رنگ مروارید طبیعی

رنگ مروارید طبیعی : چنان محکم در هم تنیده بودند که حتی گربه شیشه ای به سختی می توانست جایی برای فشار دادن پیدا کند. مسیری که فلت هدها از آن استفاده می کردند مقداری دورتر بود.

رنگ مو : نجات دهی. ” ارویک گفت: “خوب، تو می‌توانی به انجام بهترین کار من وابسته شوی. اما من نه جادوگر هستم و نه جادوگر، باید بدانید.” ماهی نقره ای پاسخ داد: “تمام چیزی که ما می خواهیم این است که از دستورات ما اطاعت کنید.” “ما می دانیم که شما صادق هستید و فقط به این دلیل که برای فرار از عصبانیت او مجبور بودید به کو ای اوه خدمت کردید.

رنگ مروارید طبیعی

رنگ مروارید طبیعی : ما فرمان می دهیم و همه چیز خوب خواهد بود.” “قول میدهم!” مرد جوان فریاد زد. “به من بگو اول باید چه کار کنم.” ماهی قرمز گفت: “در ته قایق خود طناب نقره ای را خواهید یافت که از دست کو-ای-اوه هنگام تغییر شکل افتاد.” “یک سر آن طناب را به کمان قایق خود ببندید و سر دیگر را به سمت ما در آب بیندازید. ما با هم قایق شما را به ساحل خواهیم کشید.” ارویک خیلی شک داشت.

ماهی برنزی گفت: “ما می دانستیم که روزی کو-ای-اوه با سرنوشتی روبرو می شود که بسیار شایسته است.” “ما برای این زمان منتظر ماندیم و مراقب بودیم. اکنون اگر به ما قول کمک می‌دهی و وفادار و راستگو باشی، می‌توانی در بازیابی شکل‌های طبیعی خود به ما کمک کنی و خود و همه مردمت را از خطراتی که اکنون تو را تهدید می‌کند.

که سه ماهی کوچک بتوانند یک قایق را به این سنگینی حرکت دهند، اما طبق گفته او عمل کرد و ماهی ها همگی انتهای طناب نقره ای خود را در دهان خود گرفتند و به سمت نزدیکترین ساحل حرکت کردند. همان جایی بود که در زمان فتح ملکه در آنجا ایستاده بودند. در ابتدا قایق اصلاً حرکت نمی کرد، اگرچه ماهی ها با تمام قدرت خود را می کشیدند.

رنگ مروارید طبیعی : اما در حال حاضر فشار شروع به گفتن کرد. قایق به آرامی به سمت ساحل خزید و هر لحظه سرعت بیشتری می گرفت. چند یاردی دورتر از ساحل شنی، ماهی‌ها طناب را از دهان خود رها کردند و به یک طرف شنا کردند، در حالی که قایق آهنی که اکنون در حرکت بود، به حرکت خود ادامه داد تا اینکه پرنده‌اش روی ماسه‌ها رنده شد.

ارویک به پهلو خم شد و به ماهی ها گفت: بعدش چی؟ ماهی نقره‌ای گفت: «روی شن‌ها یک کتری مسی پیدا می‌کنی که سودیک وقتی رفت آن را فراموش کرد. آن را در آب دریاچه کاملاً تمیز کن، زیرا در آن سم بوده است. تمیز شده، آن را با آب تازه پر کنید و آن را در کنار قایق نگه دارید تا ما سه نفر داخل کتری شنا کنیم.

سپس به شما آموزش های بیشتری می دهیم.” “پس میخوای بگیرمت؟” ارویک با تعجب پرسید. “بله” پاسخ بود. بنابراین ارویک از قایق بیرون پرید و کتری مسی را پیدا کرد. با بردن آن کمی به سمت پایین ساحل، او آن را به خوبی شست و هر قطره از سمی را که در آن وجود داشت با شن و ماسه از ساحل پاک کرد.

سپس به سمت قایق برگشت. رفقای ارویک هنوز در خواب کامل بودند و هیچ چیز از این سه ماهی یا اتفاقات عجیبی که در مورد آنها رخ می دهد نمی دانستند. ارویک کتری را در دریاچه فرو برد و دسته آن را محکم نگه داشت تا زیر آب قرار گیرد. ماهی‌های طلایی و نقره‌ای و برنزی بی‌درنگ داخل کتری شنا کردند.

سپس اسکیزر جوان آن را بلند کرد، کمی از آب را بیرون ریخت تا از لبه آن نریزد و به ماهی ها گفت: “بعدش چی؟” “کتری را به ساحل ببرید. صد قدم به سمت شرق، در امتداد لبه دریاچه بروید، و سپس مسیری را خواهید دید که از میان چمنزارها، از تپه و پایین دیل منتهی می شود. مسیر را دنبال کنید تا به یک کلبه برسید.

که به رنگ بنفش با تزئینات سفید رنگ آمیزی شده است.وقتی در دروازه این کلبه توقف کردید به شما می گوییم که بعد از آن چه باید بکنید. مهمتر از همه مراقب باشید که تلو تلو خوردن و آب از کتری نریزید وگرنه ما را نابود می کنید و تمام کارهایی که کردی بیهوده خواهد بود.” ماهی قرمز این دستورات را صادر کرد و ارویک قول داد که مراقب باشد و شروع به اطاعت کرد.

او رفقای خوابیده خود را در قایق رها کرد و با احتیاط از روی بدن آنها رد شد و با رسیدن به ساحل دقیقاً صد قدم به سمت شرق رفت. سپس به دنبال مسیر گشت و نور ماه چنان روشن بود که به راحتی آن را کشف کرد، اگرچه علف های هرز بلند آن را از دید پنهان می کردند تا اینکه یکی کامل به آن رسید. این مسیر بسیار باریک بود و به نظر می رسید.

رنگ مروارید طبیعی : چندان مورد استفاده قرار نگرفت، اما کاملاً متمایز بود و ارویک هیچ مشکلی در پیمودن آن نداشت. او از میان یک چمنزار وسیع، پوشیده از علف‌های بلند و علف‌های هرز، از یک تپه بالا رفت و به درون دره‌ای پایین آمد و سپس از تپه‌ای دیگر بالا رفت و دوباره پایین آمد. به نظر ارویک می رسید که کیلومترها و مایل ها راه رفته است. در واقع ماه پایین آمد و روز شروع شد.

تا سپیده دم، سرانجام در کنار جاده یک کلبه کوچک زیبا را کشف کرد که به رنگ بنفش با تزئینات سفید رنگ شده بود. مکان خلوتی بود – هیچ ساختمان دیگری در آنجا نبود و زمین اصلاً کار نشده بود. هیچ کشاورز اینجا زندگی نمی کرد، این مسلم بود. چه کسی دوست دارد در چنین مکان منزوی زندگی کند؟ اما ارویک با چنین سؤالاتی سر خود را زیاد آزار نداد.

به سمت دروازه ای که به کلبه منتهی می شد رفت، کتری مسی را با احتیاط پایین گذاشت و روی آن خم شد و پرسید: “بعدش چی؟” فصل ۱۷ زیر گنبد بزرگ هنگامی که گلیندا خوب و پیروانش از اکسپدیشن نجات به کوه افسون شده ی فلت هدها رسیدند، برای مسیر در سمت چپ آنها قرار داشت. آنها از جنگل بزرگ عبور کرده بودند.

تا جایی که اوزما و دوروتی دنبال کردند. آنها مدتی توقف کردند تا تصمیم بگیرند که آیا ابتدا باید با دیکتاتور عالی تماس بگیرند یا به دریاچه اسکیزرها بروند. جادوگر گفت: “اگر به کوه برویم، ممکن است با آن سودیک شریر به مشکل برسیم، و سپس در نجات اوزما و دوروتی به تأخیر می افتیم. بنابراین فکر می کنم بهترین برنامه ما این باشد.

که به آن سودیک برویم. کشور اسکیزر، جزیره غرق شده را بالا ببرید و دوستان ما و اسکیزرهای زندانی را نجات دهید. پس از آن می توانیم از کوه دیدن کنیم و جادوگر ظالم را مجازات کنیم.” مرد پشمالو تأیید کرد: «این معقول است. “من کاملا با شما موافقم.” بقیه نیز به نظر می‌رسید که نقشه جادوگر بهترین است، و خود گلیندا آن را تحسین کرد.

رنگ مروارید طبیعی : بنابراین به سمت ردیف درختان نخل که دریاچه اسکیزرز را از دید پنهان می‌کرد، حرکت کردند. خیلی زود آنها به کف دست آمدند. اینها نزدیک به هم چیده شده بودند، شاخه هایی که کاملاً روی زمین می آمدند.