رنگ مرواریدی روی دکلره

رنگ مرواریدی روی دکلره : آدم متفاوتی جک پامکین هد، یکی از قدیمی ترین دوستان اوزما و همراه او در ماجراجویی های متعدد بود. بدن جک بسیار زمخت و ناهنجار بود و از اندام درختانی با اندازه های مختلف تشکیل شده بود که با میخ های چوبی متصل شده بودند. اما بدنه قابل توجهی بود و به احتمال زیاد شکسته یا فرسوده نمی شد، و وقتی لباس پوشیده شد.

رنگ مو : بیشتر زبری آن را پوشانده بود. همانطور که حدس زدید، سر جک کدو تنبل یک کدو حلوایی رسیده بود که چشم ها، بینی و دهانش در یک طرف آن حک شده بود. کدو تنبل روی گردن چوبی جک گیر کرده بود و ممکن بود به پهلو یا عقب بچرخد و سپس او باید آن را با دست های چوبی خود صاف کند. بدترین چیز در مورد این نوع سر این بود که خوب نگه نمی داشت و مطمئن بود دیر یا زود خراب می شود.

رنگ مرواریدی روی دکلره

رنگ مرواریدی روی دکلره : که با سه ساعت مختلف حرکت می کرد، صحبت می کرد و فکر می کرد. تیک-توک بسیار قابل اعتماد بود زیرا همیشه دقیقاً همان کاری را انجام می داد که باید انجام دهد، اما ماشین آلات او در بعضی مواقع ممکن بود خراب شود و سپس تا زمانی که دوباره زخمی شود کاملاً درمانده بود.

بنابراین کسب و کار اصلی جک رشد یک رشته بود هر سال کدو تنبل های مرغوب و همیشه قبل از اینکه کله قدیمی اش خراب شود، یک کدو تنبل تازه را از مزرعه انتخاب می کرد و ویژگی های آن را بسیار تمیز حک می کرد و هر زمان که لازم بود آن را آماده می کرد تا سر کهنه را جایگزین کند. او همیشه آن را به یک شکل حک نمی کرد.

بنابراین دوستانش هرگز نمی دانستند که دقیقاً چه نوع حالتی در چهره او پیدا می کنند. اما هیچ اشتباهی در مورد او وجود نداشت، زیرا او تنها مرد سر کدو تنبل زنده در سرزمین اوز بود. یک مرد ملوان یک پا عضو شورای اوزما بود. نام او کپن بیل بود و با تروت به سرزمین اوز آمده بود و به دلیل زیرکی، صداقت و خوش خلقی اش مورد استقبال قرار گرفته بود. او برای جایگزینی پایی که از دست داده بود.

یک پای چوبی به پا می‌کرد و دوست خوبی برای همه بچه‌های شهر اوز بود، زیرا می‌توانست با چاقوی جک بزرگ‌اش، انواع اسباب‌بازی‌ها را از چوب خرد کند. پروفسور یکی دیگر از اعضای شورا بود. “HM” به معنای بسیار بزرگ شده بود، زیرا پروفسور زمانی یک حشره کوچک بود که به اندازه یک مرد بزرگ شده بود و همیشه همینطور باقی می ماند.

به این معنی بود که او کاملاً تحصیل کرده بود. او در رأس کالج سلطنتی ورزشی پرنسس اوزما قرار داشت و برای اینکه دانش آموزان مجبور به مطالعه و از دست دادن زمان زیادی نشوند. پروفسور ووگلباگ قرص های آموزشی معروف را اختراع کرده بود. اگر یکی از دانشجویان بعد از صبحانه قرص جغرافیا می خورد، درس جغرافیای خود را در یک لحظه می دانست.

رنگ مرواریدی روی دکلره : اگر قرص املا می خورد، بلافاصله درس املای خود را می دانست، و یک قرص حسابی دانش آموز را قادر می ساخت که هر نوع جمع آوری را بدون نیاز به فکر کردن درباره آن انجام دهد. این قرص های مفید کالج را بسیار محبوب کرد و به ساده ترین شکل ممکن به دختران و پسران شهر اوز درس های خود را آموزش داد. با وجود این، پروفسور ووگلباگ در خارج از کالج مورد علاقه اش نبود.

زیرا او بسیار مغرور بود و خود را بسیار تحسین می کرد و زیرک و دانش خود را به قدری پیوسته نشان می داد که هیچ کس به معاشرت با او اهمیت نمی داد. با این حال، اوزما او را در مجالس خود ارزشمند یافت. شاید زیباترین لباس در میان تمام حاضران قورباغه بزرگی به بزرگی یک مرد بود به نام قورباغه مرد که به خاطر گفته های حکیمانه اش شهرت داشت.

او از کشور ییپ اوز به شهر زمرد آمده بود و مهمان افتخاری بود. کت دم بلندش از مخمل، جلیقه‌اش از ساتن و شلوارش از بهترین ابریشم بود. روی کفش‌هایش سگک‌های الماسی بود و عصایی سر طلایی و کلاهی ابریشمی بلند به همراه داشت. تمام رنگ های روشن در لباس غنی او نشان داده شد.

از این رو نگاه کردن طولانی به او چشمان آدمی را خسته می کرد تا اینکه به زرق و برق او عادت کرد. بهترین کشاورز در کل اوز عمو هنری بود که عموی خود دوروتی بود و اکنون با همسرش عمه ام در نزدیکی شهر زمرد زندگی می کرد. عمو هنری به مردم اوز یاد داد که چگونه بهترین سبزیجات و میوه ها و غلات را پرورش دهند.

برای اوزما در پر کردن انبارهای سلطنتی بسیار مفید بود. او هم مشاور بود. دلیل اینکه من آخرین بار به جادوگر کوچولوی اوز اشاره کردم این است که او مهمترین مرد سرزمین اوز بود. او از نظر اندازه مرد بزرگی نبود، اما از نظر قدرت و هوش مردی بزرگ بود و در تمام هنرهای عرفانی سحر و جادو پس از گلیندا خوب دوم بود.

رنگ مرواریدی روی دکلره : گلیندا به او آموزش داده بود و جادوگر و جادوگر تنها کسانی بودند که در اوز طبق قانون مجاز به انجام جادوگری و جادوگری بودند، که آنها فقط برای مصارف خوب و به نفع مردم به کار می بردند. جادوگر دقیقاً خوش تیپ نبود، اما نگاه کردن به او خوشایند بود. سر طاس او چنان براق بود که گویی لاک زده بود. همیشه برقی شاد در چشمانش بود و مثل یک بچه مدرسه ای باهوش بود.

دوروتی می‌گوید دلیل اینکه جادوگر به اندازه گلیندا قدرتمند نیست این است که گلیندا تمام آنچه را که می‌داند به او یاد نداد، اما آنچه جادوگر می‌داند او به خوبی می‌داند. و بنابراین او جادوهای بسیار قابل توجهی را انجام می دهد. ده نفری که نام بردم، با مترسک و گلیندا، درست بعد از شام آن شب، در اتاق تاج و تخت اوزما جمع شدند.