی—هیچ کالایی از این دست دیده نخواهد شد!

فرشی نیست که روی آن پا بگذارد – برای چه کسی، دعا کنید، آن را ببافد، در حالی که خزانه اش خوب بوده است؟ وداع با اسانس ها، عطرها، پاستیل های خود! وقتی عروست را به محراب میبری خداحافظی با چین های آویزان پرده ی گل سرخت، رنگ های روشن غرور درخشانش! با این حال، از “ثروتمند شدن” خودداری کنید – بگویید این چه کاری است.

بدون این که این همه گنگ که جزئیات را متورم کند؟ اکنون نزد من، هر موردی که آرزو می‌کند می‌تواند چشمه‌های فراوانی را نشان دهد و هرگز نمی‌تواند شکست بخورد. چه کسی به جز خودم، مانند معشوقه ای به زحمات او اصرار می ورزد و مکانیک را می راند؟ اگر پرچم بزند، من صورتم را جلوی در به او نشان می دهم و او با وحشت سر کارش می رود!

کرمیلوس :-پشاو! چه فایده ای جز زخم ها، تاول ها و زخم ها می توانید بیاورید برای این بدبخت که می لرزد. از آب و هوای دلپذیر حمام ها گرفته تا سرما، به هزینه معین انگشتان پا؟ چه، اما جوجه تیغی های بیچاره، که شکمشان هوس می کند، و بلدام های کوچک قدیمی در انبوه. و شپش هزار، پشه و مگس؟ (من نمی توانم شما را در حالی که ابر می چرخد ​​حساب کنم!) که مدام در مورد یکی زمزمه می کنند.

زبانی که مهلت خواب را رد می کند، در فشاری که به این ترتیب تسلی بخش است – «بیچاره گرسنه، بیدار، به گرسنگی!» – اما باید بپری! به اینها اضافه کنید که با ما که به پشت ما می خورید و یک بسته نی برای تخت (وای بر آن بدبخت بیچاره ای که حشرات آن پالت درنده بر لاشه اش خورده اند!) برای یک فرش، یک حصیر قدیمی پوسیده – برای یک بالش، یک سنگ بزرگ که از خیابان برداشته شده است.

رنگ مو هایلایت قرمز : و برای فرنی یا نان فقط یک برگ تربچه یا ساقه خطمی بخورند. سر باقی مانده از برخی از خرابه های یک پارچ، از طریق صندلی که شما فراهم می کنید. برای خمره ای که در ورز دادن از آن استفاده می کنیم، با یک بشکه شراب جابه جا می شویم، و این نیز همه شکسته و شکافته شد: در یک کلام، هدایای باشکوه شما به پایان می رسد، ( از قضا ) به راستی که تو برای بشریت توزیع کننده ای پر برکت از خیرهای عظیم و چندگانه ای!

به قول من، بانو، پس از تلاش و زحمت برای پس انداز، محبوبیت هایت با خوشحالی از بین می روند. اگر بالاخره بتوانند آنقدر وصول کنند که برایشان چک قبر تهیه کنند! وکیل و کشاورز (مصری؛ ۱۴۰۰ قبل از میلاد، یا قبل از آن. نامه ای از پدری به پسرش، که او را تشویق می کند که به مطالعه حرفه خود پایبند باشد) به من گفته می شود.

که تو آموختن را کنار گذاشته ای و خود را به رقصیدن بسپاری. روی خود را به کار در مزارع برمی گردانی و سخنان الهی را پشت سر خود می اندازی. بنگر، تو به یاد نمی‌آوری حال فلاح (کشاورز) هنگام برداشت محصول. کرم ها نیمی از ذرت را با خود می برند و اسب آبی بقیه را می بلعد. موش ها در مزارع فراوانند و ملخ ها می رسند. گاوها می بلعند، گنجشک ها می دزدند.

چقدر بدبخت است سرنوشت فلاح! آنچه در خرمن می ماند، دزدان آن را تمام می کنند. برنز … فرسوده شده است، اسب ها با خرمن کوبی و شخم زدن می میرند. سپس کاتب (وکیل) در بانک پهلو می زند که قرار است محصول را برای دولت به عهده بگیرد. خدمتکاران چوب دستی دارند، سیاه پوستان چوب نخل را حمل می کنند. می گویند ذرت بده! اما هیچ کدام وجود ندارد.

رنگ مو هایلایت قرمز : فلاح را به سجده زدند. او را می بندند و به داخل کانال می اندازند و با سر پرتاب می کنند. همسرش را پیش او بسته اند، فرزندانش را به بیرون می برند. همسایگانش آنها را رها کردند و فرار کردند تا از ذرت آنها مراقبت کنند. اما کاتب رهبر کار همه است. او محصول زمستان را برای خود حساب می کند و هیچ کس نیست که داستان محصول او را تعیین کند. ببین، حالا می دانی!