رنگ موی نسکافه ای با تناژ صورتی

رنگ موی نسکافه ای با تناژ صورتی : اما چتر به پرواز سریع خود ادامه داد. “صبر کن، اونجا!” گریه کرد کپن بیل. “اگر سخت نباشد، چیز قدیمی از کنار جزیره می گذرد.” تروت گفت: “من-مطمئنم که قبلاً آن را پشت سر گذاشته است.” دکمه-برایت نیز متحیر به نظر می رسید.

مو : دکمه برایت گفت: «این مهم نیست. “چتر ما را در کمترین زمان به آنجا خواهد برد.” “بیا بریم!” تروت تکرار کرد. “ما هرگز چنین شانس دیگری نخواهیم داشت، کپن. برای قایقرانی یا پارو زدن خیلی دور است، و من همیشه می خواستم از آن جزیره دیدن کنم.” “اسمش چیه؟” در حالی که ملوان در مورد چگونگی تصمیم گیری تردید داشت.

رنگ موی نسکافه ای با تناژ صورتی

رنگ موی نسکافه ای با تناژ صورتی : با نگاهی دورتر به اقیانوس آرام، چشم دختر به جزیره ای کم نور افتاد که در خط افق قرار داشت – درست در جایی که به نظر می رسید آسمان و آب به هم می رسند – و این منظره به او ایده داد. “اوه، کپن بیل!” او فریاد زد: “بیا برای پیک نیک خود به آن جزیره برویم. می دانید که ما هنوز آنجا نبوده ایم.” ملوان سرش را تکان داد. او گفت: “خیلی مایل دورتر است، تروت.” از اینجا فراتر از چیزی که به نظر می رسد.

دختر پاسخ داد: “اوه، اسم بسیار سختی است که می توان آن را به زبان آورد.” گفته شده که این جزیره بسیار زیبایی است و چند نفر در آنجا زندگی می کنند و برای امرار معاش گاو و بز و ماهی نگهداری می کنند. آنجا جنگل ها و مراتع و چشمه های آب زلال وجود دارد و من مطمئن هستم که آن را مکانی عالی برای زندگی خواهیم یافت.

یک پیک نیک.” کاپن بیل گفت: “اگر در راه اتفاقی بیفتد، در آب می افتیم.” تروت گفت: البته. “و اگر در حین پرواز بر فراز زمین اتفاقی بیفتد، آنجا را رها می‌کردیم. اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد، کپن. آیا در تمام مسیر از فیلیدلفی ایمن نبود؟” پسر گفت: فکر می کنم دوست دارم به جزیره آسمان بروم. “من همیشه بر فراز خشکی پرواز کرده ام، تا کنون، و پرواز بر فراز اقیانوس چیز جدیدی خواهد بود.

کاپن بیل تصمیم گرفت: “بسیار خوب، من موافقم.” “اما قبل از شروع یک سفر طولانی، اگر یک سفر آزمایشی کوچک در امتداد ساحل داشته باشیم. می‌خواهم ببینم صندلی جدید برای من مناسب است یا نه، و مطمئن شوم که چتر هر سه ما را خواهد برد.” باتن برایت گفت: خیلی خوب. “کجا بریم؟” بیایید تا برویم، و سپس به دور برگردیم و برگردیم.

آنها صندلی پهن دو نفره را روی زمین گذاشتند و سپس دختر و پسر در جای خود نشستند و دکمه برایت چتر جادویی را باز کرد. کاپن بیل روی صندلی خود درست روبروی آنها نشست و همه روی زمین بودند. “آیا ما خنده دار به نظر نمی رسیم؟” تروت با خنده ای از خوشحالی گفت. “اما طناب ها را محکم بگیر، کپن، و مراقب پای چوبی خود باش.” باتن-برایت به چتر خطاب کرد.

رنگ موی نسکافه ای با تناژ صورتی : با احترام با آن صحبت کرد، زیرا این چیزی بود که هیبت را برانگیخت. او گفت: «من می‌خواهم تا یارو قاچاقچی بروم و سپس در هوا بچرخم و به اینجا برگردم. فوراً چتر به هوا بلند شد و بعد از آن بلند شد، ابتدا صندلی ای که بچه ها در آن نشسته بودند و سپس صندلی کاپن بیل. “پاشنه های خود را لگد نزنید، تروت!” ملوان با صدایی گریه کرد که ثابت کرد از تجربه رمان خود هیجان زده است.

ممکن است به بینی من ضربه بزنی.” او جواب داد: “خیلی خب.” “من مراقب خواهم بود.” واقعاً سواری فوق العاده و هیجان انگیزی بود، و کاپن بیل مدت زیادی نگذشته بود که تصمیم بگیرد که از این حس خوشش بیاید. هنگامی که حدود پنجاه فوت از سطح زمین بالاتر بود، چتر شروع به حرکت در امتداد ساحل به سمت یارو قاچاقی کرد، که به زودی به آنجا رسید. کاپن بیل که به پایین نگاه کرد.

ناگهان فریاد زد: “چرا، یک قایق شل شده است، می خواهد روی صخره ها بکوبد. یک دقیقه صبر کن، باتان-برایت، تا بتوانیم فرود بیاییم و آن را به ساحل بکشیم.” “یک دقیقه صبر کن، چتر!” پسر گریه کرد اما چتر جادویی به طور پیوسته راه خود را ادامه داد. یک دایره بر روی یارو ایجاد کرد و سپس مستقیماً از راهی که آمده بود شروع شد. باتن برایت به ملوان گفت: “فایده ای ندارد، قربان.” “اگر یک بار به آن بگویم که به یک مکان خاص برود.

چتر به آنجا می رود، و هیچ جای دیگری. من قبلاً متوجه این موضوع شده ام. شما به سادگی نمی توانید جلوی آن را بگیرید.” “نمیذاری نظرت رو عوض کنی، نه؟” کاپن بیل پاسخ داد. “خب، این مزایا، و معایب خود را دارد. اگر چتر شما اینقدر سرسخت نبود، می توانستیم آن قایق را نجات دهیم.” تروت با تند گفت: «هرگز مهم نیست. “اینجا ما دوباره ایمن برگشتیم. آیا این جذاب ترین سواری بود که تا به حال انجام دادی.

رنگ موی نسکافه ای با تناژ صورتی : کپن؟” کاپن بیل اعتراف کرد: «این خیلی سرگرم کننده است. آنها را در هواپیما می زند و همه چیز را فریاد می زند، زیرا به هیچ تنظیمی نیاز ندارد. باتن-برایت وقتی به سلامت فرود آمدند، گفت: “اگر به آن جزیره برویم، ممکن است بلافاصله شروع کنیم.

ملوان پاسخ داد: “بسیار خوب، من سبد ناهار را می بندم.” آن را بست تا زیر صندلی خودش بچرخد و بعد همه دوباره جای خود را گرفتند. “آماده؟” از پسر پرسید. “بریم پسرم.” باتن برایت با استفاده از نامی که تروت به او داده بود.

به چتر گفت: «می‌خواهم به جزیره آسمان بروم». چتر به سرعت شروع شد. او از قبل بالاتر رفت و سه مسافر را با خود حمل کرد و سپس بلافاصله بر فراز اقیانوس حرکت کرد. جزیره در آسمان — فصل ۴. آنها محکم به طناب ها چسبیده بودند، اما نسیم همراه آنها بود، بنابراین پس از چند لحظه، زمانی که آنها به حرکت عادت کردند، از سواری بی نهایت لذت بردند.

رنگ موی نسکافه ای با تناژ صورتی : جزیره بزرگتر و بزرگتر می شد، و اگرچه آنها مستقیماً به سمت آن می رفتند، به نظر می رسید که چتر هر چه دورتر می رفت بالاتر و بالاتر می رفت. آنها ده دقیقه قبل از اینکه مستقیماً به جزیره بیایند سفر نکرده بودند، و با نگاه کردن به پایین می توانستند جنگل ها و مراتع را در زیر خود ببینند.