رنگ موی دودی صورتی با دکلره

رنگ موی دودی صورتی با دکلره : این است که به خواست خودش باید توجه معشوقه‌اش را به محتویات گلدان یا کوزه خاکسپاری جلب می‌کرد. اگر او به اندازه کافی از ادب ژاپنی می دانست که در اعلام مرگ همسرش لبخند بزند، مطمئناً باید آنقدر می دانست که او را از انجام چنین خطایی باز دارد. او فقط می‌توانست گلدان و محتویات آن را در اطاعت از یک فرمان واقعی یا خیالی نشان دهد.

رنگ مو : خوشایندترین چهره، چهره خندان است. و ارائه همیشه خوشایندترین چهره ممکن به والدین، بستگان، معلمان، دوستان، خیرخواهان، یک قانون زندگی است. و بعلاوه، این یک قانون زندگی است که دائماً به دنیای بیرون روی آورید و یک حس خوشبختی داشته باشید تا تا آنجا که ممکن است تأثیر خوشایندی را به دیگران منتقل کنید. اگرچه دل در حال شکستن است.

رنگ موی دودی صورتی با دکلره

رنگ موی دودی صورتی با دکلره : لبخند مانند کمان آموزش داده می شود. مانند سجده مانند آن مکیدن نفسی که به نشانه لذت، درود بر یک برتر را به دنبال دارد. مانند تمام آداب مفصل و زیبای ادب قدیمی. به دلایل واضح خنده تشویق نمی شود. اما لبخند باید در همه موارد خوشایند به کار رود، هنگام صحبت با مافوق یا برابر، و حتی در مواردی که خوشایند نیست. بخشی از اخراج است.

اما این یک وظیفه اجتماعی است که شجاعانه لبخند بزنیم. از سوی دیگر، جدی یا ناراضی به نظر رسیدن بی ادبی است، زیرا ممکن است برای کسانی که ما را دوست دارند، اضطراب یا درد ایجاد کند. به همین ترتیب احمقانه است، زیرا ممکن است حس کنجکاوی ناخوشایند را از جانب کسانی که ما را دوست ندارند برانگیزد. لبخند از کودکی به عنوان یک وظیفه پرورش داده می شود.

لبخند به زودی غریزی می شود. در ذهن فقیرترین دهقان این اعتقاد وجود دارد که ابراز اندوه یا درد یا خشم شخصی به ندرت مفید است و همیشه نامهربان است. از این رو، اگرچه غم و اندوه طبیعی، در ژاپن و جاهای دیگر، موضوع طبیعی آن است، اما اشک های غیرقابل کنترل در حضور مافوق یا مهمانان یک بی ادبی است. و اولین کلمات حتی بی سوادترین زن روستایی، بعد از اینکه اعصاب در چنین شرایطی از بین می رود.

همیشه این است: “خودخواهی من را ببخشید که اینقدر بی ادب بوده ام!” دلایل لبخند، صرفنظر از آن، فقط اخلاقی نیست. آنها تا حدی زیبایی شناسانه هستند و تا حدی نمایانگر همان ایده ای هستند که بیان رنج را در هنر یونانی تنظیم می کند. اما همانطور که در حال حاضر خواهیم دید، آنها بسیار اخلاقی تر از زیبایی شناختی هستند. از این آداب اولیه لبخند، یک آداب ثانویه ایجاد شده است.

که رعایت آن اغلب خارجی ها را وادار می کند تا بی رحمانه ترین قضاوت های نادرست را در مورد حساسیت ژاپنی ایجاد کنند. این رسم بومی این است که هرگاه باید یک حقیقت دردناک یا تکان دهنده گفته شود، باید توسط فرد مبتلا با لبخند اعلام شود. [۳] هر چه موضوع مهم‌تر باشد، لبخند برجسته‌تر است. و وقتی موضوع برای شخصی که در مورد آن صحبت می کند بسیار ناخوشایند است.

رنگ موی دودی صورتی با دکلره : لبخند اغلب به خنده ای آرام و ملایم تبدیل می شود. هر چقدر هم که مادری که فرزند اول خود را از دست داده است در مراسم تشییع جنازه گریه کرده باشد، احتمالاً اگر در خدمت شما باشم، با لبخند از سوگ خود بگوید: او مانند واعظ معتقد است که زمانی است که گریه و زمانی برای خندیدن خیلی وقت بود که من خودم بفهمم چطور ممکن است.

کسانی که فکر می‌کردم عاشق مردی هستند با خنده مرگ را به من اعلام کنند. با این حال خنده ادبی بود که تا حد انکار خود کشیده شد. این نشان می‌دهد: «شاید شرافتمندانه فکر کنید که این یک رویداد ناخوشایند است. دعا کن که اعلی خود نسبت به موضوعی اینقدر حقیر احساس نگرانی نکند و از ضرورتی که باعث می شود با صحبت در مورد چنین امری اصلاً ادب را خشمگین کنیم.

ببخش.» کلید رمز و راز بی حساب ترین لبخندها، ادب ژاپنی است. خادمی که به خاطر تقصیری محکوم به انفصال شده است، سجده می کند و با لبخند عفو می کند. آن لبخند بر عکس سنگدلی یا گستاخی حکایت می کند: «مطمئن باشید که من به عدالت بزرگ حکم شریف شما راضی هستم و اکنون به شدت تقصیر خود آگاهم. با این حال غم و اندوه و نیاز من باعث شده است.

که این امید بی دلیل را در من ایجاد کند که ممکن است به خاطر گستاخی بزرگم در طلب عفو بخشیده شوم. نوجوان یا دختری فراتر از سن اشک های کودکانه، وقتی به خاطر اشتباهی تنبیه می شود، مجازات را با لبخندی دریافت می کند که به این معناست: «هیچ احساس بدی در دلم ایجاد نمی شود. خیلی بدتر از این که گناه من سزاوار آن بوده است.

رنگ موی دودی صورتی با دکلره : و کورومایا که با شلاق دوستم یوکوهاما بریده بود به همین دلیل لبخند زد، همانطور که دوستم باید به طور شهودی احساس کرده باشد، زیرا لبخند بلافاصله او را خلع سلاح کرد: “خیلی اشتباه کردم، و شما حق دارید عصبانی باشید: من سزاوار این هستم که ضربه خورده باشد، و بنابراین احساس ناراحتی نکنید. اما باید درک کرد که فقیرترین و فروتن ترین ژاپنی به ندرت زیر بار بی عدالتی می رود.

اطاعت ظاهری او عمدتاً به دلیل احساس اخلاقی او است. خارجی که برای ورزش به یک بومی حمله می کند، ممکن است دلیلی داشته باشد که متوجه شود اشتباهی جدی مرتکب شده است. ژاپنی‌ها را نباید غافلگیر کرد. و تلاش های وحشیانه برای دست و پا زدن با آنها به قیمت جان چندین نفر بی ارزش تمام شده است. حتی پس از توضیحات فوق، ممکن است.

رنگ موی دودی صورتی با دکلره : حادثه پرستار ژاپنی همچنان غیرقابل درک به نظر برسد. اما من کاملاً مطمئن هستم که این به این دلیل است که راوی حقایق خاصی را در پرونده نادیده گرفته یا نادیده گرفته است. در نیمه اول داستان، همه چیز کاملاً مشخص است. هنگام اعلام مرگ شوهرش، خدمتکار جوان، مطابق با تشریفات بومی که قبلاً ذکر شد، لبخند زد. چیزی که کاملاً باورنکردنی است.