رنگ مو فانتزی بنفش مش

رنگ مو فانتزی بنفش مش : چرا ویلیامز هرگز برای برده یا برای درآمد حاصل از فروش خود برنگشته بود؟ آقای میلر از بیان آنچه که به اندازه کافی خوب می‌دانست، خودداری کرد، اینکه دختر آنقدر آشکارا سفیدپوست بود که ویلیامز نمی‌توانست با فروش آزاد از شر او خلاص شود.

رنگ مو : نمی شناخت و از زمان جدایی از آنها در آمستردام، سالومه را ندیده بود، اما بلافاصله او را “هنگامی که خودش به اتاق دادگاه آمد” شناسایی کرد. گزارش ادامه می‌دهد: «شاهد می‌گوید، وقتی از در آمد، شباهت خانواده را در چهره شاکی دید.» روز بعد اوا آمد و داستان خود را گفت. و دیگرانی نیز به دنبال او آمدند که شهادت آنها را مانند شهادت او پیش بینی کرده ایم.

رنگ مو فانتزی بنفش مش

رنگ مو فانتزی بنفش مش : آنقدر پیر که سن خود را نمی دانست، اما در زمان فرماندار کل اسپانیا، شصت و پنج سال قبل، دختری بزرگ شده بود. او در شاکی همان شخصی را که در کودکی در خدمات خانگی جان اف. میلر با چهره، چشم و رنگ یک فرد سفید پوست و با لهجه آلمانی می شناخت، شناخت. بعد خانم هیمین آمد که مولرها را تا زمانی که آنها را در کشتی روسی ملاقات کرد.

بارها و بارها شاکی به عنوان سالومه و به عنوان دختر مری یا مری بریجت شناخته شد که برای بیست سال به بالا در بردگی بود، ابتدا جان اف میلر، سپس مادرش، خانم کانبی، و در طول توسط لویی بلمونتی، نگهبان کاباره. اگر این دو نفر فقط یک نفر بودند، پس حداقل بیست سال در فاصله پنج مایلی، و بخشی از زمان در فاصله دو مایلی، از خویشاوندان و آزادی خود، برده زندگی می کرد.

به نظر می‌رسید که این دو نفر یکی هستند، به سختی می‌توان شک کرد. نه تنها همه کسانی که سالومه را در کشتی به یاد می آوردند، شاکی را به عنوان او می شناختند، بلکه دیگرانی که در آن زمان ظاهر او را کاملاً فراموش کرده بودند، شباهت خانوادگی قوی مولرها را در او تشخیص دادند. این شباهت را حتی شاهدان دفاع نیز باید اعتراف می کردند.

رنگ مو فانتزی بنفش مش : بنابراین، از طرف سالومه، مادام کولهوفر، مادام شولتزایمر و دانیل میلر (مولر) جوان از می سی سی پی شهادت دادند. در انبوهی از سالن شلوغ دادگاه به راحتی به او اشاره شد. و سپس، همانطور که قبلاً گفتیم، ابزار دیگری برای شناسایی وجود داشت که به نظر می‌رسید به تنهایی آن را با اعتقادی قاطع همراه می‌داشت.

اما این را همچنان محفوظ نگه می داریم تا زمانی که توضیحی را که جان اف. میلر هم در دادگاه و هم در همان زمان در مطبوعات روزانه در پاسخ به اظهارات آن ارائه کرده بود که باعث همدردی عمومی برای سالومه می شد، شنیدیم. به نظر می رسد که جان فیتز میلر شهروند نیواورلئان در مقام عالی، مردی صاحب دارایی، پول، شرکت و بردگان بود.

جان لاوسون لوئیس، ژنرال فرمانده شبه نظامی ایالتی، در این پرونده به روحیه سخاوتمندانه و اجتماعی آقای میلر، شرایط آسان او، مهربانی او با هشتاد برده، عادت او به سرگرمی، و ظرافت استثنایی تجهیزاتش شهادت داد. شاهد دیگری شهادت داد که گاهی اوقات همسایگان میلر از زیاده روی بیش از حد او نسبت به بردگانش شکایت می کردند.

دیگران، خانم ها و آقایان، این گزارش های خوب را تأیید کردند و حتی از مادرش، خانم کانبی، تمجیدهای مهربانانه تر و بالاتری داشتند. آنها با هیجان اظهار داشتند، بدون اینکه کوچکترین انتسابی به شخصیت آقا داشته باشند، که او برده های دیگری دارد، حتی پوست زیباتر از این مری بریجت، که با این وجود، «وقتی جوان بود»، به گفته آنها، «مثل دختری سفیدپوست به نظر می رسید».

آنها مطمئناً یک چیز را روشن کردند – اینکه آقای میلر هرگز خانواده مولر یا هیچ بخشی از آنها را به آتاکاپاس نبرده یا آگاهانه یک نجات دهنده خریداری نکرده است. او در مورد مالکیت خود از شاکی چنین توضیح داد: در آگوست ۱۸۲۲، یکی از آنتونی ویلیامز، که یک تاجر سیاهپوست بود یا تظاهر می کرد که از موبایل بود، به نحوی با آقای جان فیتز میلر در نیواورلئان تماس گرفت.

رنگ مو فانتزی بنفش مش : او اظهار داشت که تمام موجودی برده خود را فروخته است به جز یک دختر به نام مری بریجت که ظاهراً دوازده ساله است و باید فوراً به موبایل بازگردد. او این دختر را نزد آقای میلر گذاشت تا برای حسابش (ویلیامز) تحت یک وکالتنامه رسمی برای او فروخته شود، بنابراین آقای میلر صد دلار به عنوان پیش پرداخت در فروش احتمالی او به او داد.

در ژانویه ۱۸۲۳، هنوز خبری از ویلیامز نبود و دختر فروخته نشده بود. و در اول فوریه آقای میلر او را به مادرش که با او زندگی می کرد فروخت – به عبارت دیگر همانطور که خواهیم دید به خودش . در این فروش قیمت او سیصد و پنجاه دلار بود و سن او هنوز حدود دوازده بود. میلر به روزنامه ها می نویسد: «از آن زمان او در خانه مادرم به عنوان خدمتکار خانه ماند تا سال ۱۸۳۸، زمانی که «او به بلمونتی فروخته شد».

بیانیه عمومی آقای میلر آنقدر که به نظر می رسید کامل و صریح نبود. چگونه، اگر دختر به خانم کانبی، مادرش فروخته شد، چگونه بلمونتی او را از خود میلر خرید؟ پاسخ این است که در حالی که ویلیامز هرگز دوباره ظاهر نشد، دختر در فوریه ۱۸۳۵، “دختر بریجت” که اکنون مادر سه فرزند است، با این کودکان بود که دوباره توسط همان آقای میلر از خانم کاملا منفعل خریداری شد.

کانبی، برای همان سیصد و پنجاه دلار؛ همان قیمتی که او برای مادرش به تنهایی در حالی که یک بچه دوازده ساله بود، گرفته بود، یا به نظر می رسید دریافت کرده بود. به این ترتیب آقای میلر صاحب زن شده بود، دو پسر و دخترش، خدمات او را برای نگهداری در اختیار داشت و هرگز جز صد دلار پرداخت نکرده بود. این نکته را او با احتیاط در بیانیه عمومی خود نادیده گرفت.

رنگ مو فانتزی بنفش مش : همچنین تاکید بر این حقیقت را ضروری ندانست که وقتی این کنیز حدوداً بیست و هشت ساله بود و دختر کوچکش مرده بود، او را به تنهایی، دور از دو پسر نیمه‌رشدش، به ده برابر آن چیزی که داشت فروخت. برای او پول داده بود تا زنی که نگهدار بی همسر یک مغازه درام باشد. اما اینها تنها حذفیات نبودند.