امروز
(سه شنبه) ۱۳ / آذر / ۱۴۰۳
رنگ مو شنی نسکافه ای
رنگ مو شنی نسکافه ای | شروع گرفتن مشاوره 100% تخصصی صفر تا صد مو خود به واتساپ پیام دهید، لطفا میزان اهمیت رنگ مو شنی نسکافه ای را با ۵ ستاره مشخص کنید تا ما سریع تر مطلع شده و موضوعات مرتبط با رنگ مو شنی نسکافه ای را برای شما فراهم کنیم.۲۹ فروردین ۱۴۰۳
رنگ مو شنی نسکافه ای : برای ژلی رول مورتون، نوار را رونویسی کردم و آن را به یک اثر ادبی تبدیل کردم. این داستان برای فیلمی توسط همان افرادی که فیلم وودی گاتری را ساخته اند، خریداری شده است . س: آیا در خارج از ایالات متحده تحقیقات زیادی انجام داده اید؟ پاسخ: بله، من سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ را در اروپا گذراندم و تمام بهترین مطالبی را که در ۱۴ آلبوم جمع آوری شده بود، با چیدمان جغرافیایی جمع آوری کردم.
مو : با استفاده از کانتومتری، داستان بشر را از نظر موسیقی دریافت می کنید. … مثل آن مردی است که می گوید: “من چیزی در مورد موسیقی نمی دانم اما می دانم چه چیزی را دوست دارم.” این بدان معناست که نوع موسیقی نشان دهنده پیشینه او و آنچه که به آن اعتقاد دارد. س: چگونه این علم جدید را توسعه دادید؟ پاسخ: من این پروژه را در سال ۱۹۶۱ شروع کردم. … ما ۴۰۰۰ آهنگ را در رایانه تجزیه و تحلیل کردیم.
رنگ مو شنی نسکافه ای
رنگ مو شنی نسکافه ای : او که مردی تنومند و نیرومند است، بدون شک در سالهای آینده به عنوان یک چهره اصلی در عرصه موسیقی محلی بینالمللی باقی خواهد ماند. سوال: کانتومتری دقیقا چیست؟ جواب: در لغت به معنای آواز به عنوان معیار فرهنگ است. با آن، اجرای یک آهنگ ممکن است تجزیه و تحلیل شود و به یک الگوی فرهنگی مرتبط شود. هر یک از جنبه های موسیقی نشان دهنده سبک اجتماعی متفاوتی است.
از آن نقشه ای از فرهنگ جهانی بیرون آمده است. ۱۰ گروه بزرگ یا سبک موسیقی وجود دارد. مردم عصر حجر سبک ۱ دارند. … ما متوجه شدیم که موسیقی پاتاگونیا و سیبری شباهت هایی دارند، حتی اگر این افراد در نزدیکی قطب های مخالف زندگی می کنند. … در کنار مطالعه ترانه، رقص و مکالمه را نیز به همین صورت از روی فیلم مطالعه کرده ایم.
من احتمالاً بزرگترین مجموعه فیلم های رقص در جهان را دارم – ۲۰۰۰۰۰ فوت. شاید کتابخانه عمومی نیویورک تعداد بیشتری داشته باشد، اما در زمینه هنرهای زیبا تخصص دارد. س: هدف از کانتومتری چیست؟ چگونه کسی می تواند آن را یاد بگیرد؟ ج: من اخیراً مجموعه ای از هفت نوار کاست از آهنگ های محلی را از هر ۱۰ سطح فرهنگی در سراسر جهان منتشر کردم.
در جزوه ای که همراه آن است، آهنگ ها تجزیه و تحلیل شده است تا دانش آموز بتواند به تنهایی سیستم کانتومتری را یاد بگیرد. هنگامی که سیستم را یاد می گیرید، می توانید هر موسیقی را درک کنید، حتی اگر زبانی که به آن خوانده می شود را ندانید. زمانی که دو یا سه نوار را شنیدید، به استاندارد جهانی موسیقی عادت خواهید کرد. کانتومتریک مواردی مانند تکرار، تزئینات، ریتم، ملودی، تنظیم ارکستر را اندازه گیری می کند.
رنگ مو شنی نسکافه ای : موسیقی را در ارتباط با ساختار اجتماعی – سازمان سیاسی، همبستگی جامعه، شدت تحریم های جنسی، تجزیه و تحلیل می کند. کانتومتریک موسیقی جهان را به یک جغرافیا تبدیل می کند. س: موسیقی آمریکایی به طور کلی چه تفاوتی با موسیقی جهان دارد؟ ج: مثلاً در فرهنگ ما تا زمانی که راک اند رول به میان آمد، تکرار چندانی نداشتیم. و این نشان دهنده تأثیر دیگری است.
همانطور که می دانید، ما با پیشینه اروپایی خیلی خوب با هم نمی خوانیم. همه با سرعت متفاوتی شروع به آواز خواندن می کنند، مثل هفت گربه در یک کیف. اما اگر افرادی را که با هم زندگی و کار می کنند را انتخاب کنید، مانند ابرهایی است که از دریا بیرون می غلزند. … معلوم می شود که افرادی که بیشترین تکرار را در آهنگ های خود دارند، ابتدایی ترین فرهنگ ها را دارند.
حداقل در رابطه با توسعه اقتصادی خود. همه در مورد همه چیز یک چیز می دانند. بنابراین خاص بودن خسته کننده است و تکرار چیزی است که آنها دوست دارند. شما دقت کسل کننده خود را به همه تحمیل نمی کنید. س: به نظر شما شروع واقعی جنبش موسیقی محلی در آمریکا چیست؟ پاسخ: همه چیز در تگزاس در سال ۱۸۸۵ شروع شد، زمانی که پدرم را در مسیر چیشولم شنید.
او یک پسر روستایی بود. او در تگزاس بزرگ شد و گاوچرانها از آن گذشته بودند. او آهنگ ها را فقط برای جهنم نوشت. سپس از هاروارد کمک هزینه گرفت و متوجه شد که چقدر مهم است. او اولین فردی در کشور بود که در سال ۱۹۰۲ از دستگاه ضبط استفاده کرد. س: آیا وودی گاتری را به خوبی می شناختید؟ ج: او را می شناسید؟ من او را معروف کردم. زمانی که وودی برای اولین بار به نیویورک آمد.
رنگ مو شنی نسکافه ای : یک برنامه رادیویی ساحل به ساحل داشتم. زمانی که برای اولین بار در رادیو خواند، او را معرفی کردم. او در خانه من ماند. … آنها به او قرارداد بزرگی پیشنهاد دادند، اما او تنها راه افتاد و به اوکلاهاما رفت. او فردی عمیقاً پرشور و استعداد فوق العاده بود. اول از همه او بامزه ترین مردی بود که تا به حال صحبت کرد. و وودی خیلی سریع بود: صحبت کردن با او مثل بازی کردن جی آلای بود. صبح بیدار شد.
صفحه قبل از صبحانه نوشت فقط برای گرم کردن. و همیشه یک چیز کمی عجیب در مورد وودی وجود داشت – احساس خارشی که او داشت. شاید این شروع بیماری بوده که بعداً او را کشته است. س: ارتباط شما با پیت سیگر چیست؟ پاسخ: پیتر سیگر تحت حمایت من است. بانجوش را به او دادم. بانجو یک موضوع مرده بود، و او پیش من آمد و پرسید که با زندگی خود چه کار باید بکند.
او یک هیپی از هاروارد بود. … ما باید همکار باشیم. ما روی احیای کل موسیقی فولکلور آمریکا کار کردیم. بیشتر آهنگ های اولیه اش را به او یاد دادم. س: خودتان تا به حال مجری بوده اید؟ پاسخ: بله، من چند رکورد ساخته ام. اما من همیشه بیشتر یک قیف بودم. من خودم را یک لایروبی میدانستم که زیرزمین غنی موسیقی آمریکایی را لایروبی میکردم.
رنگ مو شنی نسکافه ای : آن را به صحنه موسیقی در حال توسعه بازگرداندم. ما در سال ۱۹۳۸ تصمیم گرفتیم موسیقی محلی آمریکا را احیا کنیم و به خدا این کار را کردیم. تا سال ۱۹۵۰ این یک جنبش ملی بود. س: چه کارهای دیگری انجام داده اید؟ پاسخ: من اولین تاریخ شفاهی را انجام دادم – کتاب و کتاب جلی رول مورتون از آن تاریخ شفاهی گرفته شده است.