رنگ مو قهوه ای زیتونی بدون دکلره

رنگ مو قهوه ای زیتونی بدون دکلره : که یادداشت‌های جامعه می‌گویند. – از اوایل ماه ژوئن گم شده بود و قرار بود در مکزیک در حال شکار بزهای کوهی باشد. همانطور که می‌دانید، کاتن، تنها یک شهر در ایالت وجود دارد که «جامعه» دارد، و در آن شهر فقط بیست و پنج یا سی خانواده وجود دارد. برای یک بخش خدمات مخفی مانند “GFC”، این واقعاً خیلی آسان است.

رنگ مو : آیا به سیستم هیئت منصفه ما نگاه نکرده‌اید؟» “نه، من تا این حد پیش نرفتم.” مارشال دوباره شروع به دمیدن حلقه های دود کرد. «خب، سیصد مرد در لیست هیئت منصفه ما هستند و ما همه آنها را می شناسیم. شما خود را در مقابل جعبه ای خواهید دید که جیک پردوویچ به عنوان سرکارگر، سه کارمند شرکت، دو نفر از نگهبانان سالن آلف ریموند، یک مزرعه دار با وام مسکن در بانک شرکت و پنج مکزیکی که هیچ اطلاعی از این موضوع ندارند.

رنگ مو قهوه ای زیتونی بدون دکلره

رنگ مو قهوه ای زیتونی بدون دکلره : این فقط مرا مصمم تر می کند که تو را در جایی قرار دهم که نمی توانی به ما آسیبی برسانی.» «یعنی در قلم؟ البته متوجه می شوید که این به معنای محاکمه هیئت منصفه خواهد بود. آیا می‌توانید هیئت منصفه را برای انجام کاری که می‌خواهید بپذیرید؟» «آنها به من می گویند که تو به سیاست در شهرستان پدرو علاقه نشان داده ای.

اما برای نوشیدن ویسکی یک چاقو به پشت شما می چسباند. دادستان منطقه سیاستمداری است که در سخنرانی های خود از معدنچیان حمایت می کند و در اعمال خود از ما حمایت می کند. در حالی که قاضی دنتون، از دادگاه منطقه، شریک حقوقی، مشاور ارشد ما است. آیا همه اینها را می یابی؟» هال گفت: بله. من در مورد “امپراتوری ریموند” شنیده ام. من علاقه مند به دیدن ماشین آلات هستم.

شما در مورد آن کاملا باز هستید!» مارشال پاسخ داد: «خب، می‌خواهم بدانی با چه چیزی مخالفی. ما این مبارزه را شروع نکردیم و کاملاً حاضریم بدون دردسر آن را به پایان برسانیم. تنها چیزی که ما می خواهیم این است که شرارتی را که به ما کردی جبران کنی.» “منظور شما از “تصفیه کردن” است که من خودم را رسوا کنم.

رنگ مو قهوه ای زیتونی بدون دکلره : به مردان بگویم که من یک خائن هستم؟” مارشال گفت: دقیقاً. هال گفت: «فکر می‌کنم تا زمانی که موضوع را بررسی می‌کنم، یک صندلی خواهم داشت. و یک صندلی گرفت و پاهایش را دراز کرد و خودش را کاملاً راحت کرد. او گفت: «آن نیمکت طبقه بالا به طرز وحشتناکی سخت است،» و با تمسخر به مارشال کمپ لبخند زد.

بخش ۲۰. وقتی این گفتگو ادامه یافت، در یک خط جدید و غیرمنتظره بود. زندانی گفت: «پنبه، من متوجه می شوم که شما مردی تحصیلکرده هستید. به ذهنم خطور می‌کند که روزی روزگاری شما همان چیزی بوده‌اید که دنیا به آن آقا می‌گوید.» خون به صورت مارشال کمپ شروع شد. “برو به جهنم!” او گفت. هال ادامه داد: “من قصد نداشتم سوال بپرسم.

من به خوبی می توانم درک کنم که شما ممکن است برای پاسخ به آنها اهمیتی نداشته باشید. منظور من این است که شما که یک جنتلمن سابق هستید، ممکن است جنبه‌های خاصی از این پرونده را درک کنید که فراتر از درک یک راننده سیاه‌پوست مانند استون، یا یک متخصص کارآیی مانند کارترایت است. یک آقا می تواند دیگری را بشناسد.

حتی در لباس یک معدنچی. اینطور نیست؟» هال برای پاسخ مکث کرد و مارشال نگاهی محتاطانه به او انداخت. او گفت: “من فکر می کنم اینطور باشد.” “خب، برای شروع، یک آقا بدون دعوت از دیگری برای پیوستن به او سیگار نمی کشد.” مرد نگاه دیگری انداخت. هال فکر می کرد که می خواهد او را یک بار دیگر به هدس بسپارد.

اما در عوض سیگاری را از جیب جلیقه‌اش درآورد و بیرون آورد. هال به آرامی گفت: نه، متشکرم. “من سیگاری نیستم. اما من دوست دارم دعوت شوم.» مکثی به وجود آمد، در حالی که دو مرد یکدیگر را اندازه گرفتند. زندانی شروع کرد: «اکنون، کاتن، تو صحنه دادگاه من را به تصویر کشیدی. بگذارید داستان را برای شما ادامه دهم. شما همه پرونده‌تان را آماده کرده‌اید.

رنگ مو قهوه ای زیتونی بدون دکلره : هیئت منصفه دست‌چین شده‌تان در صندوق، و قاضی دست‌چین‌شده‌تان روی نیمکت، وکیل دادگستری دست‌گزیده‌تان کار را انجام می‌دهد. شما حاضرید قربانی خود را به زندان بفرستید، به عنوان مثال برای بقیه کارمندان خود. اما فرض کنید که در اوج دادرسی باید متوجه شوید که قربانی شما فردی است که نمی‌توان او را به زندان فرستاد؟» “نمی توان به زندان فرستاد؟” دیگری را تکرار کرد.

لحنش متفکرانه بود. “شما باید توضیح دهید.” «مطمئناً به مردی با هوش تو نیست! نمی دانی، پنبه، افرادی هستند که نمی توان آنها را به زندان فرستاد؟ مارشال کمپ سیگارش را کمی دود کرد. او گفت: “در این شهرستان تعدادی هستند.” “اما من فکر می کردم که همه آنها را می شناسم.” هال گفت: “خب، آیا هرگز به ذهن شما خطور نکرده که ممکن است برخی در این حالت باشند ؟” سکوت طولانی در پی داشت.

دو مرد در چشمان یکدیگر خیره شده بودند. و هر چه بیشتر نگاه می‌کردند، هال آشکارتر عدم اطمینان را در چهره مارشال می‌خواند. “فکر کنید چقدر شرم آور خواهد بود!” او ادامه داد. «شما تمام درام خود را – مانند شب گذشته – فقط در یک صحنه بزرگتر، در برابر تماشاگران مهمتر روی صحنه برده اید. و در جلسه دادگاه متوجه می‌شوید که به جای اینکه خود را در مقابل کارگران دره شمالی اثبات کنید.

رنگ مو قهوه ای زیتونی بدون دکلره : خود را در برابر عموم مردم ایالت محکوم کرده‌اید. شما به تمام جامعه نشان دادید که قانون شکن هستید. بدتر از آن – شما نشان دادید که شما خرخر هستید!» این بار مارشال کمپ آنقدر نگاه کرد که سیگارش خاموش شد. و در همین حین هال روی صندلی خود لم داده بود و به طرز عجیبی به او لبخند می زد. گویی تحولی در مقابل چشمان مارشال در حال رخ دادن بود.

جامپرهای معدنچی از هیکل هال دور افتادند و در جایشان یک لباس شب بود! “شیطان کی هستی؟” مرد گریه کرد “خب حالا!” هال خندید. «شما به کارایی بخش خدمات مخفی خود می بالید! آنها را روی این مشکل سر کار بگذارید. مردی جوان، بیست و یک ساله، قد پنج فوت و ده اینچ، وزن صد و پنجاه و دو پوند، چشم‌های قهوه‌ای، موهای شاه بلوطی و نسبتاً موج‌دار، خوش‌تیپ، مورد علاقه خانم‌ها – حداقل این چیزی است.