رنگ مو تناژ قرمز

رنگ مو تناژ قرمز : در چنین دوره‌هایی قدرت برقراری ارتباط و دریافت تصورات شدید و پرشور نسبت به انسان و طبیعت انباشته می‌شود. افرادی که این قدرت در آنها مستقر است، ممکن است اغلب، تا آنجا که بسیاری از بخش‌های ماهیتشان، مطابقت ظاهری کمی با روح خیری که وزیر آن هستند، داشته باشند. اما حتی در حالی که آنها انکار می کنند و چشم پوشی می کنند، هنوز مجبور به خدمت هستند، قدرتی که بر تاج و تخت روح خودشان نشسته است.

رنگ مو : در مورد شکوه او، اجازه دهید زمان به چالش کشیده شود تا اعلام کند که آیا شهرت هر نهاد دیگری از زندگی بشری قابل مقایسه با یک شاعر است یا خیر. اینکه او داناترین، شادترین و بهترین است، از آنجایی که او شاعر است، به همان اندازه غیرقابل انکار است: بزرگترین شاعران مردانی بوده اند که بی عیب ترین فضیلت ها، کامل ترین احتیاط ها را داشته اند.

رنگ مو تناژ قرمز

رنگ مو تناژ قرمز : پس از اینکه در ذهن ما با تکرار برداشت هایی که با تکرار کم رنگ شده اند، جهان را از نو خلق می کند. این سخنان جسورانه و واقعی تاسو را توجیه می کند: یک شاعر، همانطور که برای دیگران بالاترین حکمت، لذت، فضیلت و جلال را دارد، باید شخصاً شادترین، بهترین، داناترین و برجسته‌ترین انسان باشد.

و اگر به این موضوع نگاه کنیم. باطن زندگی آنها، خوش شانس ترین[۱۶۰] از مردان: و استثنائات، از آنجایی که آنها کسانی را که از استعداد شعری در درجه بالایی و در عین حال پایین تر برخوردار بودند، در نظر می گیرند که به جای از بین بردن این قاعده، محدود می شوند. بیایید لحظه ای به داوری نفس مردم خم شویم و شخصیت های ناسازگار متهم، شاهد، قاضی و جلاد را غصب کنیم و در خودمان متحد کنیم.

بیایید بدون محاکمه، شهادت یا شکلی تصمیم بگیریم که انگیزه های معین آن ها کسانی که «آنجا نشسته‌اند که جرات اوج گرفتن را نداریم»، مذموم هستند. فرض کنیم هومر یک مست بود، ویرژیل یک چاپلوس بود، که هوراس یک ترسو بود، که تاسو یک دیوانه بود، که لرد بیکن یک متفکر بود، که رافائل یک آزاده بود، که اسپنسر یک شاعر برنده جایزه بود.

استناد به شاعران زنده با این تقسیم بندی موضوع ما همخوانی ندارد، اما آیندگان عدالت زیادی در مورد نام های بزرگی که اکنون به آنها اشاره می شود، رعایت کرده اند. خطاهای آنها سنجیده شده و مشخص شد که گرد و غبار در ترازو بوده است. اگر گناهانشان «مثل قرمز مایل به قرمز بود، اکنون مانند برف سفید شده اند»: در خون واسطه و نجات دهنده، زمان، شسته شده اند.

ببینید در چه هرج و مرج مضحکی، انتساب جنایات واقعی یا ساختگی در فحش های معاصر علیه شعر و شاعران اشتباه گرفته شده است. در نظر بگیرید که چقدر کم است، همانطور که به نظر می رسد – یا ظاهر می شود، همانطور که هست. به انگیزه های خود نگاه کنید و قضاوت نکنید، مبادا مورد قضاوت قرار بگیرید. شعر، چنان که گفته شد، از این جهت با منطق متفاوت است.

رنگ مو تناژ قرمز : که تحت کنترل قوای فعال ذهن نیست و تولد و عود آن هیچ ارتباط ضروری با آگاهی و اراده ندارد. تشخیص اینکه اینها شرایط لازم است، متکبرانه است[۱۶۱] از همه علت‌های ذهنی، زمانی که اثرات روانی تجربه می‌شوند که مستعد ارجاع به آنها نیستند. بدیهی است که تصور کنیم تکرار مکرر قدرت شعری ممکن است در ذهن عادت به نظم و هماهنگی ایجاد کند.

که با طبیعت خود و تأثیرات آن بر اذهان دیگر همبستگی دارد. اما در فواصل الهام، و ممکن است مکرر باشد، بدون اینکه دوام داشته باشد، شاعر مرد می شود و در برابر بازگشت ناگهانی تأثیراتی که دیگران به طور معمول تحت آن زندگی می کنند، رها می شود. اما از آنجایی که او نسبت به سایر مردان با ظرافت بیشتری سازماندهی شده و نسبت به درد و لذت، چه خود و چه دیگران، در درجه ای ناشناخته است.

از یکی دوری می کند و دیگری را با حرارتی متناسب با این تفاوت تعقیب می کند. و هنگامی که از مشاهده شرایطی که تحت آن این اشیاء تعقیب و گریز جهانی خود را در لباس یکدیگر مبدل کرده اند، غفلت می کند، از بدگویی منفور می شود. اما لزوماً هیچ چیز شیطانی در این خطا وجود ندارد و بنابراین ظلم، حسادت، انتقام، بخل و هوس های کاملاً شیطانی، هرگز بخشی از انتساب مردمی به زندگی شاعران را تشکیل نداده است.

رنگ مو تناژ قرمز : به نظر من برای حقیقت امر بسیار مطلوب است که به جای رعایت رسمی بودن پاسخ جدلی، این اظهارات را بر اساس ترتیبی که به ذهنم پیشنهاد شده است، با توجه به خود موضوع بیان کنم. اما اگر دیدگاهی که آنها دارند عادلانه باشد، حداقل تا اینجا در مورد اولین تقسیم بندی موضوع، ردی از استدلال کنندگان علیه شعر وجود دارد. من به راحتی می توانم حدس بزنم.

که چه چیزی باید باعث ناراحتی برخی از نویسندگان دانشمند و باهوشی شود که دعوا می کنند.[۱۶۲] با تایید کننده های خاص؛ من خودم اعتراف می‌کنم، مثل آنها، نمی‌خواهم از تیزیدهای کودری خشن روز مبهوت شوم. باویوس و مایویوس بدون شک، همانطور که همیشه بوده اند، افراد غیر قابل تحملی هستند. اما این به یک منتقد فلسفی تعلق دارد.

که به جای گیج کردن، متمایز کند. بخش اول این سخنان به شعر در عناصر و اصول آن مربوط می شود. و نشان داده شده است، و همچنین محدودیت های محدودی که برای آنها تعیین شده، اجازه می دهد، آنچه که شعر نامیده می شود، به معنای محدود، منبع مشترکی با سایر اشکال نظم و زیبایی دارد که بر اساس آن مواد زندگی انسان مستعد مرتب شدن هستند.

رنگ مو تناژ قرمز : به معنایی جهانی شعر است. قسمت دوم[۱۳] کاربرد این اصول را در وضعیت کنونی پرورش شعر و دفاع از تلاش برای آرمانی ساختن اشکال مدرن آداب و عقاید و وادار ساختن آنها به تبعیت از تخیل و خلاقیت هدف خود خواهد داشت. دانشکده. زیرا ادبیات انگلستان، که رشد پرانرژی آن پیش از رشد بزرگ و آزادانه اراده ملی بوده یا با آن همراه بوده است، گویی از یک تولد تازه پدید آمده است.

علیرغم حسادت کم‌اندیشی که ارزش معاصر را کم‌ارزش می‌کند، دوران ما دورانی به یاد ماندنی در دستاوردهای فکری خواهد بود، و ما در میان فیلسوفان و شاعرانی زندگی می‌کنیم که از زمان آخرین مبارزه ملی برای مدنی و مذهبی فراتر از آن هستیم. آزادی. شکست ناپذیرترین منادی، همراه و پیرو بیداری مردمی بزرگ برای ایجاد تغییری سودمند در [۱۶۳]نظر یا نهاد، شعر است.