رنگ موی نسکافه ای دودی با دکلره

رنگ موی نسکافه ای دودی با دکلره : هیچ کس نمی تواند در آنجا زندگی کند، زیرا فقط یک توپ گرد، سرد و بی حاصل از گل و آب است.” باتن برایت گفت: «اوه، تو در این مورد اشتباه می کنی اضافه کرد: “تو مطمئناً هستی.” تروت فریاد زد: “چرا، ما خودمان آنجا زندگی می کنیم.” “باور نمی‌کنم. من فکر می‌کنم که تو با پوست‌های سفید وحشتناکت در جزیره آسمان زندگی می‌کنی، جایی که حق نداری در آنجا باشی. و به باغ خصوصی کاخ بولورو با شکوه بزرگ نفوذ کرده‌ای.

مو : ناگهان سبدی که زیر صندلی کاپن بیل آویزان بود با صدای بلندی به چیزی برخورد کرد و به دنبال آن فریاد خشم آمد. کاپن بیل صاف روی زمین نشست و با نیرویی فرود آمد که ملوان را به هم چسباند و دندان هایش را به هم چسباند، در حالی که پایین بود.صندلی ای که تروت و باتن-برایت اشغال کرده بودند بر او آمد، به طوری که برای لحظه ای همه آنها در هم پیچیده بودند.

رنگ موی نسکافه ای دودی با دکلره

رنگ موی نسکافه ای دودی با دکلره : او گفت: “ما در قسمت آبی جزیره می رویم.” “من می‌توانم درخت‌ها، حوض‌ها، خانه‌ها را ببینم. سفت نگه دار، تروت! محکم نگه دار، باتن-برایت! می‌ترسم که می‌خواهیم با چیزی برخورد کنیم!” مطمئناً اکنون خیلی سریع می‌افتند و هجوم هوا چشمانشان را پر از آب می‌کرد، به طوری که نمی‌توانستند چیزهای زیادی زیر خود را ببینند.

می گویم: از من برو! با صدای هیجان زده گریه کرد “منظورت از نشستن روی پاهای من در آسمان چیست؟ پیاده شو! یک دفعه پیاده شو! فصل مشکوک بود که این سخنان خطاب به او باشد، اما او نمی‌توانست درست در آن زمان حرکت کند زیرا صندلی روبه‌روی او بود و دختر و پسری روی صندلی پراکنده بودند. از آنجایی که چتر جادویی اکنون مانند هر چتر معمولی بی حرکت بود.

باتن برایت ابتدا گیره را رها کرد و آن را بست، پس از آن دسته کج را از طناب جدا کرد و به پاهایش بلند شد. تروت تا این لحظه توانسته بود بایستد و تخته را از کاپن بیل بیرون کشید. در تمام این مدت صدای خنده دار و هیجان زده به شدت ناله می کرد زیرا ملوان روی پاهایش ایستاده بود، و تروت نگاه کرد تا ببیند چه کسی اعتراض می کند، در حالی که کاپن بیل غلت زد و روی دست ها و زانوهایش نشست تا بتواند گوشتش را بکشد.

پا و پای چوبی‌اش را در وضعیت عمودی قرار می‌دهند، که انجام آن کار چندان آسانی نبود. باتن برایت و تروت با تمام قدرت به عجیب ترین فردی که تا به حال دیده بودند خیره شده بودند. تصمیم گرفتندباید مرد باشد، زیرا دو پای بلند داشت، بدنی به اندازه یک توپ گرد، گردنی شبیه شترمرغ و یک سر کوچک خنده دار روی آن قرار داشت. اما کنجکاوترین چیز در مورد او پوستش بود که رنگ آبی آسمانی دوست داشتنی داشت.

چشمان او نیز آبی آسمانی بود و موهایش که مستقیماً به سمت بالا کشیده شده بود و در بالای سرش به صورت فر در می‌آمد، به همین ترتیب به رنگ آبی بود و با پوست و چشمانش مطابقت داشت. او لباس‌های تنگ ساخته شده از ابریشم آبی آسمانی پوشیده بود، با غلاف آبی پهن به دور گردن بلندش، و روی سینه‌اش نگینی باشکوه به شکل ستاره، که با سنگ‌های آبی پر زرق و برق چیده شده بود.

رنگ موی نسکافه ای دودی با دکلره : می‌درخشید. اگر مرد آبی مسافران را متحیر می‌کرد، از محیط اطرافش نیز غافلگیر نمی‌شدند، زیرا هر کجا که می‌توانستند نگاه کنند، هر چیزی که می‌دیدند به رنگ آبی آسمان بالا بود. به نظر می رسید که آنها در باغ بزرگی فرود آمده اند که اطراف آن را دیوار بلندی از سنگ آبی احاطه کرده است. درختان همه آبی، چمن ها آبی، گل ها آبی و حتی سنگریزه های مسیرها آبی بودند.

نیمکت‌های زیبای حکاکی‌شده و صندلی‌های چوب آبی پراکنده در اطراف باغ وجود داشت، و در نزدیکی آن‌ها فواره‌ای از مرمر آبی قرار داشت که اسپری‌های زیبایی از آب آبی را به هوای آبی پرتاب می‌کرد. اما ساکنان خشمگین این مکان آبی به آنها اجازه نمی‌داد با آرامش به اطرافشان نگاه کنند، زیرا به محض اینکه کپن بیل از انگشتان پا بیرون زد.

با هیجان شروع به رقصیدن در اطراف کرد و سخنان بسیار توهین‌آمیز برای بازدیدکنندگانش گفت. “ای بی رحمان! ای میمون ها! ای موجودات سفیدپوست بدبخت! چطور جرات می کنی به باغ من بیایی و در بزنیبا آن سبد افتضاح روی سرم بیفتم و بعد روی انگشتان پا بیفتم و باعث درد و رنجم شوم؟ میگم چطور جرات داری؟ آیا نمی دانید.

به خاطر وقاحت خود مجازات خواهید شد؟ آیا نمی دانید که بولورو آبی ها انتقام خواهند گرفت؟ من می توانم تو را برای این توهین وصله کنم، و این کار را خواهم کرد – به همان اندازه که من بولورو سلطنتی جزیره آسمان هستم! “اوه، پس این جزیره آسمان است؟” از تروت پرسید. “البته این جزیره آسمان است. چه چیز دیگری می تواند باشد؟ و من فرمانروای آن هستم.

پادشاه آن – تنها قدرت سلطنتی و دیکتاتور آن. ببینید در شخصیت، شما رایتی بولورو توانا و قدرتمند بلوز را زخمی کرده اید!” در اینجا او با حالتی بسیار پر زرق و برق به اطراف می چرخید و سر کوچکش را تحقیرآمیز به طرف آنها تکان می داد. کاپن بیل گفت: “از آشنایی با شما خوشحالم، قربان.” “من شباهتی به پادشاهان داشتم، زیرا آنها بسیار غیرمعمول هستند.

رنگ موی نسکافه ای دودی با دکلره : لطفاً از من برای نشستن روی انگشتان پاهای سلطنتی خود “ببخشید”، بدون اینکه بدانید که انگشتان پاهای شما آنجا هستند.” “من تو را بهانه نمی کنم!” غرش کرد. “اما من شما را مجازات خواهم کرد. شما ممکن است به آن وابسته باشید.” تروت گفت: “به نظر من، “شما نسبت به غریبه ها نسبتاً ناروا رفتار می کنید. اگر کسی برای دیدن ما به کشور ما می آید.

ما همیشه با آنها رفتاری شایسته می کنیم.” ” کشور شما !” بولورو فریاد زد و با دقت بیشتری به آنها نگاه کرد و به ظاهر آنها علاقه مند بود. “پس از کجا در آسمان آمده اید، و کشور شما در کجا واقع شده است؟” دختر پاسخ داد: «وقتی در خانه هستیم، روی زمین زندگی می کنیم. اعلام کرد: “زمین؟ مزخرف! من در مورد زمین شنیده ام، فرزندم، اما این زمین مسکونی نیست.